Woord vandaag

‘Wat je dus ziet in Galaten en Handelingen, is dat Paulus in de
begintijd helemaal niet te maken had met de apostelen van de
Besnijdenis.’

Je ziet ook dat de Joden hem al snel vervolgden, zoals Paulus zelf overkwam
waar in Galaten en in Handelingen over geschreven wordt. Hij bracht het
woord van en over Christus en genade, en dat leidde tot vervolging, ook
omdat de Joden zagen dat velen naar Paulus kwamen luisteren.

‘Dat is wat je leest. Maar je zou kunnen zeggen dat in Petrus’ boodschap
ook genade zat.’

In feite lees je onder het oude verbond en zelfs bij het geven van de 10
woorden op de Sinaï dat Jahweh genadig en barmhartig is. Alleen bij
Paulus lees je over de diepgaande uitwerking van het kruis. Bij de andere
apostelen lees je niet of nauwelijks over het kruis en de enorme gevolgen
daarvan.

En hij spreekt van het openbaar worden van de gerechtigheid van God
buiten de Thora om. Die door het geloof van Jezus Christus!

‘Dat is in Romeinen 3:21 iets bijzonders ja, en dat zal de andere apostelen
die dat lazen verbaasd hebben. Petrus zegt er iets over in 2 Petrus 3, dat
vele dingen in de brieven van Paulus moeilijk te begrijpen zijn.

Dat onderstreept des te meer, dat de boodschap in Paulus’ brieven
duidelijk anders is dan de boodschap van de twaalf, die nu eenmaal alles
met Israël te maken heeft.
Paulus spreekt van de regering van de genade van God in deze tijd, daar
lees je bij de anderen niets van. Genade! En dat in Christus Jezus!
 

‘Heerlijk toch, die genade van God, het is zó groot, belangrijk dat steeds
dieper te gaan beseffen!’

Woord vandaag

‘Het is goed om die verschillen met de andere apostelen te zien, als het
om Paulus gaat. Op weg naar Damascus geroepen, dat is ook belangrijk?’

Het is buiten het land Israël dat Paulus geroepen werd. En buiten het
land geldt de Thora niet! Daarom kon God hem zo roepen in genade.
Omdat Saulus een geboren Israëliet is (stam: Benjamin), zou in het land
de Thora en de daarmee verbonden vloek hebben gegolden.

‘Daarover hoor je zelden iets. Maar het is wel zo. Het moet gewoon een
betekenis hebben!’

Ja, het houdt in, dat de genade waar Saulus in geroepen werd, ook de
inhoud van zijn prediking en apostelschap zou zijn. Dat moet het teken
zijn, dat God bedoelde.

‘Mooi, dat we ook hiermee bij Gods genade uitkomen. En als je doorleest
in Handelingen 9, zie je dat hij direct in de synagogen predikt, dat Jezus
de zoon van God is.’

Dat heeft alles te maken met de koninkrijksboodschap voor Israël. Saulus
was tot erkenning gekomen dat Jezus de Messias is, de zoon van God. Dát
predikte hij, maar dat deden Petrus en de apostelen ook.
 

‘Kunnen we elders meer duidelijkheid krijgen wat er precies met Saulus
gebeurde in de begintijd?’

Uit Galaten 1 weten we, dat hij eerst na 3 jaar naar Jeruzalem is gegaan.
Hij vermeldt kort dat hij eerst naar Arabië ging (1:17) en weer terugkeerde
naar Damascus. Men beraamde ‘na vele dagen’ (Handelingen 9:23) een
moordaanslag tegen hem waarop hij naar Jeruzalem vertrok. 
Pas toen -dus ná een periode in Arabië en 3 jaar in Damascus- ging hij
naar Jeruzalem om de apostelen van de besnijdenis te ontmoeten!

‘Oke, nu wordt het verhaal duidelijk. En in Galaten 1:18,19 staat, dat
hij slechts 15 dagen bij Petrus was en verder alleen Jakobus zag.

Daardoor zie je, dat er niet eens een officiële grote vergadering van
alle apostelen bij elkaar geroepen werd. Kennelijk was die korte
periode voldoende voor Paulus om Petrus op de hoogte te stellen
van een en ander. Pas weer 14 jaar later kwam hij opnieuw in Jeruzalem!
En al die tijd bracht Paulus zijn evangelie van genade naar de natiën!

Woord vandaag

‘De koninkrijkslijn is heel goed te volgen tot en met Handelingen 8.
Dan wordt Saulus geroepen op weg naar Damascus in hoofdstuk 9.
Daarna begint de verwarring, heb ik gemerkt.’

Dat is al 20 eeuwen het geval. Als je bedenkt dat Paulus bij zijn leven
al verlaten werd door Efeziërs, Kolossenzen en Laodicenzen (Asia), kun
je je voorstellen dat er toen al verwarring was ontstaan over de boodschap
en plaats van Paulus.

‘De eerste mens waarmee Saulus te maken kreeg, was Ananias. En die moest
eerst door de Heer overtuigd worden om naar Saulus toe te gaan.’

