‘Mooi die Spreuken, ik vind het dagelijks voedsel!’
Gods woord is het brood voor onze geest, we kunnen niet leven bij
brood alleen, zei de Heer, maar bij alle woord dat uit de mond van God
uitgaat. Daarom is het blijven bij die woorden van Hem belangrijk!
ze zijn immers leven voor wie ze vinden,
en genezing voor heel hun vlees
Dubbele zegen voor hen die de woorden ‘vinden’ als beeldspraak
voor het horen van de woorden van God. Niet alleen leven, maar
ook genezing. Dat doet opnieuw denken aan die Samaritaan, die
ons als zwaar gewonde langs de kant van de weg vindt en opraapt
en olie en wijn in onze (geestelijke) wonden giet, waardoor leven
en genezing het vlees binnenstromen.
‘Wat is dat toch een geweldig verhaal he, wat de Heer vertelde.’
Ja, Hij is zelf natuurlijk die Samaritaan, die de gewonde (zondige)
mens ziet, met innerlijke ontferming bewogen is en die mens op
Zijn eigen rijdier helpt. Let erop, dat die mens langs de kant van
de weg zelf helemaal niets doet! Ligt daar alleen te sterven. En de
Samaritaan doet alles; alle handelingen worden door Hem gedaan.
Zo ontvangt die stervende leven en genezing en de Samaritaan be-
taalde ook nog eens alles voor de komende twee dagen die Hij zelf
afwezig zou zijn.
‘Ja geen wonder, dat de functies van het Woord hetzelfde zijn!’
Precies, want die Samaritaan is Hem, van wie gezegd wordt dat Hij
het Woord is, dat vlees is geworden. Dat dat Woord hetzelfde doet
als wat die Samaritaan doet, is volstrekt logisch. Het Woord geeft
leven, want in het woord was leven en het leven was het licht van
de mensen (Johannes 1:1-4). En het Woord geneest, geeft innerlijke
heling en genezing. Want het woord is het woord van genade van
God en dát geneest je innerlijk, heerlijk!