‘De soldaten solden met Hem vlak voordat Hij gekruisigd ging worden.
Zij wisten ook niet wat ze deden.’
Dat moet een akelige vertoning geweest zijn, zo vol onrecht. Hij was de
onschuldige, Pilatus wilde Hem vrijlaten, en zijn vrouw had in een trance
(ander woord dan het gebruikelijke woord voor droom in het Grieks) die
dag veel om Hem geleden (Mattheüs 27:19). Politicus Pilatus moest met
alle partijen rekening houden, voelde de druk van zijn eigen vrouw, en
moest intussen zijn eigen positie veilig stellen. Dus hij moest naar de fa-
natieke Joden van het Sanhedrin luisteren.
‘Zij wezen Jezus af en kregen Barabbas, die iemand doodsloeg, ervoor terug.’
Ja, Pilatus aarzelde, hij voelde wel aan dat hier een volstrekt Onschuldige
een onterecht vonnis zou krijgen. Zij schreeuwden: ‘kruisigt Hem!’ en hij
vroeg: ‘Welk kwaad deed Hij?’ Men gaf geen antwoord op de vraag en men
schreeuwde bijna hysterisch :’kruisigt Hem!’. Daarna zag hij wel in, dat het
nutteloos zou zijn nog langer te aarzelen, want dan zou zijn eigen positie
snel in gevaar komen. Het was daarom belangrijker de Joden hun zin te ge-
ven en Hem te laten kruisigen. Â Daarmee was de positie van het Sanhedrin
en die van Pilatus zelf veilig gesteld. Ook al moest er onschuldig bloed voor
vloeien.
‘De menigte schreeuwde dat Zijn bloed over hen en hun kinderen zou komen
en wist dus ook niet wat ze riepen.’
Inderdaad, men was uitzinnig, hysterisch, op geld belust (Judas), bang (disci-
pelen), onder grote druk bezweken (Petrus), politiek sluw (Pilatus), op eer van
mensen uit (Sanhedrin). Dat alles rondom Degene die onschuldig gekruisigd
zou worden, Degene die koninklijk zweeg en Vader wilde eren, Â Degene die wil-
de dat de Schriften vervuld zouden worden en mede daarom Psalmen aan het
kruis bad. ‘Vader, vergeef het hun want ze weten niet wat ze doen’, dat was 100%
waar en vol liefde gebeden. Het past ons te zwijgen en dankbaar op te zien naar
de Gekruisigde, die dat alles leed voor ons, voor allen!