‘Ja. omhoog kijken, op Hem zien, dan kijk je tegelijk niet naar jezelf.’
Exact. En evenmin kijk je naar anderen. Dat laatste is heel lastig, want in
je gemeente of groep kom je steeds dezelfde mensen tegen, over een lange
reeks van jaren. Dan is het zaak, om elkaar in liefde te dragen en de een-
heid van de geest te bewaren in de band van de vrede.
‘Ja, zo zegt Paulus het in Efeziërs 4:1-3, ik weet het, en toch…..’
Het zijn fijne aanwijzingen die hij, door heilige geest geleid, geeft. Niet voor
niets natuurlijk. Maar het is de vrucht van het evangelie in ons leven. We
zijn allemaal op weg met elkaar met menselijke missers. Toch geldt dan niet
de veroordeling, maar de genade. Want er is geen veroordeling voor hen die
in Christus Jezus zijn. Dus kunnen wij elkaar evenmin veroordelen.
‘Je kunt misschien zeggen, dat wij als het ware op een hemelse manier met
elkaar kunnen optrekken.’
Zonder dat wij vroom willen doen inderdaad, maar wij zijn wel op weg naar
onze hemelse bestemming en hemelse bediening. We zijn nu al een schouwspel
voor de wereld, voor de boodschappers. En wij verkondigen nu al de veelvuldige
wijsheid van God aan de hemelingen! Hoe dat precies in zijn werk gaat? Ik weet
het niet, het zijn geestelijke dingen. Het heeft wel met een andere houding te
maken, die wij aannemen als gelovigen waarin Zijn geest werkt.
‘Ja, je zou wel een kijkje willen nemen alvast, daar boven, en eens met die heme-
lingen willen ‘spreken’.
Dat is nog toekomstmuziek. Maar we mogen misschien wel aannemen, dat door
de woordverkondiging van het evangelie van Paulus, er een boodschap uitgaat
naar de hemelse machten, waarover Christus Jezus in feite al de overwinning
behaalde, toen Hij gekruisigd werd én uit de doden werd opgewekt!
Dat moet een enorme betekenis hebben gehad voor al die hemelingen, die dat
zagen gebeuren! Ongelooflijk!