Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Op 22 januari 2020 keken we opnieuw naar
Openbaring 17:9-18, het gericht over Babylon
gaat komen. God geeft aan 10 koningen Zijn
mening om Zijn wil te doen. Naluisteren kan
hier: deel A en deel B

22 januari 2020

‘Johannes 3:16 hoor je ook.’

Men werpt je wat triomfantelijk voor
de voeten, dat daar toch maar staat:

opdat .. ieder die ^nbin Hem gelooft, 
niet verloren gaat, maar eeuwig 
leven heeft

Het staat er toch maar. Het antwoord
is, dat het leven draait om leven heb-
ben in de komende aioon. Het konin-
krijk dat in Johannes 3 bedoeld wordt,
is voor de gelovige Jood aards. Zoals in
de profeten van Tenach voorzegd.

‘Ja, je leest ervan in Tenach.’

Daniël, Ezechiël, Jesaja, Jeremia, noem
ze maar op. Ze spreken van de komen-
de heerlijkheid van het koninkrijk van 
de Messias (Jezus) op aarde. Volgens
Daniël 2,7,8,9 is dat een koninkrijk dat
niet meer vergaat, in tegenstelling tot 
het rijk onder Saul, David, Salomo.
Uiteindelijk bleek dat niet houdbaar, in
ballingschap gingen ze. Na terugkeer in
het land ontstond het niet echt meer.

‘Het gaat om wedergeboorte?’

Het nieuwe verbond. Dat zal uitgieten
van de geest vereisen, dat zal naar Joël 
2:28-32 gebeuren. Zo zal door de geest 
geloof in hun harten gewerkt worden. 
Zij zullen Hem zien, Die zij doorstoken
hebben, en Hem geloven. Dan leven zij
tijdens de aioon van de 1000 jaren. Dit
geloof zal Israël uitgedragen in heel de
wereld. De ongelovigen zijn verloren –
en staan te Zijner tijd voor de grote wit-
te troon. 

21 januari 2020

‘De eeuwige straf bestaat niet?’

De uitdrukking wordt graag uit de be-
staande bijbelvertalingen geciteerd.
Ze staat in de vertalingen in Mattheüs
25:46 en men slaat er graag mee om
de oren. Bij nader inzien blijkt het ver-
band waar dat in staat, helemaal niet
te gaan over geloof. En juist dat wordt
door de voorvechters van deze vrese-
lijke leer gezien als voorwaarde. 

‘Men zit er helemaal naast?’

Terwijl het in Mattheüs 25:31-46 gaat 
om werken, hoe behandel je de broe-
ders van de Heer? Dát is het criterium
voor de eeuwige straf. Bovendien gaat
het om volkeren, zegt vers 32 van dit
gedeelte. De Heer zal ze richten, niet 
op grond van geloof, maar op basis van
iets heel anders: hoe hebben zij Israël
behandeld? Dat is de enige maatstaf.

‘Dat is gewoon lezen.’

Je leest van volkeren die gericht wor-
den. Daarbij is straf niet correct; het 
gaat om insnoeiing. Volkeren hebben 
wel, geen of minder deel aan de heer-
lijkheid van de 1000 jaar. Het is geen 
eeuwige zaak; aioon is niet eeuwig. 
Die betekenis heeft het nooit. 
‘Eeuwige straf’ baseren op Mattheüs
25:46 kan onmogelijk. God is de Red-
der van alle mensen, dat lees je wél.

20 janauri 2020

‘Gods hart wordt niet gekend.’

Niet volledig. Liefde is Zijn wezen, de 
bron. Vanuit Zijn hart is Hij rechtvaar-
dig, heilig, verontwaardigd, goedgun-
stig. Christenen denken dat God ener-
zijds liefde is, maar anderzijds recht-
vaardig. Dat is niet op Zijn woord ge-
baseerd. Het is traditie van mensen, 
en dat veroorzaakt een onjuist beeld
van God in hun hart. 

‘Vandaar soms felle reacties.’

Er wordt flink tekeer gegaan tegen de
‘alverzoening’, dat voor velen een ver-
derfelijke dwaalleer is. Meestal zonder
degelijke bijbelse argumenten. Terwijl
men niet beseft, dat het woord eon, in
Grieks aioon en Hebreeuws olam, wijst
naar een tijdperk. Eerst in de loop van
de (kerk)geschiedenis heeft men het fi-
losofische begrip eeuwigheid aan het
betekenisveld van aioon toegevoegd. 

‘Dus dat is tijdelijk.’

In de dagen van Jezus, Paulus was dat
de betekenis. Vandaar dat Jezus sprak
over de toekomstige aioon in Marcus 
10:30, Lucas 18:30. Zo lees je ook over
de tegenwoordige of huidige aioon in
Galaten 1:4, 1 Timotheüs 6:17; 2 Timo-
theüs 4:10, Titus 2:12. Daaruit alleen 
al blijkt dat een aioon een tijdperk is.
Maar ook als over de aionische God
wordt gesproken, is het eenvoudig in
te zien, dat Vader Zich als God (Plaat-
ser) laat zien in Zijn plan van eonen.

19 januari 2020

‘Geen vrije wil.’

Gods wil is bepalend, te allen tijde. Er
wordt geprobeerd met mooie woor-
den te misleiden. Dat God ons als ver-
antwoordelijke mensen volle ruimte
geeft om voor Hem te kiezen. Doe je
dat niet, dan wacht de eeuwige straf.
Of je wordt vernietigd en uitgewist, je
bestaat niet meer. God is onmachtig,
omdat de keuze uit vrije wil bij men-
en ligt. Dat God liefde is, én almachtig, 
telt niet.

‘Uiteindelijk ligt het aan de mens.’

In de onwetendheid beseffen ze dat
niet. Men beweert dat God uitnodigt 
in volle liefde, maar dat de mens het
wel moet aanvaarden. Als voorwaar-
de om gered te worden. Aanvaard je
het niet? Dan weegt de rechtvaardig-
heid van God zwaarder dan Zijn lief-
de. Je bent voor eeuwig verloren. Ja, 
had je maar goed moeten kiezen. Zo
wordt gesproken en gedacht.

‘In wezen keihard.’

En slaat de plank volkomen mis. De 
straf is buitensporig hoog vergeleken
met een (kort) mensenleven. Ook de
sessie van de grote witte troon doet
er niet meer toe. Het eindigt met de-
zelfde straf voor alle ongelovigen. Dit
staat ver van de Schriften af en trekt 
een karikatuur van God op. Het heeft
ook niets met Gods rechtvaardigheid
te maken. En helemaal niet met Zijn
liefde, dat is Zijn hart: liefde.