Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Zeg, die concordante methode waar jij het laatst over
had. Die gaat ervan uit, dat elk woord door God zo is
neergezet in de Bijbel zoals het daar staat?’

Jawel, de Schrift is tot stand gekomen doordat mensen
door de heilige geest gedreven hebben gesproken en
geschreven. Elk woord staat op de juiste plaats. Je kunt
soms wel verschillen in handschriften zien, omdat men
vroeger de tekst overschreef. Maar die overlevering door
overschrijven is heel nauwkeurig gebeurd. Dat bleek bij-
voorbeeld uit de bekende Jesaja-rollen die in Qumran ge-
vonden werden.

‘Maar men denkt toch ook soms dat de Joden in de
Babylonische ballingschap zijn gaan schrijven en veel eerst
mondeling is overgeleverd?’

Met die opvatting, de redelijk wijdverbreid is, suggereert
men in feite onnauwkeurigheid. Men stelt dan dat het eerst
allemaal mondeling is doorgegeven en dat het om aange-
dikte verhalen ging, die daarom natuurlijk niet letterlijk waar
konden zijn. Uitvloeisel van dat soort gedachten is bijvoor-
beeld de doctorale studie van adjunct hoofdredacteur van
het Nederlands Dagblad, Koert van Bekkum. Hij bracht in
verband met die studie naar voren, dat in de tijd dat Israel
onder Jozua Jericho en Ai veroverde, in die steden hoogst-
waarschijnlijk helemaal geen mensen woonden!

‘Echt waar? Dat zou betekenen dat wat in Jozua staat over
die geschiedenis helemaal niet klopt?’

Hij zei ook in het interview wat toen in die krant stond:
‘Mensen, dan hebben wij een probleem!’
Hij gaf aan dat er toen verhalen ontstonden, waarbij het niet
zozeer ging om de exacte waarheid, maar om wat stoere ver-
halen over grote overwinningen. Daarbij grootspraak en zo.
Tel daarbij op, dat die verhalen lange tijd mondeling werden
doorgegevenen je hebt een zeer slordige weergave van wat
echt gebeurd is. Met andere woorden: dit soort verhalen in
de Bijbel is niet echt betrouwbaar.

‘Dus: de Bijbel is niet echt betrouwbaar.’

Dat ligt natuurlijk in het verlengde van dit soort opvattingen.
En dat gaat als serieus in theologische kringen rond.
Het heeft te maken met wat ‘hogere Schriftkritiek’ wordt ge-
noemd. Als je je geloof kwijt wil raken, moet je theologie
gaan studeren op de algemene universiteiten van ons land,
of daarbuiten. Gelukkig hoeven wij de Bijbel niet te verdedigen.
De manuscripten zijn nauwkeurig overgeschreven en men is
al heel vroeg gaan schrijven, ver voor de ballingschap in Ba-
bel. Waarom zou Adam als eerste mens daar al niet mee be-
gonnen zijn?

In het Nederlands Dagblad van 28 april 2011 stond op bladzijde 2
een interview met psychologe mevrouw Els Nannen (80), die een
belangwekkend boek heeft geschreven over bevrijdingspastoraat,
getiteld: Waarlijk vrij?

Zij heeft inmiddels lof en kritiek ontvangen. In haar boek waarschuwt
ze : in de bevrijdingsbediening lopen hulpvrager en bedienaar grote
kans zelf demonisch gebonden te raken door het aanspreken, onder-
vragen en ‘binden’ van demonen. Bovendien is deze vorm van pasto-
raat gefixeerd op zonden op occult gebied, terwijl in het Bijbels pas-
toraat Jezus centraal staat.

In het interview zegt zij:

Wat is de kern van uw bezwaar?

‘De macht van de oude mens wordt onderschat en de invloed van
demonen overschat. Die krijgen een on-Bijbels accent. Jezus’ bloed
reinigt van álle zonden, ook van occulte. In Johannes 19:30 staat:
Het is volbracht. Nergens in de Bijbel staat, dat je, om bevrijd te raken,
eerst naar een team van bevrijdingspastors moet gaan. Toch zeggen
bevrijdingsbedienaars in de praktijk wel vaak: zonder onze hulp is
het niet mogelijk werkelijk vrij te worden van demonen.
Maar de ‘soli’ van de Reformatie zijn genoeg:

alleen door het geloof, alleen door genade, alleen door Christus.’

