Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Als je de vervolgverzen leest, sta je verwonderd hoe het is gegaan.’

Ja, hij wordt in de verzen 24-34 in feite verzocht zijn woorden te herzien
of op zijn minst zijn verhaal aan te passen. In vers 27 antwoordt hij vrij
scherp en vraagt hun of zij discipelen van de Heer wilden worden! Dat is
mooie ironie. Degenen die dat wel het minst wilden waren zij, de farizeeën.
Zij waren al geleerd en konden absoluut zich niet voorstellen dat zij opnieuw
iemand nodig hadden die onderricht aan hen zou geven.
Zij waren zó gewend anderen de les te lezen, ze reageren furieus als een ander
iets naar voren brengt, dat gewoon waar is, en daarmee hen te kijk zet.

In vers 30-33 worden zij in feite door die mens (blindgeborene) vastgezet.
Ze konden geen kant op. Als Hij de ogen opende van Zijn volk, dan moest
Hij wel de door God gezondene zijn, dat hadden de profeten immers gezegd!

De leiders worden op hun eigen terrein verslagen. Zij hadden Mozes, maar
wilden Hem niet erkennen, waarvan Mozes in Deuteronomium 18:15-18
gesproken had. Híj, Jezus, was die profeet (zie Johannes 9:17)!

Dat namen zij uiteraard niet en hij werd uit de synagoge geworpen. Zij zagen
hem als een verwarde geest die niet wist waar hij het over had. De Messias?
Echt gekomen? Nee, dat kon niet. Jezus paste niet in het beeld, dat zij zich
van Hem gevormd hadden. Zij hadden de tijd kunnen onderkennen uit o.a.
Daniël 9:24-27. De 69 weken waren bijna om. Maar zij hadden de tijd van hun
bezoeking niet gekend en volhardden in hun religieuze systeem. Het kon ge-
woon niet anders zijn dan zij dachten.

‘Opvallend, de overeenkomsten met hoe het nog steeds er aan toe gaat in de
christelijke wereld. Als je geloof in Hem (en dus in Zijn woord) niet past of te
ver gaat, wordt je eruit geworpen. Zo simpel is dat. Het gebeurt, vandaag nog
steeds.

Heeft men dan niets geleerd van Johannes 9?’

‘Ik heb verder gelezen in Johannes 9, maar het is wel verbijsterend.
Hoe bestaat het. Zo zal het vandaag de dag ook wel gaan he.’

De ouders bevestigen in de verzen 19-22 dat het hun zoon is en dat hij
blind geboren was en dat hij nu weer kon zien. Maar hoe het in zijn werk
gegaan was, zeiden zij niet te weten. Uit vers 22 blijkt, dat zij het wel wisten
en in Jezus als hun Messias geloofden. Maar omdat zij uit de synagoge
geworpen zouden worden als zij dat openlijk erkenden hielden zij zich maar
op de vlakte.

‘Nu komt er in feite een vergelijking naar voren met de huidige situatie.
Als je écht gelooft, krijg je het in kerk of kring moeilijk, en kan het tot
gevolg hebben dat je eruit gegooid wordt.’

Precies! De Joden hadden een ‘kerkelijk’ besluit genomen; als iemand
voorgaf in Jezus als Messias te geloven, zou die eruit geworpen worden.
De ouders vreesden. Het was een systeem van de angst geworden.
Angst voor de gevolgen werkt zwijgzaam meelopen in de hand.

‘Er is een lange geschiedenis van vervolging van positieve gelovigen die
de Schrift alleen willen geloven, opgetekend. De inquisitie en zo.’

Uit vers 21,23 blijkt, dat het in feite om een volwassen man ging. Wat werd
die voor schut gezet zeg. De ouders zeiden tegen de farizeeën dat hun zoon
oud genoeg was en wel voor zichzelf kon spreken. Hiermee wordt nog eens
nadrukkelijk vastgesteld, hoe de farizeeën zijn oprechte woorden minacht-
ten. Bang als ze waren hun positie te verliezen, bedachten ze allerlei uit-
vluchten om te ontzenuwen dat deze man door de Heer genezen was.

