Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘God regeert over alles, maar dat zien wij nu toch niet?’

Dat zegt Hebreeën 2 ook. Wij zien nu nog niet dat Hem (Christus Jezus) alles
onderworpen is. Hij is verhoogd aan Gods rechter(hand), en is de hoogste van
heel de schepping, onder Zijn God en Vader. Straks zal ook op aarde te zien zijn
dat Hij werkelijk de Koning van de koningen en Heer van de heren is. Wij zien
Hem wel, met eer en heerlijkheid gekroond.

‘En wij maken dan deel uit van het verborgen koninkrijk van de Zoon van Gods
liefde?’

Ja, zo zegt Kolossenzen 1:12-14 dat. Wij bevinden ons niet langer in het volmachts-
gebied van de duisternis, maar in Zijn koninkrijk, verborgen, Hij heeft ons immers
getrokken uit deze boze eon (Galaten 1:4). Het boek Esther heeft daardoor toch in
typologische zin een betekenis voor ons: in onze dagen (afgelopen 2000 jaar) leeft
de mensheid met een afwezige God. Afwezig, in die zin, dat er geen rechtstreeks in-
grijpen van Hem te zien is, zoals bijvoorbeeld wel destijds bij Noach en bij Sodom
en Gomorra en Adama en Zeboïm.

‘Bijzondere parallel inderdaad, geen rechtstreeks sprekende en handelende God.’

Het bijzondere is, dat in Esther blijkt, dat God wel degelijk de gebeurtenissen leidt.
Wij zeggen: dat was net op tijd, dat het allemaal gebeurde. Net op tijd, dat koning
Ahasveros Esther de gouden scepter aanreikt. Net op tijd, dat bij de maaltijd die
Esther had aangericht, werd de Jodenhater Haman ontmaskerd en hij werd gehan-
gen op of aan de 50 el hoge paal die hij voor Mordekai had laten opzetten bij zijn ei-
gen huis (Esther 7:10).

‘Prachtig hoe de hele zaak ineens omkeert, in enkele ogenblikken, terwijl men wijn
aan het drinken was.’

En zo zien we dat de 13e van de twaalfde maand (Adar) er een nieuw begin kwam voor
het volk, dat gedood zou moeten worden, maar dat de vijanden in handen kreeg en zo
wonderlijk verlost werd door de hand van Esther, of beter gezegd: de hand van
Jahweh, die Zijn volk nooit zal laten omkomen. Men viert bij de Joden op 14 en 15
Adar steeds het Purimfeest, als herinnering hoe het lot viel destijds. Het lot, waarvan
Jahweh de uitkomst bepaalt (Spreuken 16:33)!

‘Volgens Gijs zijn we als christenen nog maar net begonnen
de verbondenheid met Israël te ontdekken: “De relatie tussen
kerk en Israël blijft een spannend onderwerp. Ik heb zeker begrip
voor christenen die zeggen dat het Nieuwe Testament hier niet
zo duidelijk over is. Zelf doe ik ook geen zwartwit uitspraken
over bijvoorbeeld de vervangingsleer. Neem bijvoorbeeld de re-
latie van christenen die Jezus als Messias belijden met Joden die
Hem afwijzen. Wat betekent de verbondenheid met dit deel van
Israël dan? Daar komt bij dat de verbondenheid ook eenzijdig is.
Christenen voelen zich wel verbonden met Israël, maar anders-
om is voor Joden het christendom niet meer dan een ander ge-
loof.” Dit spanningsveld is echter niet nieuw; in de Bijbel komt
het al voor. Met name Paulus vroeg zich af welke band hij had met
Joden die niet in Jesjoea geloofden. Hoewel Gijs erkent dat hier
veel vragen liggen, wil hij andere christenen toch graag uitdagen
een spade dieper te steken in de tekst. Gijs: “Dat kan hen helpen te
ontdekken dat de zaken niet zo zwartwit liggen. Er ligt een heel
terrein dat nog ontgonnen moet worden.”

Een van de onderwerpen die we volgens Gijs niet kunnen ontlopen,
is de sjabbat: “De opdracht om de sjabbat te houden kun je niet zo-
maar naast je neerleggen. Je bent verbonden met Israël. Voor Israël
is de sjabbat een belangrijke pijler. De vraag is wat we als gelovigen
uit de volken ermee doen….” ‘.

Uit: Nemmagazine, maart 2012,
interview met theoloog Gijs Lammerts van Bueren.

‘Aansprekend, die geschiedenis van Esther.’

