Woord Vandaag

In de christelijke krant van afgelopen zaterdag ging het onder andere over de eindtijd en het jaar 2012, wat nogal in de belangstelling staat. Wat over het geheel naar voren kwam, was dat men zei, dat er altijd al mensen en gelovigen waren geweest sinds ongeveer 2000 jaar, die een sterke eindtijdverwachting hadden. In feite gaf men aan: ‘ach het is in de afgelopen 2000 eigen-lijk altijd zo geweest, dat er mensen en/of groepen waren, die een sterke (overdreven) verwachting hadden van een aanstaand komen van de Heer, de Messias, de Christus’. Dus ja, ze zijn er nu ook, maar of het echt zo is? Dat is wat de krant suggereerde.
Men rekende echter te weinig met de duidelijk andere omstandigheden en situatie in het Midden-Oosten, als je het mij vraagt. Sinds het ontstaan van de Joodse staat in 1948, gevestigd in Palestina, en de verovering van Oost-Jeruzalem (inclusief Klaagmuur) in 1967, is het beeld daar radicaal ver-anderd. Ook de landen rondom de Joodse staat zijn opnieuw de Bijbelse landen, Iran, Irak, Jordanië, Egypte, Libanon, en zo voorts. Daarmee ligt alles klaar, zodat de profetieën in vervulling kunnen gaan
en uiteindelijk de Messias Jezus kan komen. Deze situatie is ongekend in de afgelopen 2000 jaar!
Want na de verwoesting van Jeruzalem en de tempel in 70 AD door toedoen van Titus, werd het volk Israël verstrooid en ontstond er een situatie waarbij het Bijbelse plaatje totaal niet aanwezig was en de profetieën ook niet vervuld konden worden! Dus ligt het nu allemaal wezenlijk anders. Tel daarbij op, dat in Daniël 9 gesproken wordt over een verbond met velen gedurenden 1 zevener (7 jaar) én de moslims in hun eindtijdvisie óók een periode van 7 jaar kennen, dan is het brandend actueel. Ook is de stad Babel herbouwd, én ligt daar in het hart van de hele wereld de stad Jeruzalem.
Met andere woorden: als je je oor als gelovige te luister legt in het Midden-Oosten, dan hoor je de voetstappen van de Messias Jezus, die komt!
Beseffen we voldoende, dat de Heer komt vóór deze periode van 7 jaar ingaat? De lijnen in de Schrift als het om Israël en het lichaam van Christus gaat, worden duidelijk uit elkaar gehouden. Als het lichaam van Christus is weggerukt (1 Thessalonicenzen 4:13-18), geldt Paulus’ evangelie van de overstromende genade op aarde niet langer. Dan treedt automatisch het evangelie van het koninkrijk, het evangelie van de besnijdenis, in werking. Dát geldt vervolgens op aarde!