‘De hemelse Heer is een levendmakende geest, daar waren we toch mee
bezig in 1 Corinthiërs 15?’
Dat woord ‘levendmaken’ is een bijzonder woord, dat wijst op het doen
leven, Hij is een levendmakende geest. Wat levend wordt gemaakt, blijkt
uit diverse tekstverbanden. Er wordt onder meer gezegd, dat Hij de doden
levendmaakt. (Johannes 5:21; Romeinen 4:17). Johannes 5:21 is daarin bij-
zonder, omdat we daar lezen dat dit levendmaken het werk van de Vader
en de Zoon is:
“Want evenals de Vader de doden opwekt én levendmaakt, zo maakt ook
de Zoon levend wie Hij wil.”
Hier gaat om de opstanding, opwekking en levendmaking van de doden.
Misschien is dit gedeelte in Johannes 5 naast 1 Corinthiërs 15 het enige
waarin ook de drie begrippen opstaan, opwekken en levendmaken voor-
komen. Als je de Schriften leest, dan blijkt dat opstaan wijst naar het li-
chaam, opwekken naar de ziel en levendmaken naar de geest.
‘Dat is niet altijd duidelijk uit de vertalingen?’
Nee, daarin worden de geweldige waarheden verdoezeld door incorrecte
en vaak inconsequente weergave van de Griekse of Hebreeuwse begrippen.
In Johannes 5 lezen wij dus, dat de Vader en de Zoon betrokken zijn bij het
grote werk: levendmaken. Het geweldige is, dat wij lezen dat de doden, zij
die dood zijn, opgewekt en levendgemaakt zullen worden. Wanneer dat is,
blijkt weer uit andere Schriftplaatsen.
‘Dat is natuurlijk alweer een stuk evangelie.’
Het geeft een geweldig uitzicht op wat de Vader en de Zoon gaan doen.
Het is een ongelooflijk werk, dat zal blijken iedereen in te sluiten. Het is
een geweldig evangelie: de levendmaking van allen, zoals dat klinkt in de
verzen 20-28 van dit fantastische hoofdstuk in 1 Corinthiërs. Zonder deze
boodschap is het inderdaad vloeken in de kerk, zoals een andere blogger
onlangs volkomen terecht opmerkte.
Laten wij ons verheugen in het geweldige evangelie van de Schriften: God
zal allen levendmaken!