Paulus spreekt in 1 Thessalonicenzen 4 troostvolle
woorden. De gemeenteleden hadden vragen over
de overledenen. Wat zou er met hen gebeuren?
Bekijk HIER de presentatie
Luister HIER na.
Woord vandaag
Waar jullie vaders Mij beproefd
hebben in een test. En zij hebben
Mijn werken veertig jaar waarge-
nomen. Hebreeën 3:7,8
Israël murmureerde in Rafidim.
En in de wildernis gebeurde dat
meerdere keren. Zij beproefden
Jahweh, Die met hen meetrok.
Het tragische was, dat zij Zijn
machtige wonderen in Egypte
hadden gezien, en toch klaagden
zij in de wildernis.
Zo ook kan ons dat overkomen.
Wij waren vol vreugde sinds wij
eerst geloofden, en nog.
Toch zijn er momenten, als het
allemaal tegenzit, dat wij wellicht
onhoorbaar voor anderen, tegen
Vader mopperen.
Hoe kan dat nu? Wij zijn mensen
en nog niet voorbij de dag van de
bazuin van God. Meer en meer
horen wij van de liefde van God.
En de tegenslag in ons leven is
ook – uit God. Het is Zijn liefde,
en wij roepen: Abba, Vader!
Woord vandaag
en Zijn Zoon uit de hemelen
te verbeiden, die Hij heeft
opgewekt uit de doden, Jezus,
Die ons bergt uit de veront-
waardiging die komend is.
1 Thessalonicenzen 1:10
Wie komt? Zijn Zoon, ja het
is Jezus, Jahweh-Redder. Hij
komt voor ons als Redder,
niet als Richter. Hij komt net
iets eerder dan de komende
verontwaardiging. De storm
gaat opsteken, en daar vlak
voor komt Hij. Terwijl die
storm opkomt, redt Hij ons
daaruit. Wij maken het niet
mee als dat over de natiën
komt. Hij bergt ons; brengt
ons in veiligheid. Die zekere
verwachting koesteren wij.
Het geeft kracht, licht en
uitzicht op een Heer, Die, ja,
meer dan wij, in liefde daar
naar uitziet!
Woord vandaag
en Zijn Zoon uit de hemelen
te verbeiden, die Hij heeft
opgewekt uit de doden, Jezus
1 Thessalonicenzen 1:10a,b
In de drieslag ‘omkeren naar
de levende God’, ‘Hem dienen’
klinkt hier ook: ‘Zijn Zoon uit
de hemelen te verbeiden’.
Wij kunnen erg bezig zijn met
Hem dienen, en zo druk doen
dat ‘Zijn Zoon verbeiden’ op
de achtergrond raakt.
Paulus richt ons hoofd, onze
gedachten omhoog, om naar
de hemelen te kijken. In elk
geval wat ons innerlijk betreft.
Weest bedacht op wat boven
is, waar Christus is, niet op
wat op de aarde is.
Wij zien uit naar Hem, Die
gaat komen.
Woord vandaag
Daarom, zoals de heilige geest
zegt: “Heden, ingeval jullie Zijn
stem zouden horen,
Zouden jullie niet jullie harten
verharden als in de verbittering,
In de dag van de aanvechting in
de woestijn.”
Hebreeën 3:7,8
Aanvechtingen kennen wij in
ons leven, net als het volk die
in de wildernis kende.
In het begin van ons geloof,
nog onvolwassen als wij waren,
reageerden wij vermoedelijk
ook net als Israël. Waarom?
Hoe kan dit in mijn leven toch
zo gebeuren? God, Die liefde
is, was geduldig, en is dat nu
nog steeds. Hij overziet heel
onze weg, wij niet. Van alles
en nog wat overkomt ons; wij
leerden gaandeweg, dat het
niet Vaders ongenoegen was.
Het was en is Zijn liefde, dat
Hij met veel geduld, genade,
wijsheid, ons opvoedt. Als wij
daardoor gegroeid zijn, leren
wij aanvaarden uit Zijn hand
wat op onze weg komt.
De Heer zal voorzien! Ja, nou
en of Hij dat doet.