Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Wonderlijk, die Vader die wij mogen kennen. Blijkt altijd weer anders te zijn
dan je denkt.’

Dat God het is, die alles bewerkt in overeenstemming met de raad van Zijn wil,
kunnen veel gelovigen maar niet geloven. Zij willen niet de heldere uitspraken
van de Schriften erkennen, dat God werkelijk God is. Dat wil zeggen: Hij is de
grote Onderschikker (of Beschikker) van het al. Dat is in diepste wezen de bete-
kenis van de titel AL (men zegt vaak: EL) in het Hebreeuws. Daarnaast heb je
Alue (naartoe-Onderschikker: de Zoon) en de Al(u)eim (naartoe-Onderschikkers:
de zonen). Deze drie Hebreeuwse begrippen worden alle drie in de meeste ver-
talingen met ‘God’ vertaald.

‘Maar in de concordante vertalingen worden deze nauwkeurig uit elkaar gehou-
den? Dat is toch veel duidelijker?’

Dat is de grote waarde (onder andere) van de concordante vertaling. Die is in-
middels in het Engels voor de hele Schrift beschikbaar, en dat is iets geweldigs.
Daarin worden als het om Tenach gaat, deze begrippen AL, Alue en Alueim ge-
woon zo vertaald. Net zoals de naam Jezus bijna letterlijk uit het Grieks is ver-
taald in de vertalingen van de wereld. Dan heb je duidelijkheid, wanneer er AL,
Alue of Alueim staat. Dit wijst steeds op de grote Onderschikker. In het Grieks
is dit Theos: de Plaats-er. Hij die alles op Zijn plaats zet.

‘Ook weer wonderlijk, hoe dat in elkaar zit en duidelijkheid geeft.’

Daarin zit tegelijk het punt: met wil niet accepteren dat Theos, de Plaatser,
alles op de juiste plaats zet, omdat zij (die gelovigen) dan zelf ook op hun plaats
gezet worden en blijken zelf niet veel macht te hebben. Het is immers Theos,
die alles bewerkt in overeenstemming met de raad van Zijn wil. Daar heeft het
schepsel geen invloed op. Hij zal het precies doen, zoals het goed is, dat wil zeg-
gen: in Zijn voornemen, de raad van Zijn wil, past. Daardoor zal blijken, dat het
Zijn liefdevolle hand is, die alles in diepe wijsheid bestuurt en leidt. Zelfs zoiets
als het hart van de koning, dat is in Zijn hand als waterbeken (letterlijk: verde-
lingen van water) en Hij leidt het heen waar Hij wil!

Op 10 september 2013 kwam opnieuw Galaten 2:6-10 aan de
orde. We zijn bijzonder gezegend in het evangelie van de voorhuid,
dat begint met rechtvaardiging door geloof alleen. Abram is een
geweldig voorbeeld voor alle gelovigen. Hij erkende God, die in al
onze studies en prediking samen met Zijn Zoon centraal zou staan.
Luister: deel A  en  deel B 

‘Geweldig al die 7 zegeningen in dit gedeelte. Alles in Christus ontvangen, en dat
om niet. In Zijn genade!.’

En dan staat er in vers 11, dat God het is, die alles bewerkt in overeenstemming
met de raad van Zijn wil. Dit wordt door niet veel gelovigen echt geloofd. Men
ziet dit al snel als ‘fatalistisch’ of ‘het verlamt’ en men accepteert dit niet. Niet-
temin staat het er wel, uitgerekend bij ‘die lastige Paulus’. Men zou liever een
Bijbel hebben waarin de brieven van Paulus ontbreken. In de praktijk hanteren
gelovigen en theologen de Bijbel ook zo. Alsof Paulus niet bestaat.

‘Heeft dat ermee te maken, dat de mens zelf eigenlijk God wil zijn?’

Ja, de mens is verduisterd in zijn verstand en in zijn hart. In die situatie zal hij
zeer beslist niet willen aannemen, dat God zelf alle touwtjes in handen heeft.
De mens wil zelf graag uitmaken wat en hoe hij doet. De volkeren woeden en
bedenken ijdelheid. God lacht erom, Hij zit in de hemel en kijkt naar al dat gedoe
van die mensen en lacht erom. Nochtans heeft Hij de mens lief en zal niet rusten
totdat ook de laatste toegevoegd is en de mensheid compleet gered is.

