‘Over gisteren heb nog wel even nagedacht. Het is ongelooflijk!’
Er staat veel meer in de brieven van Paulus dan men over het algemeen
denkt. Het is wel het evangelie van de verlaten apostel. De genade
die hij predikt, wordt helaas door veel gelovigen niet op de juiste waarde
geschat. De mens heeft in het algemeen moeite met genade accepteren.
Men wil er toch steeds iets voor doen. Dat is uitgesloten.
‘Ja, maar je moet er toch wel naar leven?’
Als je het zo zegt, ben je alweer van de genade afgeweken. Het is juist
ont-moeten, als je Paulus ontmoet. De apostel ontving de genade van
Christus Jezus om de boodschap van genade door te geven. Het zijn in
feite de woorden van Christus Jezus zelf die naar ons toekomen in zijn
brieven.
‘Ja, maar je hoort weleens zeggen: ‘Ja jullie altijd met die Paulus, je moet
naar de woorden van Jezus zelf luisteren!’
Dan vergissen ze zich nogal, want Paulus schreef door God geïnspireerd
en hij ontving de woorden door openbaring van die verheerlijkte Heer.
Daarbij zegt Paulus ‘indien wij al Christus naar het vlees gekend hebben,
nu niet meer‘. Dat schrijft hij direct bij de geweldige boodschap, dat wij
in Christus een nieuwe schepping zijn.
‘Dat betekent, dat de boodschap die Christus in het vlees bracht, voor ons
niet direct geldt?’
Precies! het zijn wel woorden waar wij uit kunnen leren, maar ze zijn niet
direct op ons van toepassing. Ze zijn voor Israël bedoeld in verband met
het aardse koninkrijk. Wij maken deel uit van het verborgen koninkrijk,
dat van de zoon van Zijn liefde (Kolossenzen 1:12-14); dat is uitsluitend
geestelijk. En is ook boven, te midden van de hemelingen. Dáár is onze
plaats, dáár zijn wij gezet met Hem (Efeziërs 2:6,7)!