Koning Ahasveros regeerde over 127 gewesten. En dat was een
zichtbaar wereldrijk. In het verborgene regeerde en regeert God.
Die heeft uiteindelijk alle touwtjes in handen. Nebukadnezar had
dat erkend in Daniël 4. Dus als je het zichtbare wereldrijk in 127
gewesten hebt, dan is dat eigenlijk maar de helft.
Het merkwaardige is, dat als je in het Hebreeuws het woord voor
koning (mèlèch) helemaal uitschrijft en dan de getalswaarde optelt,
je uitkomt op 254, dat is precies het dubbele van 127!

‘Wat wil dat dan zeggen?’

Dat het zichtbare, dat wat wij waarnemen om ons heen, eigenlijk
maar de helft is; er is ook een onzichtbare wereld. Gods koningschap
strekt zich niet alleen uit over het zichtbare (dat is nu nog toekomst),
maar allereerst over de onzichtbare wereld. Christus regeert in het
koninkrijk van de Zoon van Gods liefde, dat is nu onzichtbaar!

‘Mooi dat dat zo verborgen zit in de tekst; wel eindelijk een verklaring
voor die 127 gewesten.’

Daarbij komt, dat van Sarai als enige vrouw in de Schrift de leeftijd ver-
meld wordt: 127 jaar. Haar naam betekent vorstin, dus die 127 heeft
wel iets te maken met regering. In Esther wordt duidelijk, dat de ge-
beurtenissen in de zichtbare wereld niet toevallig plaatsvinden, maar
dat God regeert, onzichtbaar, maar  Hij heeft wel alles in Zijn hand!

‘Nu speelt die Morekai een belangrijke rol in deze geschiedenis van
Esther, wat heeft hij te betekenen?’

Volgens de namenboeken zou zijn naam betekenen: vereerder van
Mardoek (een god). Maar het kan heel goed afgeleid zijn van het woord
voor Mirre. En dan heeft het te maken met de heilige zalfolie, want die
bestond uit 5 ingrediënten, onder andere vanzelf gevloeide Mirre. Daar-
mee heeft Mordekai te  maken met wat en wie gezalfd is en dus naar de
Messias Jezus.

Op dinsdag 6 maart 2012 werd gekeken naar
Romeinen 15:6,7. Net als de vorige keer werd
vanuit Johannes gekeken naar de bijzondere
uitspraken over de Vader en de Zoon.
U kunt hier deel A en hier deel B beluisteren.
Hier kunt u de presentatie downloaden.

‘Wel iets dat je niet meer vergeet, zo’n bijzondere uitredding die Jahweh
Zijn volk in ballingschap gaf.’

De naam Esther betekent: ster. Sterren hebben de eigenschap iets te verbergen.
Sterren is volgens Genesis 1: tot tekenen gesteld, zij dragen dus een verborgen be-
tekenis in zich; zij wijzen op iets anders. Het gaat erom wat het betekent! Typen
zijn er dan ook om dingen te verbergen, opdat die geopenbaard worden aan dege-
nen die zelf ook verborgen zijn, namelijk de gelovigen.
Als je in Openbaring 1 kijkt, dan zegt de Heer tegen Johannes in 1:19, dat de 7 ster-
ren eigenlijk de 7 boodschappers van de 7 gemeentes zijn. Ook die sterren verber-
gen iets; het wordt uitgelegd wat ze betekenen. In hoofdstuk 2 en 3 van Openbaring
worden de verborgenheden van die 7 gemeentes geopenbaard.

‘Zo dat is heel wat zeg. Er zit dus veel verborgen in de geschiedenis van Esther?’

Ja, niet alleen de Heer zelf is verborgen in het boek Esther, maar dat is zij zelf ook,
zij handelt in het verborgene en zij hield ook haar Joodse identiteit verborgen.
Haar echte naam wordt bekendgemaakt, daarbij wordt gezegd dat zij Esther is.
Esther is eigenlijk haar verborgen naam. Esther is daarmee zelf een type van al de
gelovigen die verborgen zijn, en daarmee van ons, want ons leven is samen met
Christus verborgen in God!

‘Maar haar naam is toch Hadassah?’

‘Ja haar naam is Hadassah, dat betekent Mirte. Een altijd groene plant. Deze plant
groeit vaak op de berghellingen, waar zij veel zon vangt, bij voorkeur in de buurt
van water. Op berghellingen kom je heel erg  vaak water tegen, het stroomt van
boven neer. Water is natuurlijk een type van het levende woord van God.
Mirte komt voor in de dalen rondom Jeruzalem. Dat blijkt uit Zacharia 1:8,10,11
De Mirten staan ook langs beide oevers van de Jordaan. Haar groene glimmende
bladeren blijven groen, ze vallen niet af! Beeld van het onverderfelijke leven!
Groen: dan is iets af, compleet, rustgevende kleur! Het spreekt van het werk van
God, dat af, compleet, is. En dan heb jij rust. In Zijn volbrachte werk!