‘Het lijden kwam ook over de Zoon zelf, de Heer Jezus Christus.
Als je er over nadenkt, kun je zeggen: als Hij moest lijden omdat
Hij mens werd, zullen de andere mensen ook moeten lijden.’
Ja, en ook voor Hem hebben vele mensen geleden. Denk eens aan Job.
Die aanvaardde het kwaad dat hem overkwam. Bij Job was het wel heel erg heftig.
Toch aanvaardde hij het uit de hand van God. Let erop, dat hij het helemaal niet
over de satan, de tegenstander had in wat hij in de eerste twee hoofdstukken zei!
Dat hij later gekweld werd door allerlei menselijke gedachten en er neerslachtig
van werd, is zeer zeker waar. Hij was er flink emotioneel onder. Logisch, als je ziet
wát er gebeurde: hij raakte alles in zeer korte tijd kwijt!
‘Ja Job vind ik ook een moeilijk boek. Er wordt zoveel gezegd door zijn vrienden.
En dat lijden van Job was niet niks. Ik zou niet meer weten waar ik het moest zoeken,
als mij zoiets zou overkomen, denk ik.’
Job accepteerde dat kwaad wel uit Gods hand. Daarmee was hij verder dan menig
gelovige vandaag. God is wel degelijk nauw bij ons betrokken als wij lijden. Hij lijdt mee.
Denk je dat God niet heeft geleden toen zijn geliefde Zoon leed op Golgotha?
‘Ja dat denk ik ook wel ja. Het lijden van God, ook daar hoor je niet zo vaak over spreken.’
Toch is het logisch, dat het zo is. Hij houdt onnoemelijk veel van Zijn schepselen.
Paulus zegt in Kolossenzen, dat God alles geschapen heeft in de Zoon van zijn liefde.
Dat houdt in, dat Hij van zijn schepping houdt. Van u, jou en mij. Als wij lijden,
en dat doen we allemaal van tijd tot tijd, lijdt Hij vanzelfsprekend mee.
Als je van iemand houdt, lijd je mee met diegene, als die op een of andere manier lijdt.
Omdat God zijn schepping niet oneindig wilde laten lijden, gaf Hij zijn Zoon over en
leed ontzaglijk diep, opdat Hij en heel de schepping later zou delen in alles
overstralende heerlijkheid!