Woord Vandaag

Adam krijgt van God (Genesis 2:19,20) de dieren te zien en geeft ze namen; hij had dus kennelijk ook vermogen om de dieren een passende naam te geven. Merk op, dat dit gebeurt voordat hij zondigt. Wat ontbrak, was een die bij Adam paste. Later maakt God uit Adam de vrouw (Genesis 2:21,22).
Na de zonde lezen wij, dat God een serie gevolgen aangeeft, zowel naar de vrouw (Genesis 3:15,16) als naar Adam (Genesis 3:17-19).
Dan lezen wij in 3:20, dat Adam bij zijn vrouw doet, wat hij ook bij de dieren eerder deed: een passende naam geven. Sommigen lezen hierin, dat dit een uiting is van het onderdrukken van de vrouw door Adam, als gevolg van de zonde, met verwijzing naar (3:16). Men interpreteert het naamgeven dan in feite als negatief. Als je leest welke naam Adam aan de vrouw gaf, dan kun je dat mogelijk ook als iets positiefs zien.
Hij noemde haar Eva, dat is afgeleid van ‘verklaren, spreken’ én van ‘leven’.
Gods spreken is per definitie geest en leven, dus in haar naam zit een verwijzing naar de woorden, verklaring van God. Tevens verwijst het naar het leven; er staat ook bij dat zij de moeder van alle levenden is. Al met al een uiterst passende naam, door Adam met veel respect gekozen. Zonder Eva geen leven, geen nakomelingen, geen vervulling van Genesis 1:28 mogelijk! Al met al is ‘Eva’ in feite een erenaam!
Dat zij als gevolg van de zonde kinderen met veel pijn en moeite zou voortbrengen, is een gegeven, dat God bepaald heeft. Dat is nog steeds zo, het is altijd een hele bevalling, als een kindje op de wereld komt.
Naast het feit, dat je de geboorte van een kind als een wonder ervaart, is het ook een prachtige uitbeelding van hoe God een nieuwe schepping tot stand brengt!
Wij verwachten met Petrus een nieuwe hemel en een nieuwe aarde; het is een kwestie van tijd, maar dat komt! Fantastisch, dat wij als leden van het lichaam van Christus in Hem al een nieuwe schepping zijn en horen bij de nieuwe mensheid!