‘Prima, mooi, dat we weer gewezen worden op onze vrijheid in Christus.’
Paulus is messcherp in Galaten. Niet voor niets. Hij weet als geen ander hoe het
werkt. Dat het vrome vlees telkens weer religieus zal proberen te doen. Daarom
blijft voor een gelovige dat gevaar altijd op de loer liggen. Het is een gevaar, dat
telkens -ook in de afgelopen 2000 jaar- de kop op steekt om gelovigen van hun
vrijheid in Christus te beroven. Het wordt te makkelijk gevonden, die overstro-
mende genade van God.
‘Het is moeilijk voor ons vlees te moeten accepteren, dat het volledig Zijn
werk is en wij geen verdienste hebben!’
Sommigen zullen wellicht beweren, dat daar te veel de nadruk op gelegd wordt.
‘Je moet toch waardig wandelen?’ ‘Je moet toch wel iets doen?’ ‘Maar er staat toch,
dat wij goede werken moeten doen?’ Je kent wellicht dat soort uitspraken wel.
Allemaal pogingen van de mens om ‘zich mooi te willen voordoen naar het vlees’
(Galaten 6:12), om een schoon uiterlijk aan de mensen te kunnen tonen.
In de wereld wil men graag ‘meedoen in de vaart van de volkeren’. Christenen
willen ‘maatschappelijk relevant zijn’ of ‘de naaste liefhebben, aan liefdadigheid doen’. Noem maar op.
‘Maar, je naaste liefhebben is toch een bijbelse opdracht?’
Als je het zo formuleert, is het een religieuze poging goede werken te willen doen.
Het begint met het liefhebben van degene die allereerst onze Naaste is: de Heer Jezus Christus.  En dat niet als een opdracht, want dan wordt het vrome kramp, maar als een vanzelf komend antwoord op de liefde van Christus. Als je daar iets van gaat beseffen, dan gaat er van binnen iets gebeuren waardoor je zegt: ‘Heer, dank U wel’, en je hebt Hem lief, omdat Hij jou eerst liefhad. Gewoon zoals je bent.
Daarna ontstaan banden met hen die in Christus zijn, dat spreekt voor zich.
‘Maar het is wel heel lastig als je mensen krijgt die graag weer onder de Thora van
Mozes willen leven, zoals bij de Galaten gebeurde.’
Dat zijn heel moeilijke dingen. Toch moest Paulus scherp schrijven aan de Galaten. Hij laat op allerlei manieren zien hoe onzinnig het is, dat mensen (heidenen) die nooit onder de geschreven  Thora van Mozes hebben moeten leven, nu, nadat zij tot geloof zijn gekomen als resultaat onder die Thora moeten gaan leven! Het heeft geen waarde voor God!
Het zou namelijk voor de gelovige Israëliet -in vergelijking- in het komende koninkrijk betekenen, dat zij weer teruggaan onder het oude verbond, terwijl de Heer allang met hen het nieuwe verbond in is gegaan!