’Machtig uitzicht, en tot die grote eindsituatie heeft God alles onder controle?’

Het loopt de Vader nooit uit de hand. Hij heeft alles gemaakt voor Zijn doel,
zelfs de goddeloze voor de dag van het gericht. Hij zal al Zijn welbehagen doen.
Hij is de Eerste en de Laatste, de Alfa en de Omega. Niemand kan tot de Zoon
komen, tenzij de Vader hem trekt.
Het gaat in Efeziërs 1:11 niet om Zijn wil, maar om de raad van Zijn wil. Dat
voornemen wat de basis van Zijn wil is, is bepalend voor alles wat gebeurt. Deze
wereld is nu zo, zoals die in het plan van God moet zijn. En daarin bewerkt God
alles, in feite. Moeilijk te verstaan, maar niettemin geweldig waar. Al wat ge-
beurt, staat onder Zijn controle, is in Zijn liefdevolle hand!

Op 2 juli 2013 werd de 12e studie avond over de Galatenbrief
gehouden. Het evangelie van de voorhuid (onbesnedenen) is wat
door Paulus verkondigd wordt. Het gaat daarin allereerst om recht-
vaardiging door geloof. Aan de hand van Abrams leven werd daar-
over nagedacht. Luister: deel A en deel B 

‘De zevende zegen is dat wij Zijn geest ontvingen?’

Het gaat erom, dat wij verzegeld zijn met de geest van de belofte, de heilige.
Verzegeling drukt zekerheid en veiligheid uit. God heeft door Zijn geest Zijn
zegel op ons gedrukt. Dat is tegelijk een waarborg van onze lotgenieting.
Geen ander evangelie geeft zoveel zekerheid en geborgenheid in Gods hart.
Efeziërs 4:30 voegt er nog aan toe, dat wij verzegeld zijn met Zijn heilige geest
die beloofd was, tot (in) de dag van de vrijkoping!

‘De apostelen van de Besnijdenis zeggen daar niets over.’

Dat komt, omdat de leden van het lichaam van Christus al vóór de eonen
door God genade ontvingen. In de tijd worden zij geroepen en daarom drukt
God direct bij de roeping Zijn zegel op hen, als teken voor de geestelijke we-
reld, dat het hier gaat om een speciale groep die een speciale bediening krijgt
voor en in die geestelijke wereld. Het is de groep die het meest nauw met
Christus Jezus verbonden is, door de heilige geest. Daardoor werden zij gerei-
nigd en met elkaar en met Hem verenigd.

‘Geweldig. Wat een rijkdom aan genade!’

De apostelen van de Besnijdenis konden hier niets over zeggen omdat zij deze
dingen eenvoudigweg niet weten. Hoogstens konden zij iets opvangen van Pau-
lus zelf, maar nooit vermoeden hoe ver dat reikt en hoe diep dat gaat. Daarom
zullen christenen die per se alleen de besnijdenisgeschriften volgen, nooit achter
deze waarheden komen. Dat geldt ook voor degenen die alles mixen en op een
hoop gooien. Zij zullen nooit de volle diepte van het evangelie van Paulus leren
kennen, omdat zij willen leven bij de evangeliën en dergelijke. Dan kom je geen
stap verder.

‘Kun je zelf achter deze waarheden komen, bijvoorbeeld door er met elkaar
 over te praten?’

Nee. God geeft in het lichaam van Christus evangelisten, herder en leraars. Die
zijn er om door middel van het woord deze dingen bekend te maken. Het moet
gepredikt worden, de mens moet horen naar het woord van de waarheid. In
hun dagen gingen Paulus en Apollos evenmin in groepjes zitten met andere ge-
lovigen ‘om van elkaar te leren’ en dergelijke. Dat is zo onschriftuurlijk als het
maar kan. Waarvoor worden anders evangelisten, herders en leraars geroepen?
Zonder dat Paulus het woord sprak waren er nooit gemeentes ontstaan.
De gelovigen worden verzegeld doordat zij het woord van de waarheid, het e-
vangelie van hun redding, horen en geloven. Dát is de gezonde basis om ver-
der te komen! Dank God voor Zijn verzegeling in Christus!