‘Wat een bijzondere beelden zitten toch verborgen in de Schriften! Als je de hele
lijdensgeschiedenis nagaat, alle gebeurtenissen die beschreven staan.’
Het blijft bijzonder, en de Schrift laat steeds weer en meer dingen zien waar je nor-
maal gesproken overheen leest. Juda(s) leverde Hem over om gekruisigd te worden.
Ook dat was voorzegd in de Schrift en moest dus gebeuren. De vorst van de duister-
nis wilde maar al te graag de Zoon van God het zwijgen opleggen. Dat leek hem te
lukken. De overpriesters, het hele Sanhedrin, Pilatus en de Edomiet Herodes zouden
nooit meegewerkt hebben als zij geweten zouden hebben van de verborgen wijsheid
van God, van voor de eonen, die te maken heeft met onze heerlijkheid.
‘Zo, ja, dat schrijft Paulus he, in Corinthiërs.’
En dat geldt helemaal voor de geestelijke overheden, de machten van de duisternis,
en hun baas. Als die allemaal geweten hadden van de verborgen wijsheid van God,
dan zouden zij de Heer van de heerlijkheid nooit gekruisigd hebben (1 Corinthiërs 2:
7-9). Want wat hun grootste overwinning leek, de eliminering van de Zoon van
Adam, bleek op de dag van de opstanding hun grootste nederlaag! Het waren letter-
lijk schokkende gebeurtenissen, want zowel bij de kruisiging (Mattheüs 27:51) als
bij de opstanding (Mattheüs 28:2) was er een aardbeving.
‘Ja passend bij de wereldschokkende omvang van dit lijden en sterven en deze
opstanding: aardbevingen!’
Daarmee werd de hele mensheid (vertegenwoordigd in het Sanhedrin -Gods volk-
en Pilatus -de heidenen-) en de hele onzichtbare wereld van de machten van de
duisternis te kijk gezet! God wekte Zijn Zoon op uit de doden en daarmee was de
dood eens en voor altijd overwonnen. Het werk was gedaan, daarna werden de
sluizen van Gods genade wijd open gezet en de gemeente die het lichaam van
Christus is kon geroepen gaan worden. Dat kon pas ná de opstanding van Christus,
omdat   daarmee de nieuwe schepping geschapen kon worden in Christus Jezus.
‘Grote gebeurtenissen en de afgelopen 2000 jaar hebben in feite relatief weinig
uitwerking daarvan te zien gegeven.’
Dat is wel een juiste constatering, lijkt mij. Het christendom als geheel heeft
uiteindelijk niet zoveel genade gebracht. De genade van Christus wordt wel
door Paulus verkondigd, maar deze wordt in het grote geheel van de christenheid
nauwelijks gehoord. Meestal komt direct een wettische prediking naar voren als
mensen zich gered weten in genade, men tracht dan evangelie en wet met elkaar
te harmoniëren, maar dat kan niet, zegt Paulus in Galaten.  Paulus verkondigt
genade alleen, geen toevoeging van eigen werken, die staan op gespannen voet met
elkaar. Laten we daarom in dat besef leven vandaag: een strakblauwe lucht, zonder
ook maar één klein wolkje wet! Heerlijk, sta en wandel in die vrijheid!