Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Het volgende verschil tussen Paulus en de anderen komt naar voren
in 2 Corinthiërs 12:11?’

Paulus werd kennelijk door de Corinthiërs vergeleken met de apostelen
van de besnijdenis, die misschien hier en daar beter konden spreken en
misschien wel meer tekenen en wonderen deden. Daar waren sommige
Corinthiërs gevoelig voor. Hij schrijft (vers 11,12):

Ik ben onverstandig geworden; gij hebt mij ertoe genoodzaakt, want ik had
door u aanbevolen moeten worden. Immers, in geen enkel opzicht heb ik
ondergedaan voor die onvergelijkelijke apostelen, ook al ben ik niets.
De tekenen van een apostel zijn bij u verricht met alle volharding, door
tekenen, wonderen en krachten

‘Zo te lezen werd hij inderdaad vergeleken met de andere apostelen.’

Het lijkt mij, dat de apostel van de liefde van God het evangelie van de besnij-
denis beter doorgrondde dan de twaalf apostelen, omdat hij het héle plan van
God bekendmaakte. De besnijdenisapostelen zagen een deel van dat plan!

‘Dat van die volharding, dat is bij het lichaam van Christus geen
voorwaarde om Hem te ontmoeten in de lucht. Duidelijk. Maar,
hoe zit dat dan bij Israël?’

In verband met het komende aardse koninkrijk heeft de Heer zelf
gezegd, dat de heiligen van Zijn volk moeten volharden tot het einde.
Dan zullen zij het koninkrijk van de Messias Jezus op aarde binnen
kunnen gaan. Dat blijkt uit Mattheüs 24: 11-14 :

En vele valse profeten zullen opstaan en velen zullen zij verleiden.
En omdat de wetteloosheid toeneemt, zal de liefde van de meesten verkillen.
Maar wie volhardt tot het einde, die zal behouden worden.
En dit evangelie van het Koninkrijk zal in de gehele wereld gepredikt worden tot
een getuigenis voor alle volken, en dan zal het einde gekomen zijn.

‘Zo te lezen is dat wel duidelijk ja, bij de besnijdenis is het echt een
conditie, een voorwaarde, om in te gaan in het koninkrijk van de hemelen.’

Ja, de genade bij Paulus is juist, dat ‘hetzij wij waken, hetzij wij slapen’ wij
samen met Christus zullen leven! Bij de bazuin Gods levendgemaakt!

Dienst 7-11-2010 Presentatie

‘Die tekst uit 2 Timotheüs 2:11-13 is voor mij lastig te begrijpen.
Er wordt naast wat we gisteren lazen, ook gezegd dat we Hem
kunnen verloochenen en dat Hij ons kan verloochenen.’

Laten we de tekst nog eens bekijken:

Het woord is betrouwbaar: immers,
indien wij gezamenlijk stierven, zullen wij ook gezamenlijk leven;
indien wij volharden, zullen wij ook met Hem heersen;
indien wij Hem verloochenen, zal ook Hij ons verloochenen;
indien wij ontrouw zijn, Hij blijft trouw, want zichzelf verloochenen
kan Hij niet.

Gisteren keken we naar de eerste en laatste opmerking van dit gedeelte.
Daar kan geen misverstand over bestaan. Onze redding is los van ons
eigen werken, het is genade.
Daarnaast merkt Paulus iets op over volharding (er onder-blijven) als
iets dat voorafgaat aan het met Hem regeren (heersen).
Dat met Hem regeren kan niet op aarde zijn, want daar zal Israël als een
koninklijk (regering) volk van priesters met hun Messias Jezus regeren
over de volkeren in de 1000 jaren en daarna op de nieuwe aarde.

‘Dat is duidelijk aanwijsbaar ja, voor het lichaam van Christus geldt dan
het regeren te midden van de hemelingen?’

Dat kan niet anders, want op aarde kunnen niet én Israël én de gemeente
regeren met Hem. Deze conclusie zou ook tegen de Schrift in gaan, omdat
Efeziërs 2:6,7 duidelijk zegt waar de gemeente is in de komende eonen.

‘Goed. Als ik het goed begrijp, is regeren met Hem een gevolg van volharding?’

Eigenlijk kun je niet anders dan dat concluderen, denk ik. Met wel het besef,
dat ook de kracht tot volharding van Hem komt en Paulus bidt daar ook voor
in Kolossenzen 1:9-11! Dat bidden wij met de apostel mee!

‘Als de Heer komt voor het lichaam van Christus, is het genade?’

Ja. Er bestaan geen voorwaarden voor de gelovigen in Christus Jezus, als
het gaat om een verzekerde toekomst met Hem.
In 2 Timotheüs 2:11-13 worden verschillende dingen gezegd door de
apostel van de genade:

Het woord is betrouwbaar: immers,
indien wij gezamenlijk stierven, zullen wij ook gezamenlijk leven;
indien wij volharden, zullen wij ook met Hem heersen;
indien wij Hem verloochenen, zal ook Hij ons verloochenen;
indien wij ontrouw zijn, Hij blijft trouw, want zichzelf verloochenen
kan Hij niet.

Met name de eerste en de laatste uitspraak wijzen op een toekomst die
vast verzekerd ligt in Hem, onze Heer. Wij stierven met Hem en dat geldt
alle leden van het lichaam van Christus; dan zullen al die leden ook leven!
Zelfs door momenten van ontrouw (en wie kent ze niet?) weten we, dat Híj
trouw is! Hij heeft beloofd en zál vervullen!

Wij zullen allen gezamenlijk tegelijk weggerukt worden en Hem in de lucht
ontmoeten. Dat is hét moment waarop Zijn trouw blijkt. Hier wordt niet het
‘in Hem blijven’ als vereiste gesteld, zoals Johannes dat bij de besnijdenis wel
doet! Degene die tot geloof komt wordt geestelijk direct in Hem, in zijn lichaam
overgezet (zie 1 Corinthiërs 12:13) door de doop in de geest van God.

Vanaf dat moment is diegene verzegeld; en dat tot in de dag van vrijkoping!

Het  is voor de gelovige in Christus Jezus: overstromende genade!