…’De wortel van de Pinksterbeweging is niet-Bijbels’….
…’Zij (de Pinksterbeweging, DG) legt de klemtoon op heiliging. De be-
weging gaat uit van drie blessings, zegeningen van de heilige Geest:
de eerste is bekering, gevolgd door een heiliging in perfectionistische
zin, noodzakelijk om de derde zegening te ontvangen: de zogeheten
doop met de heilige Geest met al zijn gaven. Later werden deze bles-
sings, nog altijd de officiële leer binnen pinksterkerken, teruggebracht
tot bekering en geestesdoop.’

….’Maar de macht van de zonde is al gebroken door Jezus Christus.
Als wij onze zonden belijden, is God trouw en rechtvaardig. Nooit ofte
nimmer vinden we in het Nieuwe Testament het gebruik of bevel dat er
na belijdenis van zonden nog een speciale bevrijdingsbediening nood-
zakelijk is.’

…..’Overal worden geesten gezien: een geest van teleurstelling, een geest
van verbittering, een geest van tegenstand, een geest van wetticisme. Als
je zelfs dat het werk van een geest noemt, wat Jezus niet eens tegen de
Farizeeën zei, ben je on-Bijbels bezig. Allerlei zonden worden letterlijk
gedemoniseerd. Die moet je belijden. Daarvoor hoef je niet eerst allerlei
veronderstelde demonen te interviewen.’

….’Maar een generatievloek bestaat niet. Het is een charismatische uitleg
van Exodus 20:5 waarin staat dat God de kinderen laat boeten voor de schuld
van de ouders. Deze tekst heeft betrekking op Israël onder het oude verbond..
…Daarop een een theologie van generatievloeken bouwen, is een verkeerde
manier van omgaan met de Bijbel. Het is bedrog van satan.’

Tot zover diverse citaten uit het interview.
Duidelijke taal. Scherp, en toont aan waar de wortels van de
Pinksterbeweging liggen. 
Waarlijk vrij?, een belangrijk boek!

‘He, dat van gisteren was mooi duidelijk. Ik kan me voorstellen, dat als
je uit een kerk of groep bent gegaan of gezet om wat je hebt ontdekt in
Zijn woord, je niet meer teruggaat!’

Vanzelfsprekend. Juist door het evangelie van genade raak je vrij van je
religie en je tradities. En dat gaat vroeg of laat botsen met de leringen van
de kerk/groep waar je in zit, omdat men vaak tradities van mensen blijft
volgen in plaats van (het evangelie van de genade van) Christus. Sommigen
blijven ondanks een heel ander inzicht vanuit het evangelie van genade
toch in de kerk/groep komen waar ze in zitten. Er zijn gelovigen, die (meer
of minder) gedwongen opstappen omdat zij de waarheid van Gods woord
hebben leren kennen.

‘En als je eenmaal in die vrijheid door Gods genade bent gekomen, ga je
niet meer terug!’

Natuurlijk niet, hoe moeilijk en pijnlijk het ook was om op te stappen.
En als je een bijbelstudiegroep en/of bijeenkomst hebt gevonden waar wel
het evangelie van Gods genade wordt verkondigd zoals het staat
geschreven, ben je niets verplicht. Ook dat is helemaal genade.
Aan de andere kant wil je anderen ontmoeten, waarmee je die geweldige
boodschap van genade deelt. Samen opgebouwd worden in de genade.

‘Maar op heel veel plaatsen is dat gemengd met werken en de wet, meestal
klinkt de zuivere genade niet.’

