‘De geestelijke nieuwe schepping, je hoort er niet zoveel over spreken
en/of preken.’
En als het wel genoemd wordt, worden de consequenties, de gevolgen niet
verteld. Men verbindt er niet de gevolgen aan, zoals Paulus die in zijn brie-
ven schrijft. Met het feit, dat wij in Christus een nieuwe schepping zijn, is
voor God de oude echt voorbij. Het is alles nieuw geworden!
‘Daarmee zijn alle verschillen in het vlees weggedaan?’
Dat is de strekking van Efeziërs 2. Als je het gedeelte 2:11-22 leest, gaat het
van in (het) vlees (twee keer in vers 11 genoemd) naar in (de) geest (dat staat
in vers 18 en vers 22). In het gedeelte wordt duidelijk gemaakt, dat de vijand-
schap is weggedaan, teniet gedaan, door het kruis. Daardoor is er verzoening
van twee kanten: de mensheid met God verzoend en Jood en heiden daardoor
met elkaar verzoend!
‘Er is nu sprake van volkomen vrede?’
In Christus Jezus is er harmonie, vrede. Hij is onze vrede, schrijft de apostel.
Hij heeft beide (twee groepen) in één lichaam met elkaar verzoend. In dat li-
chaam van Christus is er geen sprake meer van Jood en heiden. Verschillen
in het vlees doen er helemaal niet meer toe! Besnijdenis heeft daarom geen
enkele waarde meer. In Christus Jezus is er die geestelijke eenheid, en het is
heel mooi, als dat uiterlijk op aarde gestalte krijgt.
‘Efeziërs 4 gaat ook over die geestelijke eenheid. Ik vind dat een mooi gedeelte.’
Zeker. Het gaat erom, dat die geestelijke eenheid er is. Die hoeven wij niet te
maken. In onze wandel houden wij daar rekening mee, oftewel: wij rekenen er-
mee, dat die eenheid van de geest er eenvoudigweg is, vervolgens beijveren wij
ons, die ook te bewaren met de band van de vrede.