Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Boeiend stukje van gisteren, wijsheid, verstandig, kennis.’

Ja, het Hebreeuwse begrip kennis of kennen (da-ath) heeft te
maken met echt kennen en omgaan met, gemeenschap. Als je
Jahweh kent, heb je als Israëliet ook omgang met Hem. Als je
als gelovige God kent, en meer nog, door God gekend bent, dan
is er die omgang met Hem op een manier die bij Israël onder
het oude verbond niet kon.

‘Ja en wat is de Spreuk voor vandaag?’

De gift van een mens maakt ruimte voor hem,
en leidt hem voor het aangezicht van groten.

Het is algemeen bekend, dat een geschenk iemand beter doet
binnenkomen. Dat geldt zeker in hogere kringen, zoals bij-
voorbeeld de koningin van Sjeba bij Salomo kwam. Zij had
een hele stoet mee, waarvan kamelen beladen waren met spe-
cerijen, goud en edelstenen.

‘Een groot geschenk, maar zij kwam om de wijsheid van Salomo
te horen (1 Koningen 10:6)’

Zo werkte en werkt het. Mensen komen ook weleens bij elkaar
op die manier binnen en tonen met een geschenk hun warmte
en liefde voor elkaar. Maar ook kon een Israëliet een naderings-
geschenk (Hebreeuws: korban) aan Jahweh brengen. Dat ging
via de priester. Daarmee kon men naderen. Er was een gave, een
geschenk voor nodig. Dat is in de verhouding mens tot God.

‘Het gaat hier om mensen onderling.’

Bedenk ook dat een vrouw bij de Heer Jezus kwam en albasten
kruik met kostbare nardusmirre, een geschenk dus, en goot die
op Zijn hoofd, en zij zalfde daarmee ook Zijn voeten, droogde
haar tranen die met die op Zijn voeten waren gevallen met haar
haren en hield niet op deze te kussen. Dat was de dankbaarheid,
want aan haar waren veel zonden door Hem vergeven!

Iemands geest zal hem in zijn ziekte ondersteunen,
maar een neergedrukte geest, wie kan die dragen?
Spreuken 18:14

 

‘Als je een illustratie bij zo’n Spreuk hebt, wordt het ineens
nóg veel duidelijker, zoals gisteren.’

Wie antwoordt voordat hij geluisterd heeft,
het is hem tot dwaasheid en schande.
Spreuken 18:13

Dit is in het dagelijks leven al niet netjes. Mensen die je in de
rede vallen terwijl je nog spreekt, omdat ze al weten wat je gaat
zeggen en daarom hun antwoord al klaar hebben. Of ze willen
graag de leiding in het gesprek houden.

‘Ja dat ken ik uit ervaring, men is dan niet beleefd genoeg
om je uit te laten spreken.’

Het kan ook op hoog niveau plaatsvinden, een koning Darius
die zich laat gezeggen door zijn raadgevers in Daniël 6 en krijgt
niet de gelegenheid om goed er over na te denken en later
blijkt dat het hem tot oneer en schande brengt omdat Daniël in
de leeuwenkuil geworpen wordt.

‘Zo ging dat ja. Hij werd misleid in het ‘gesprek’ wat ze met hem
voerden en dat leidde tot de terechtstelling van Daniël.’

Later werd de koning bijzonder beschaamd, maar God redde
Daniël en zo kwam het goed. Maar wat een enorme gevolgen had
de communicatie tussen de raadgevers en de koning! Zo is het be-
langrijk echt te luisteren naar wat gezegd wordt en wat niet.
Daniël werd op een wonderlijke manier gered als een machtig type
van de opstanding van Christus!

 

 

 

 

 

 

Ongetwijfeld zag Salomo in zijn dagen dit gebeuren. Het hart van
de mens dat zich verheft, misschien op basis van neergezette pres-
taties. Dat gebeurt voordat het breken ervan komt, want het woord
‘ondergang’ heeft te maken met ‘in stukken breken’ of ‘ruïneren’.
Wij zien een duidelijke illustratie hiervan bij koningin Izebel in 2
Koningen 9:30-37 waar dit wel erg letterlijk waarheid wordt.

‘Akelig als je dat leest ja. Zij zal ongetwijfeld een type zijn van een
ontrouw Israël?’

Zeker. Dat voert nu wat te ver, maar laten we volstaan met de op-
merking, dat ‘Izebel’ eigenlijk ‘onaangeraakt’ betekent en dat weer-
spiegelt de situatie van Israël, dat de gemeenschap met Jahweh
niet wilde, maar zich tot de afgoden keerde. Daardoor verbrak zij
het (huwelijks)verbond van de Sinaï en dat betekende balllingschap,
verstrooiing onder de natiën.

‘En hebben we een illustratie van het tweede deel van deze Spreuk?’

Jawel, een hele bekende waarin deze hele Spreuk naar voren komt:
David en Goliath. 1 Samuël 17. Goliath is hooghartig en zou Davids
vlees wel eventjes aan de vogels en de beesten te eten geven. Het
liep totaal anders, David vertrouwde op Jahweh, op de God van Israël,
en behaalde door Zijn macht de overwinning op deze grote filistijn!
Ootmoed/nederigheid gaat aan de eer vooraf.