Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Gods wijsheid blijkt door het kruis?’

Het woord van het kruis laat Gods wijsheid zien. Hij heeft zelf heel die
oude mensheid opzij gezet, in feite in Zijn ogen al weggedaan. Zodat er
niets aan de mens zelf werd overgelaten. De mens zocht en zoekt allerlei
wegen om toch zelf redding te bewerken. Zoals de apostel in 1 Corinthiërs
1 laat zien: de Grieken zoeken wijsheid, de Joden verlangen tekenen.

‘Dat is mooi samengevat.’

De Grieken met hun hele scala aan goden (het pantheon) zochten ook
zelf wijsheid. Denkers als Socrates, Plato, Pythagoras et cetera, wilden
middels hun filosofieën achter de waarheid komen. Voor zover ze in de
buurt van God de Vader uitkwamen, raakten ze wellicht soms iets van
waarheid. Als ze keken naar de schepping bijvoorbeeld.

‘Maar ze kwamen er niet echt achter.’

Nee. En de Joden verlangden tekenen, terwijl zij niets anders als teken
kregen dan dat van Jona, de profeet. Zij symboliseren in feite alle religie,
alle inspanningen van de mens om door werken, of religieuze handeling-
en bij God te komen. Dat lukt dus niet, je komt dan uit bij de afgoden.
Nee, het gaat hét antwoord op alle religie en filosofie: Christus Jezus, de
kracht van God én de wijsheid van God!

‘Het evangelie is niet naar de mens.’

Het punt is, dat voor de mens geen ruimte bestaat om te roemen. Het kruis
is de basis voor álle zegen. En het is de bron voor ware kracht in het leven
van alledag. Waar het kruis werkt valt voor de mens niets bij te dragen.
We kunnen niet roemen:

En het onaanzienlijke van de wereld en het verachte heeft God uitverkoren,
en wat niets is, om wat iets is teniet te doen, opdat geen vlees voor Hem
zou roemen.

‘Kunnen we wel in iets roemen, eigenlijk?’

Wel in het kruis van onze Heer Jezus Christus:
Maar ik zal mij volstrekt niet beroemen op iets anders dan op het kruis van
onze Heer Jezus Christus, door wie de wereld voor mij gekruisigd is, en ik
voor de wereld.                                                                        (Galaten 6:14)

En er zit wijsheid in het woord van het kruis. Dat zegt ons, dat God de oude
mensheid heeft weggedaan (opzij gezet) in de dood van Zijn Zoon, en Hij
deed dit volledig en compleet. Er kan dus door ons als mensen niets aan
toegevoegd worden!

‘Daar ben ik heel blij mee geworden.’

Want je komt er pas later in je geloofsleven achter, dat het maar goed
is, dat door de mens niets toegevoegd kan aan het volbrachte werk.
Zou God het wel aan ons overgelaten hebben om het werk van Zijn Zoon
compleet te maken, dan was dat niet gelukt. Daar was niet veel van te-
rechtgekomen. Dan zag het er voor de oude mensheid vrij hopeloos uit.
Maar het Gods wijsheid, dat Hij in de totale verlossing en vrijkoping heeft
voorzien in het offer van Zijn Geliefde Zoon!

‘Goed om gisteren zo’n praktische uitwerking van het kruis te zien.’

Ja, en het woord van het kruis spreekt niet alleen van het feit van
onze redding, maar ook van het proces van redding in ons dagelijks
leven. Gisteren kwam het voorbeeld van jaloezie aan de orde.  De
ontwikkeling en groei in ons geloofsleven gaan gelijk op met ons
erkennen van het werk van Christus aan het kruis en Zijn opstanding
uit de doden.

‘Jezelf opbouwen in het geloof?’

Zeker. En elkaar opbouwen in het geloof, dat te maken heeft en draait
om kruis en opstanding. En Paulus laat de diepste gevolgen van dat
grote werk zien. De andere apostelen beslist niet, die spreken bijna nooit
over kruisigen en kruis. Het kruis brengt ook grote zegen voor hen die
in geestelijk opzicht gegroeid zijn en het einde van hun eigen vlees daar
hebben ‘gezien’. 

‘Wat betekent die laatste zin?’

Dat ‘zien’ is erkennen met heel je hart, dat jij zelf niets in te brengen hebt.
Jij kunt niets bewerken. God werkt in je het willen en het werken, omdat
aan het kruis het vlees, de oude mens, meegekruisigd werd met Christus.
Vervolgens ben je voor al je activiteiten aangewezen op Zijn kracht en dat
is Zijn genade in de praktijk van je leven. Dat wat je kunt doen is niet jouw
inspanning, maar Zijn genade in jou die jou de kracht geeft.
Je kunt ook zeggen: leven door de kracht van de geest van God.

‘Kun je ook voorbeeld noemen uit de praktijk van Gods kracht?’

Je bent mens. Je kunt, om onverklaarbare redenen, jaloers worden op
een naaste, al dan niet gelovig. Je wéét, dat dat eigenlijk niet in de haak
is. Jaloezie is een werk van het vlees. Dan kun je jezelf erom verachten,
dat je zo bent. Maar met dit nare ‘gevoel’ kan ‘afgerekend’ worden door
het woord van het kruis. Want nu hebben wij die fijne mogelijkheid, om
onze gebeden tot Vader te richten.

‘Ja, ok, ga door.’

Wij richten ons gebed tot de Vader van Diegene, die Zijn hoge positie op-
gaf en Zichzelf verootmoedigde tot zelfs de dood van het kruis, voor ons.
Dan worden wij ons in dat gebed bewust van het feit, dat zowel die ander
op wie wij jaloers zijn als wijzelf zondaren en vijanden zijn. En we zijn ons
dan opnieuw bewust, dat wij allen met God verzoend zijn door de dood
van de Zoon.

‘Tsja, dat zet je weer met beide voeten op de grond.’

Je ziet, dat wij allen dat woord van het kruis heel hard nodig hebben. Want
dat is de basis voor werkelijke vrede. In dat licht (van het kruis) zie je wie je
werkelijk bent. En dan heb je geen ruimte meer voor jaloezie. Die ander is
niet beter dan dat jij bent, en andersom!
Het werkt dus uit tot iets goeds: jij bent niet langer jaloers en hebt ruimte
om met die ander vriendschappelijk om te gaan.