Ze geloofden simpelweg niet in de man, en daarmee evenmin in de Heer
Jezus Christus, en dus ook niet in Zijn woord.

Wat geweldig, (als je weet) dat Hij je geestelijke ogen heeft geopend voor
het evangelie van de heerlijkheid van Christus en God!

Genade – genade! 25-04-2010   Presentatie

‘Het is wel raar dat de buren het eigenlijk niet geloofden, dat hij weer kon zien.’

 In vers 8 blijkt, dat de buren twijfelen. Ze denken wel dat hij het echt is, vreemd,
want de rest van hem zal weinig veranderd zijn. Makkelijk te herkennen lijkt mij.
Anderen dachten dat hij het wel is en weer anderen zeiden dat hij die genezen was
op hem leek. De blindgeborene twijfelt zelf natuurlijk niet: ‘ik ben het’ zei hij.

‘Ja je ziet dat het altijd hetzelfde liedje is. Je mag vooral heel veel niet als
je religieus/godsdienstig in een systeem gevangen zit. Beklemmend!’

Kijk, en die farizeeën waren er zo van overtuigd dat het gewoon niet zo kon zijn,
zij geloofden hem niet!
Hij wist 100% zeker dat hij altijd blind was geweest en nu weer kon zien.
En zij geloofden hem botweg niet. Zijn ouders moesten erbij gehaald worden
om het waarheidsgehalte van zijn verhaal te onderzoeken.
Wat een vernedering moet dat voor hem geweest zijn! Zo word je gekleineerd,
voor gek gezet, in de hoek gezet omdat zij twijfelden, en dus niet geloofden.
Het kón gewoon niet waar zijn, zo’n eenvoudig mens.
Die zou het beter weten dan zij, de geleerden?

‘Je merkt, dat zij hoog van zichzelf dachten. Het verhaal zet ook nog eens
de eenvoud van geloof tegenover het systeemdenken van de farizeeën neer.
De overeenkomsten met vandaag de dag zijn wel heel opmerkelijk!’

 

‘God kiest je uit voordat je geboren bent, bedoelde je dat gisteren?’

God heeft ons uitgekozen vóór de nederwerping van de wereld, schrijft
Paulus in Efeziërs 1:4. Daar is dus niets van onszelf bij. Pure genade van God.
Mooi he.

‘Het staat dus helemaal los van wat wij deden, doen of zullen doen?’

Helemaal, want anders is de genade geen genade meer, Romeinen 11:6.

‘Daar word ik blij van. Prachtig hoor. Maar hoe ging dat nu verder met
die blindgeborene?’

Eh ja, we waren gebleven bij vers 3 van Johannes 9. Weet je wat ik zo kan
waarderen van de Heer Jezus? Hij was duidelijk, wond er geen doekjes om.
Hij zegt gewoon dat noch zijn ouders, noch die blindgeborene zondigde.
Dat is duidelijke taal, en nu niet echt een diplomatiek antwoord.

‘Precies ja. Dat kun je niet op twee manieren uitleggen. En wat zei Hij nog
meer?’

Hij vervolgde met: ‘…maar opdat de werken Gods in hem geopenbaard
zouden worden...’ Kijk, dáárom was hij blind geboren. Opdat de Heer bij
hem langs zou komen en hem zou genezen! En dat is tot eer van God!

‘Tsjonge, dat is een veelzeggend antwoord inderdaad. Uiteindelijk bleek
het tot eer van God te zijn. Mooi, heel mooi.’

De Heer geneest hem op een bijzondere manier, we laten even de diepe
symboliek in de manier waarop liggen, maar we gaan kijken hoe men erop
reageerde.

‘Eerst reageerden de buren he. Die konden het eigenlijk niet geloven, toch?’