‘Ik heb verder gelezen in Johannes 9, maar het is wel verbijsterend.
Hoe bestaat het. Zo zal het vandaag de dag ook wel gaan he.’
De ouders bevestigen in de verzen 19-22 dat het hun zoon is en dat hij
blind geboren was en dat hij nu weer kon zien. Maar hoe het in zijn werk
gegaan was, zeiden zij niet te weten. Uit vers 22 blijkt, dat zij het wel wisten
en in Jezus als hun Messias geloofden. Maar omdat zij uit de synagoge
geworpen zouden worden als zij dat openlijk erkenden hielden zij zich maar
op de vlakte.
‘Nu komt er in feite een vergelijking naar voren met de huidige situatie.
Als je écht gelooft, krijg je het in kerk of kring moeilijk, en kan het tot
gevolg hebben dat je eruit gegooid wordt.’
Precies! De Joden hadden een ‘kerkelijk’ besluit genomen; als iemand
voorgaf in Jezus als Messias te geloven, zou die eruit geworpen worden.
De ouders vreesden. Het was een systeem van de angst geworden.
Angst voor de gevolgen werkt zwijgzaam meelopen in de hand.
‘Er is een lange geschiedenis van vervolging van positieve gelovigen die
de Schrift alleen willen geloven, opgetekend. De inquisitie en zo.’
Uit vers 21,23 blijkt, dat het in feite om een volwassen man ging. Wat werd
die voor schut gezet zeg. De ouders zeiden tegen de farizeeën dat hun zoon
oud genoeg was en wel voor zichzelf kon spreken. Hiermee wordt nog eens
nadrukkelijk vastgesteld, hoe de farizeeën zijn oprechte woorden minacht-
ten. Bang als ze waren hun positie te verliezen, bedachten ze allerlei uit-
vluchten om te ontzenuwen dat deze man door de Heer genezen was.
Ze geloofden simpelweg niet in de man, en daarmee evenmin in de Heer
Jezus Christus, en dus ook niet in Zijn woord.
Wat geweldig, (als je weet) dat Hij je geestelijke ogen heeft geopend voor
het evangelie van de heerlijkheid van Christus en God!