Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Ik verwacht echter dat jullie 
ten volle zullen erkennen, 
zoals jullie ook ons ten dele 
erkenden
     2 Korinthiërs 1:13^b,14^a

Paulus’ verlangen en gebed
was, dat de gelovigen zijn
bediening erkennen. Dat is in
wezen nog steeds zo. En ten
volle erkennen is nóg een stap
verder.
Zoals Paulus van Timotheüs 
kon zeggen, dat hij de apostel
volledig volgde (2Tim.3:10,11).
Onder de Korinthiërs was dat 
‘ten dele’. Sommigen onder hen
hadden liever andere sprekers
dan Paulus, Timotheüs, Titus.
Dat leidde zonder twijfel tot 
een ‘ten dele’ erkennen van
het evangelie van Paulus.
Dat geldt vandaag nog net zo.
Velen in het geloof willen wel
de Bijbel geloven, en ‘hebben
Paulus erbij’. Daardoor zien
zij niet ten volle de strekking 
van zijn brieven. En blijft het 
bij hen -deels- bedekt. 


 

Want niets anders schrijven
wij jullie dan wat jullie lezen
of jullie ook erkennen.
2 Korinthiërs 1:13^a

Paulus bidt voor de Korinthiërs
en maakte duidelijk, dat uitstel
van zijn bezoek niet berustte
op vleselijke overwegingen. In
heiligheid, oprechtheid, genade
van God was hij bezig. Zij zouden
ook de tweede brief lezen.
De apostel verwachtte dat ze er
niet alleen kennis van namen,
maar ook zouden erkennen hoe
Vader hem leidde. Geloofsgroei
is kostbaar. Bij de Korinthiërs zag
Paulus dat wel, er was ook nog
heel wat op te merken.
Iets dat blijkt uit -opnieuw- een
lange brief. Geduld en wijsheid
waren nodig, laten wij biddend zijn
voorbeeld navolgen.

Want ons roemen is dit, het 
getuigenis van ons geweten, 
dat wij ons in heiligheid en 
oprechtheid van God, niet 
in vleselijke wijsheid, maar 
in de genade van God 
gedragen hebben in de 
wereld, overvloeiender 
echter naar jullie toe.
         2 Korinthiërs 1:12

Oprechtheid en heiligheid, en
dat alles in de genade van God.
Dat was en is de ondertoon in
Paulus’ evangelie. Genade zit 
op de troon. Niet langer is de
zonde die plaats toebedeeld.
In Romeinen 5:20,21 is dat
helder uiteengezet.
Zodoende staan en leven wij, 
gelovigen, onder een andere 
regeerder: genade van God.
Wij leven zeker niet in wet,
maar in genade (Galaten 5).
Zó gedroeg de apostel zich in
de wereld en onder gelovigen;
óók naar de lastige en dwarse
Korinthiërs toe was hij altijd in
genade bezig, om na te volgen. 

Want ons roemen is dit, het
getuigenis van ons geweten,
dat wij ons in heiligheid en
oprechtheid van God, niet
in vleselijke wijsheid, maar
in de genade van God
gedragen hebben in de
wereld, overvloeiender
echter naar jullie toe.
         2 Korinthiërs 1:12

Paulus beschrijft hoe hij leeft.
Oprechtheid is letterlijk: zon-
gericht ofwel: Zoon-gericht.
En heiligheid is God-gericht,
apart gezet. Zo leefde hij na
de grote omkeer. Paulus was
nietin vleselijke wijsheid op
weg. Hij was afhankelijk van
wat Vader op zijn weg bracht.
Dat die weg afboog en eerst
naar Macedonië leidde, niet
naar Korinthe, was wat Vader
bepaalde. Gebed en dank, en
dat aanhoudend, oplettend
hoe omstandigheden naar de
geest waren, zo leefde hij.
Als voorbeeld voor ons allen.