Romeinen 8. Een hoofdstuk waar je niet omheen kan, en na enige tijd ook absoluut niet meer omheen wil. Vers 2 proclameert heel beknopt de grote vrijheid: die van de geest. ‘Waar de geest van de Heer is, daar is vrijheid’. Welke? Vrij zijn van de wet van de zonde en de dood! In de nieuwe situatie (die van vrijheid) ben je vrij van het juk van de wet. Want het opleggen van de wet maakt het zondigen allen maar erger. Je bent niet langer gebonden onder de wet(matigheid) of het principe van zonde en dood. De macht van de zonde is gebroken. Genade regeert. Wij zijn geen slaven van zonde meer! Eindelijk vrij! In ons is een andere wet(matigheid): die van geest en leven in Christus Jezus! Vrij, om God als slaaf te dienen. ‘In Christus Jezus’ is geen veroordeling; dat gold al van vóór de tijden van de eonen, het geldt vandaag en het zal altijd blijven gelden. Wij kunnen elkaar niet veroordelen, wij veroordelen onszelf niet, want Hij dat doet niet! Schenk elkaar, jezelf, genade! Wij leven nu nog met fouten, die wij maken, maar in déze rijkdom verheugen wij ons!