‘Er was ook in Paulus een enorme omwenteling geweest, dat
was het werk van de geest van God?’
Zonder twijfel. Hij was op weg naar Damascus, terwijl hij dreiging
en moord blies tegen de discipelen van de Heer Jezus, tegen hen,
die van ‘de weg’ waren. Dat laat zien wat in het hart van Saulus was,
toen hij zo tekeer ging. Geen liefde voor hen, die in zijn ogen zo ver
waren afgeweken van zijn weg en een in zijn ogen valse messias
volgden.
‘De tegenstelling met de latere Paulus, de apostel van de liefde van
God, is heel groot.’
Dat is wel zo, ja. Het grote werk van de geest van God in hem, deed een
vrucht komen van liefde, vreugde, vrede, geduld, goedheid, zachtmoe-
digheid, trouw, mildheid en inhouding (zelfbeheersing). Dat was dus
niet de vrucht van zijn eigen werken, maar die van de geest van God.
Het was evenmin de vrucht van Hebreeuws denken.
‘Dat Joodse denken raakte hij toch kwijt?’
Dat is wat hij in Filippenzen 3 zegt. Al wat mij winst was heb ik om Christus’
wil schade en drek geacht, zegt hij fel. De zeven stappen die hij noemt in een
oplopende reeks, maken duidelijk dat hij binnen het Jodendom en daarbin-
nen, in het judaïsme, de top zo’n beetje bereikt had:
*besneden op de achtste dag
*uit het geslacht van Israël
*van de stam Benjamin
*een Hebreeër uit de Hebreeën
*wat de wet betreft een Farizeeër
*wat ijver betreft een vervolger van de gemeente
*wat de rechtvaardigheid betreft die in de wet is, onberispelijk
‘Dat is inderdaad nogal wat zeg, hij had de hoogste plek op aarde bereikt.’
Als je binnen het uitverkoren volk Israël zo’n positie als hij bereikte,
stond je in feite aan de wereldtop. Dan wordt het des te merkwaardiger,
dat hij dat alles voor afval en vuilnis achtte. Het was namelijk alles in
het vlees. Daar gelden deze privileges, deze voorrechten. In de oude
schepping. Maar in de nieuwe schepping maakt dat allemaal niet meer
uit.
‘Kun je dat nader toelichten?’
Daar kijken we morgen weer verder naar!