‘Wat indrukwekkend toch, die gang van Hem naar Golgotha.’

Er wordt weleens te weinig beseft, wat het Hem kostte om daar te komen.
Het was de wil van de Vader: ‘Vader, niet Mijn wil, maar de Uwe geschiede’.
Het was de wil van het opgehitste volk: ‘Kruisig Hem!’
Het was de wil van het Sanhedrin om hun plaats te behouden boven ande-
ren. Het was de wil van de tegenwerker, die Hem graag wilde uitschakelen.
Nochtans werkte God Zijn bedoeling uit, toen Hij Hem opwekte uit de doden.
Het Lam van God was de vervulling van het type van alle lammetjes die met
Pésach gedood werden.

‘Ja, er speelden veel krachten daar, het was een samenballing van veel tegen-
werkende krachten en toch gebeurde wat moest.’

Het was een onomkeerbaar proces. Alles moest ertoe leiden, en Hij moest
dat ondergaan voor ons en voor de hele wereld. De soldaten bespotten Hem
en deden Hem een scharlakenrode mantel om. Die kleur spreekt van weelde
en rijkdom, het heeft iets koninklijks. Rood is de kleur van bloed, van de
aarde, van Adam, en verwijst o.a. naar de rijkdom die Zijn vergoten bloed,
Zijn leven dat uitgegoten werd, zou brengen aan uiteindelijk de hele  schep-
ping. Zijn  kleed werd onder de soldaten verdeeld. In 4 stukken, zegt Johan-
nes. Dat spreekt uiteraard van deze wereld, die op Golgotha vertegenwoor-
digd was.

‘Er stonden toch met Zijn kruis nog vier kruizen?’

Ja. Als je de verslagen naast elkaar legt, dan ontdek je dat er met Hem twee
rovers en twee misdadigers gekruisigd werden. De wereld, de hele mens-
heid werd daar met Hem meegekruisigd (Romeinen 6:6), de vier samen met
die ene, totaal vijf en dan wordt het genade van God, dat kan niet anders.
Doordat Hij daar gekruisigd werd en later opgewekt uit de doden, bleek die
hele mensheid mee te gaan! Dat schrijft Paulus later in zijn brieven.

‘Een enorme vernedering, tot in de diepste diepte. Terwijl Hij in feite de
grote rechthebber op de troon was en is.’

Dat Hij die -weliswaar met hoon en spot gedaan- mantel omgehangen kreeg
was dus typologisch volkomen juist. Hij was en is de Koning van de koningen
en de Heer van de heren. Daarbij kreeg Hij ook een doornenkroon op Zijn
hoofd gedrukt. Doorns zijn een beeld van de vloek van de wet (en de spreek-
woordelijke distels spreken van de zorgen van deze eon), al waarin de mens
zich religieus inspant
. Dat alles werd van de mensheid afgenomen, Hij droeg
dat
voor ons! Laten we Hem daarvoor danken!