Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Op 7 februari 2012 kwam 15:4,5 naar voren.
Al wat tevoren geschreven werd, werd tot onze onderwijzing
geschreven, schrijft de apostel, die zo goed ingevoerd was in
de Tenach. En daarin zit volharding en vertroosting, en dat
is inderdaad rijk aanwezig. Dat leidt ook tot verwachting!
U kunt deze avond deel A hier en deel B hier beluisteren.
Ten slotte kunt u hier de presentatie downloaden.

‘He best mooi dat we een heel hoofdstuk uit Spreuken hebben
bekeken. Gaan we door?’

Hoofdstuk 16 is op zich ook weer zeer de moeite waard. We kunnen
kijken, het geeft mensen wel rust, in deze tijd waarin in de wereld alles
steeds chaotischer wordt. De hele wereld ligt in het boze en daarom
hoeven wij het van de wereld niet te verwachten. Wel van de God van
de volharding en de vertroosting, die ons een geweldige verwachting
geeft. Dat geeft moed in ogenschijnlijk uitzichtloze situaties.

‘Ook Abram leefde in hoge verwachting van wat God zou gaan geven.’

Abram verwachtte de stad met fundamenten. Die grote stad, die neer
zal dalen op de nieuwe aarde, met pleinen van goud en allerlei kostbare
edelstenen. Ongelooflijk, wat een stad zal dat zijn, badend in het licht van
het Lam (de Heer zelf) en Zijn gemeente, Zijn lichaam.

‘Weet je, dat ik me dat nauwelijks voor kan stellen?’

We hebben de enorme verzekering, dat als onze Heer Jezus Christus komt,
Hij komt als redder. Hij zal dan ons vernederd lichaam veranderen zodat
het gelijkvormig zal worden aan Zijn verheerlijkt lichaam, waarmee Hij de
latere apostel Paulus tegemoet kwam in Syrië waardoor hij 3 dagen blind
was, een licht omscheen hem, feller dan de middagzon.

‘Dat licht gaan wij dus ook uitstralen?’

Ja, hoe moeilijk wij dat nu ook kunnen voorstellen. Nu al kunnen wij op
een andere manier licht geven; doordat wij wandelen in deze donkere en
duistere wereld als zonen van het licht en zonen van de dag, die komt.
Paulus wijst daarop in 1 Thessalonicenzen 5, als hij over de toekomstige
dingen spreekt. Juist in het licht van die grote toekomst bemoedigt hij ons
om zo te wandelen! Hij komt, en in dat licht wandelen wij vandaag!

‘Wat lezen wij vandaag?’

‘Ook een boeiende, gisteren, wijsheid die door je oren naar
binnen komt.’

Ook het volgende vers bevat de nodige dingen om over na te denken:

Wie vermaning verwerpt, veracht zijn ziel,
maar wie naar bestraffing luistert, verwerft hart.

Deze is wel helder en soortgelijke opmerkingen vind je vaker in Spreuken
terug. Het woord ‘vermaning’, is aansporing. Daar zit liefde van God achter.
Dat is niet om je zomaar met opgeheven vinger streng toe te spreken, maar
maar een herinneren hoe het ook alweer is. Als je de aansporende woorden
afwijst, stel je je eigen ziel achter, je zult het in je ziel merken.

‘Dat gebeurde toch steeds bij Israël?’

Ja, zij wezen steeds de raad van de profeten af en luisterden vaak niet naar
de Thora, hun onderwijzing. Dat leidde tot schade en schande. En het is nu
niet anders: luister je niet naar de opbouwende woorden via Paulus, dan zul
je in je ziel daarvan schade ondervinden. Genade is iets, dat ons onderwijst.
En daarmee kunnen wij leven in deze boze eon, waar veel erop gericht is af
te leiden van de gezonde woorden van de apostel.

‘En de tweede regel lijkt mij een beetje abrupt te eindigen.’

Het woord ‘bestraffing’ is in feite: correctie. Wij lezen dat in het gebruikte
woord. Luisteren naar correctie is heel goed en als je goed luistert, verwerf
je hart, de concordante tekst voegt toe: wijsheid. En dus eindigt het met:
verwerf je hartswijsheid. De wijsheid van God in je hart, dat helpt je op je
levensweg!

‘Zo dat van gisteren was erg fijn, dat vers 30, wat zitten er toch
een schatten in dat Woord verborgen!’

Ja, bijzonder he, nu gaan we kijken naar vers 31:

een oor dat naar de bestraffing ten leven luistert,
zal te midden van wijzen overnachten.

Hadden we in vers 30 het oog in beeld, nu gaat het om het oor. Dat staat
natuurlijk voor de mens, die hoort naar de woorden van Jahweh. In die
woorden zit ook ‘bestraffing’; het is meer correctie, om van de wegen van
de dood weg te blijven en de weg van leven te gaan, in nauwe verbinding
met Jahweh, want Hij is de Bron van leven.

‘Ja, het is goed om steeds weer die woorden te beluisteren, soms
zit er ‘ruis’ op de lijn.’

De machten, de geestelijke boosheden in de lucht, zitten niet stil
en willen jou als gelovige uit die levende verbinding met God drukken.
Alles in deze wereld is daar op gericht: afleiden van God, gericht op….
Daarom hebben wij in de hele wapenrusting van God ook dat korte
zwaard om die aanvallen te pareren. Dat is de wijsheid van God, die
wij nodig hebben, in het bijzonder uit de brieven van Paulus.

‘En dan verkeer je onder de wijzen?’

Ja, want dan ben je werkelijk wijs geworden, door het woord van God.
De wijsheid (chokmah) komt tot je door Zijn uitspraken, zoals dit boek
ook in hoofdstuk 8 zegt:

Ik heb lief wie Mij liefhebben,
en wie Mij ernstig zoeken, zullen Mij vinden.

Dit zegt de wijsheid. Deze wijsheid komt alleen tot je door Zijn woorden
in je oren te laten komen en je leven ernaar te richten. Wijsheid heb je
elke dag nodig in je leven. Gewoon, heel praktisch. Je slaat verkeerde
wegen in als je niet naar deze wijsheid van God luistert. Dan ben je eigen-
wijs. Laten we ons daarom uitstrekken naar de wijsheid van God: Christus!