‘He, die woorden van Paulus zijn bijzonder, daar in Filippenzen 3.’
Het is bedenkelijk, dat hij even later opmerkt, dat velen wandelen als
vijanden van het kruis van Christus. Zij hebben Christus lief, maar toch:
tegelijkertijd zijn zij vijanden van het kruis in de praktijk. Zij willen niet
alleen komen te staan. Zij willen geen isolement, waar je onwillekeurig
tegen wil en dank -net als Paulus- Â in terecht komt als je zijn boodschap
volgt. Het evangelie is namelijk niet naar de mens.
‘Paulus predikte Christus alleen als grond voor redding van alle mensen.’
Ja, in je woorden zitten twee punten waar mensen op afhaken:
Christus alleen als grond voor redding: men wil vooraf of achteraf zelf
iets doen, en dus iets toevoegen aan het volbrachte werk. Men hoort lie-
ver een boodschap over geloven in Jezus Christus tot redding, dan het ge-
loof van Jezus Christus alleen tot redding. Daarop heeft men zelfs bijbel-
vertalingen en grammatica afgestemd, opdat zoveel mogelijk gelovigen
de indruk krijgen dat hun geloof voorwaarde is.
Als men al de geweldige waarheid heeft erkend, dat het allemaal gaat om
het geloof van Christus (zie ook Filippenzen 3 van gisteren!), komt men
er soms toe dat later weer ter discussie te stellen!
‘De wonderlijke wereld van de gelovigen?’
Zoiets, en het tweede waarop mensen afhaken, is het feit, dat gepredikt
wordt dat Christus geloof alleen de grond voor de redding van alle mensen
is. Als we dat leren, zoals Paulus Timotheüs op het hart drukte in 1 Timo-
theüs 4:9-11, dan wordt dat niet in dank afgenomen. Je mag het niet hardop
zeggen, ook al staat het nog zo duidelijk in de Bijbel. Je raakt vanzelf in een
isolement, want de kerken en ‘vrije’ groepen hebben dit al lang geleden tot
een groot taboe verklaard. Je mag niet zeggen, dat God Redder van alle men-
sen is. En dus heeft men bijbelvertalingen aangepast om de bijbel te kunnen
laten zeggen, dat God Redder voor alle mensen is. Dan moet de mens ook
nog zelf wat doen. Klinkt een stuk aangenamer voor de (oude) mens. Het
punt is echter, dat er een normale tweede naamval staat, en dus moet je
in 1 Timotheüs 4:9-11 vertalen: God is Redder van alle mensen, inzonder-
heid van de gelovigen. En alleen dan heb je een blijde boodschap.
‘En dit tweede punt, deze tekst, wordt óók bestreden door mensen die al vele
jaren deze boodschap kennen?’
Tot bijzonder groot verdriet wel, ja. Soms moet er keihard geknokt worden
tegen mensen uit eigen kring, om het zo maar te zeggen. Reken maar, dat
Paulus verdriet had toen hij schreef, dat ‘allen in Asia van hem afgekeerd
werden’. Zo staat het er: zij werden van hem afgekeerd. Door wie of wat?
dat laat zich raden! Genade is te makkelijk of te moeilijk, het is maar van
welke kant je het benadert. Religieus ingestelde mensen zullen roepen dat
het te makkelijk of te moeilijk is. Te makkelijk, omdat je er niks voor kunt
doen en te moeilijk, omdat je er niets aan kunt toevoegen!