Als je alle omstandigheden waarin Saulus geroepen werd, op een rijtje zet,
zie je de verschillen met de andere apostelen die door de Heer geroepen
werden. Sowieso is Ananias die als eerste hem ontmoette, opvallend. Zijn
naam betekent ‘Jahweh antwoordt’ of ‘Jah(weh) is genadig’. Hoe passend!
Als we de dubbele mogelijkheid meenemen, is dus het antwoord van Jahweh
op het gedrag van Saulus: genade!

‘Zo, dat is al mooi he. Onder het koninkrijksevangelie had Saulus zich moeten
bekeren en zich laten dopen tot vergeving van zonden om de gave van heilige
geest te kunnen ontvangen (Handelingen 2:38).’

Wat een enorm verschil in Handelingen 9 hè. Saulus wordt geroepen en direct
in de bediening gezet door God. Hij ontmoet als eerste Ananias, en niet Petrus
of een van de twaalf apostelen van de besnijdenis. Daardoor wordt al duidelijk,
dat het om een totaal andere roeping gaat!
Genade, zonder voorwaarden gered!

Woord vandaag

‘Omdat heel veel gelovigen niet weten, wat het grote verschil is tussen
Handelingen en de brieven van Paulus, is er verwarring.’
 

Dat is (helaas) maar al te waar. De opening van Handelingen geeft in
feite al de richting aan, wat ook niet anders kan. In Handelingen 1:3
staat:  
‘……
aan welke Hij ook, nadat Hij geleden had…..veertig dagen lang
……sprekend van de dingen die het koninkrijk van God aangaan….

Wat Lucas hier bedoelt met de uitdrukking ‘het koninkrijk van God’ kán
niet anders dan het aardse koninkrijk voor Israël zijn. Anders was niet
geopenbaard en sloot aan bij wat de profeten hadden gesproken en wat
door Johannes en de Heer Jezus gezegd was over dat koninkrijk.

‘Het klinkt allemaal heel erg logisch. Zowel Johannes als de Heer Jezus
riepen op tot bekering ‘want het koninkrijk der hemelen is nabij gekomen’.’
 

Vandaar dat de apostelen in Handelingen 1:6 vragen naar de tijd van de op-
richting van dat koninkrijk. Zij zeggen ook: ‘aan Israël’. Andere mogelijkheid
is er gewoonweg niet. De profetische lijn was, dat Israël het licht voor de vol-
keren zou zijn. Dus: via Israël uitbreiding van dat koninkrijk naar en over de
andere volkeren.

‘Dat is een rechte lijn, en heeft alles met de aarde te maken. En dat is ook alle-
maal het evangelie van de besnijdenis.’
 
 

Het evangelie van de besnijdenis is ook het evangelie van het koninkrijk,
men onderscheidt dat in de praktijk meestal niet van het paulinische evangelie.
Dat evangelie van Paulus roept niet tot het aardse koninkrijk, maar tot het rijk
in de hemelen, te midden van de hemelingen. Een hogere roeping! Genade!

  

  

   

   
 
 
 
 
 

 

Woord vandaag

‘Dat boek Handelingen vind ik nog wel wat verwarrend soms.
Want Paulus ging in de synagoge spreken en had het ook over
het koninkrijk en dergelijke.’

Dat is ook moeilijk, en leidt vaak tot verwarring. Paulus spreekt
eerst in Handelingen 13 over rechtvaardiging door geloof in zijn
toespraak in Antiochië in Pisidië. In vers 39 heeft hij het over
rechtvaardiging door geloof. En daarbij trekt hij een scheidslijn
ten opzichte van de Thora van Mozes.
Hij spreekt over de opgewekte Christus en daarna over rechtvaar-
diging door geloof.

‘Ja en als ik dan in vers 42,43 lees, zie ik dat veel Joden uit de synagoge
en de Jodengenoten meer willen horen. De heidenen wilden het ook
graag horen.’

Men hoorde iets anders dan men gewend was in de synagogen.
We lezen ook dat Paulus en Barnabas hen bemoedigden te blijven bij
de genade van God. Op de volgende sabbat kwam zelfs bijna de hele
stad samen. En dat leidde tot nijd en afgunst bij de Joden. Je ziet dus,
dat de prediking van genade direct weerstand oproept bij hen die in
slavernij onder de Thora zijn.

‘Het was een nieuwe ontwikkeling zeker? Eerder lees je toch in dat
hoofdstuk (Handelingen 13). dat Sergius Paulus als eerste echte
heiden tot geloof komt.’

Zeker, en dat nadat Barnabas en Saulus afgezonderd werden door de
heilige geest
in Antiochië in Syrië. Een belangrijk moment, waardoor
Barnabas samen met Saulus – Paulus op weg ging naar de heidenen.
De naamsverandering is ook van belang; niet toevallig meldt Lucas dat
in zijn verslag bij Sergius Paulus.

‘Allemaal opmerkelijke feiten, die wijzen op grote veranderingen.’

Handelingen blijft wel een boek dat verslag doet van de ontwikkeling van
de koninkrijksboodschap, met onder andere de rol die Paulus daarin ge-
speeld heeft. De waarheden voor het lichaam van Christus vinden wij
niet in Handelingen, maar in zijn brieven!

‘Fijn, bedankt! Het wordt al meer duidelijk zo, en helpt mij de lijnen van
het besnijdenis-evangelie en dat van Paulus uit elkaar te houden.’