‘Eigenlijk best wel ingewikkeld hoor, die Griekse woorden ‘aioon’ en zo.
Had God dat niet wat makkelijker kunnen doen?’ Nou…het gaat om Gods woord, en Hij heeft dat woord nu eenmaal in het Grieks en in het Hebreeuws laten opschrijven. Deze woorden zijn voor ons belangrijk, om ze te onderzoeken. De Bijbel is nu eenmaal geen boek om even makkelijk te lezen (is wel goed om te doen natuurlijk), maar meer om te onderzoeken. Het woord ‘aioon’ is zo ongeveer hetzelfde begrip als het Hebreeuwse ‘olam’. Dat laatste heeft te maken met een werkwoord, dat ‘verbergen’ betekent, maar wordt heel vaak in de zin van ‘tijdperk’ gebruikt, net als ‘aioon’ dus. Het kan wijzen op een tijd met een nog verborgen einde, de duur is nog onbekend. Bij de 1000 jaren is de tijdsduur duidelijk. Maar ná die 1000 jaren gebeurt nog van alles, zoals Openbaring 20-22 laat zien. Nog ruimer en wijder kijkt Paulus. Hij spreekt in Efeziërs 3:10,11 over ‘het plan (voornemen) der aioonen’. En door dat plan komt God tot Zijn doel: o.a. redding van alle mensen. Dat plan duurt aioonen lang, soms hele lange tijden, maar maakt duidelijk, dat élke aioon een keer eindigt. Bij het einde van de laatste aioon wordt de laatste vijand, de (tweede) dood opgeheven, buiten werking gesteld, en allen zullen léven! Ja, de poel des vuurs, de tweede dood wordt ook eens opgeheven, omdat Christus de dood overwon! Dan gaat uiteindelijke alle dood eraan! De mensen zullen levendgemaakt worden. Wie? Allen! Dat staat in 1 Corinthiërs 15:22. En dat woord is betrouwbaar evangelie!