Woord Vandaag

Op 26 augustus 2009 heb ik reacties gevraagd op de vraag, of iemand een tekst kon geven waar het begrip ‘schuld’ in de Bijbel de rol speelt, die in het calvinistische kringen heeft gekregen. Er zijn geen reacties binnengekomen. Dat kan twee dingen betekenen:  óf er is niemand, die de moeite genomen heeft een en ander uit te zoeken, óf er is wel gezocht, maar er werd niets over het begrip ‘schuld’ in de zin van ‘schuldig staan voor God’ gevonden. Laten we het op het laatste houden. Dat er –dus- geen schuld is, die op de mens drukt, kan voor veel gelovigen een bevrijdende gedachte zijn.
Toch kun je je schuldig voelen als je iets fout hebt gedaan. Dan gaat het om een schuld-gevoel. Is er dan sprake van schuld? Nee. Want de apostel stelt glashelder in Romeinen 5:20,21 ‘…en waar de zonde meer geworden is (toenam), is de genade veel meer overvloedig geweest (stroomt de genade over)…’   Wacht even, als ik het goed begrijp, is het evangelie hier, dat als er gezondigd wordt, de genade groter is? Dus als er meer gezondigd wordt, neemt de genade toe en stroomt zelfs over? Moet ik over nadenken. Eigenlijk een gevaarlijke leer. Want dan kun je je gang maar gaan, de genade is toch groter en maakt het allemaal niets meer uit. Deze conclusies typeren menselijk, vleselijk denken en doorredeneren (filosoferen). Bij Paulus is het goed, door te lezen en hoofdstuk 6 van Romeinen in zijn geheel erbij te betrekken. Eén gevolg van het werk van de Heer Jezus Christus op Golgotha en Zijn opwekking uit de dood is, dat Gods genade in deze tijd groter is dan welke zonden dan ook. Het andere gevolg staat in Romeinen 6 en 2 Corinthiërs 5.
Daarover morgen meer!