Dat blijft een lastige zaak. Je gaat wel steeds beter onderscheiden en merkt
al snel de afwijkingen van het paulinische genade-evangelie. Een gelovige
is vrij en kan ervoor kiezen nergens meer naar toe te gaan. Zelf thuis stude-
ren en je verblijden over het evangelie. Dat kan. Het is ook fijn het geloof
te delen met anderen die die genade ook belijden en kennen. En misschien
is het alleen maar mogelijk met enkelen in huiselijke sfeer Gods woord
te delen, te bestuderen.

‘Maar jij ziet dat steeds minder gebeuren?’

Mensen haken soms na jaren in eerste instantie de genade wel gekend te
hebben, af. Men verlaat Paulus. Men gaat onder de wet verder.
Of men denkt: ‘ach, het komt toch allemaal wel goed, het is toch alles
genade, ik ga deze keer niet’, het eerste enthousiasme zakt in.
Vlees krijgt de overhand en daardoor wordt de geest van God enorm
beperkt in het werken in en leiding geven aan de gelovige.
De gelovigen ontvangen hun voeding vanuit het ene Hoofd, Christus.
Op een gegeven moment zullen zij ontdekken waar het goede voedsel
te vinden is!

Paulus geeft in Romeinen 12 praktische adviezen.
Wij hebben stilgestaan bij de verzen 7b-10
Luister hier en kijk hier voor de presentatie.

‘Zeg, jij had het gisteren over niet op bijbelstudies en dergelijke komen,
maar Hebreeën 10:25 zegt toch dat wij moeten?’

Daar staat het volgende in de herziene Statenvertaling:

‘Laten wij de onderlinge bijeenkomst niet nalaten, zoals het bij
sommigen de gewoonte is, maar elkaar aansporen, en dat zoveel
te meer als u de grote dag ziet naderen.’

Deze ‘onderlinge bijeenkomst’ staat als begrip ook in 2 Thessalonicenzen 2:1
en is daar een verwijzing naar de wegrukking van het lichaam van Christus,
de grote verwachting van 1 Thessalonicenzen 4:13-18. Ook hier in Hebreeën
heeft het in elk geval te maken met de toekomstverwachting. Het gaat om
‘de grote dag zien naderen’ (vers 25), om ‘de belijdenis van de verwachting’
(vers 23), om ‘Hij, die belooft, is getrouw’ (vers 23). Ook dit stukje ademt de
toekomstverwachting van de gelovigen en in dit verband gebruikt de schrijver
het woord episunagogè, net als in 2 Thessalonicenzen 2:1.

‘Dus het gaat helemaal niet om de wekelijkse samenkomsten bezoeken?’

Er bestaat geen enkele aanleiding dat te veronderstellen. Men gebruikt deze
tekst wel op huisbezoek als oudsten (evangelisch) of ouderlingen (kerken)
de leden aansporen om op zondag in samenkomst of kerk te komen als hun
bezoek onregelmatig is geworden. Of als zij wellicht zijn gaan ‘lopen’ naar an-
dere samenkomsten waar het Woord opengaat.  Maar dat deze tekst gebruikt
wordt als een soort stok achter de deur, is helemaal misplaatst.

‘In de brieven wordt dus geen vermanende tekst gevonden dat men de samen-
komsten, bijbelstudies moet bezoeken?’

Nee. Er zijn geen verplichtingen voor de gelovigen. In Israël was men verplicht
de feesten te vieren en op te trekken naar Jeruzalem, drie keer per jaar. Voorts
was men verplicht de tienden te geven. Dat laatste is ook praktijk in kerken en
evangelische gemeentes. Daar moet men  de tienden geven, maar dat kan nooit
gebaseerd zijn op de brieven van Paulus, waar overstromende genade wordt
gepredikt. Hier een voorbeeld -dus- van vermenging van wet en evangelie.

‘Duidelijk. We lopen weer tegen die vermenging aan.’

De praktijk is, dat men voor veel dingen terugkijkt naar de Thora. Dat waren
echter de regels voor Israël in het vlees, in hun land. Meer dan overduidelijk is
aangetoond, dat men die Thora niet kon houden en dus aan alle mitzwot
(geboden) tekort schoot.
Reden temeer om God te danken voor Zijn rijkdom aan genade, die Hij ons
bekendmaakt in Christus Jezus!