Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Men was zeker niet blij met de verandering in Saulus. Het wekte
de grote woede en de afgunst van de farizeeën en schriftgeleerden
dat Saulus mensen in de synagogen uit de Tenach ervan overtuigde,
dat Jezus de Messias van de Schriften is.

‘Maar waarom waren ze er niet blij mee. Nu was toch eindelijk duidelijk,
dat de beloofde Messias er was. Al eerder was de Heer Jezus gekruisigd
en dat kwam ook al door die afgunst he.’

Precies. Het Sanhedrin, de farizeeën en schriftgeleerden wilden hun
positie niet verliezen. Ze weten uit de Tenach, dat als de Messias komt,
Hij zijn koninkrijk zal oprichten. Hij zal dan de koning zijn. Zij weten dat
het dan gedaan is met het judaïsme.

Het was voor hen puur politiek bedrijven. Toen Saulus nog dreiging en
moord blies tegen de discipelen en de gemeente van God vervolgde, vonden
zij dat prima en stuurden hem op weg met brieven naar Damascus om zijn
vervolging buiten het land Israël voort te zetten. Zo kon hij die beweging
van volgelingen van Jezus de kracht ontnemen en liefst verwoesten. Als
dat zou lukken hadden zij hun machtspositie kunnen handhaven.

‘Maar het liep allemaal heel anders. De Heer riep hem en hij maakte een
totale ommekeer mee. Daar hadden ze natuurlijk nooit op gerekend.’

Net zo min als zij gerekend hadden op de opstanding van Christus uit de
doden. Dat was een streep door hun rekening. En niet zo weinig ook.

‘Maar, Saulus werd geroepen tot een unieke bediening, anders dan de
andere apostelen, zei jij. Wat is er dan zo bijzonder aan Saulus – Paulus?’

Waar we nu over nadenken, is Galaten 2:6-9. Daarin maakt de apostel
duidelijk, dat er twee verschillende evangeliën zijn. Dat van de besnijdenis
en dat van de onbesnedenen. Iets dat maar zelden onderkend wordt in de
uitleg. Men heeft het doorgaans over één evangelie, terwijl de Schrift er
meerdere kent.

‘Maar wat zijn precies de verschillen tussen deze twee evangeliën?’

Daar gaan we morgen verder op in!

‘Uit je laatste woorden van gisteren begreep ik, dat er meerdere
evangeliën zijn volgens de bijbel?’

Jazeker! Als je de woorden ‘evangelie’ en ‘evangeliseren’ in de
Schrift naloopt, kom je meer tegen dan je denkt.

‘Men zegt altijd dat er maar één evangelie is, toch?’

Ja, in werkelijkheid ligt het echter anders. Er zijn er minstens
twee, waar Paulus nadrukkelijk over spreekt in Galaten 2.
Door velen wordt dat gezien als twee apostelschappen, Petrus
en Paulus. Dat is het ook, maar men overziet dat er óók sprake
is van twee evangeliën. Het evangelie van de besnijdenis en het
evangelie van de voorhuid. Gisteren ging het om het evangelie
van het koninkrijk; dat hangt nauw samen met het evangelie
van de besnijdenis.

‘Dit hoor je bijna nooit prediken. Men ziet de verschillen kennelijk
niet. Is het dan zo nieuw en afwijkend wat Paulus verkondigde?’

Dat kun je wel zeggen ja. Men weet vaak niet goed raad met Paulus.
Sommigen proberen hem in hun kamp te trekken en willen hem
laten zeggen wat hij niet zegt. Paulus had een unieke boodschap
van genade en daarmee week hij heel erg af van het Jodendom waar
hij uit kwam.

‘Werd men daarom steeds kwaad op hem en wilden ze hem daarom
doden? Want dat lees je steeds in Handelingen. Vooral in Jeruzalem.
Maar eigenlijk werd hij ook buiten het land achterna gezeten.’

Precies, en je moet bedenken, dat hij in Handelingen verschillende
bedieningen had. Hij stond in eerste instantie in de lijn van het aardse
koninkrijk en begon in de synagogen te prediken, dat Jezus de Zoon
van God is. Hij overtuigde de Joden in Damascus uit de Tenach, dat
deze (Jezus) de Christus (Messias) is. Dat wekte de nijd en afgunst van
de Joden (judaïsten) en zij wilden hem doden (Handelingen 9:20-23).

‘Tsjonge, het was erop of eronder dus, ze waren zeker niet blij met de
enorme verandering in Saulus!’

‘Wat jij eergisteren zei over de kerk, was dat niet een beetje te
algemeen gesteld? Over hun filosofie en religie en zo?’

Als je de kerken wat beter bekijkt, zie je dat wat er geleerd
wordt, vaak een wonderlijk mengsel is.

‘Maar in de kerken wordt toch wel de verlossing door Jezus Christus
verkondigd?’

In principe wel, het grote punt is alleen, dat men belijdenisgeschriften
heeft die afwijken van de Schrift zelf. Daardoor komt de werkelijke
boodschap van genade niet aan de orde. Genade wordt vermengd met
werken, men moet  zich aan de 10 geboden houden. Daarom worden die
elke zondag voorgelezen.

‘En wat is dan de functie van de kinderdoop en het doen van belijdenis?’

Door die kinderbesprenkeling worden de kinderen ingelijfd in het verbond
dat God ooit met Abraham sloot, zo leert men in de kerk. Men denkt in een
bepaalde richting zelfs dat die besprenkeling de wedergeboorte veronderstelt.
Bij het doen van belijdenis zegt men ‘ja’ tegen de kerk met de bijbehorende
geloofsbelijdenis en de belijdenisgeschriften.

‘Het lijkt erop, dat het niet om echt geloof gaat dan.’

Er zijn er die wel echt geloven in Jezus Christus, maar er zijn er ook veel
die traditioneel ‘geloven’; als je aan ze vraagt of ze geloven dan zullen ze
als antwoord geven dat ze van een kerk zijn. Ze hebben ‘ja’ gezegd tegen
een geloofsbelijdenis en tegen de kerk.

‘En zo zijn er velen?’

Ja. Velen hebben de kerk al verlaten. De kerken fungeerden als volkskerk,
mogelijk vanuit de gedachte die je nogal eens  hoort, dat zij Gods koninkrijk
op aarde gestalte willen geven.

‘En dat is een gedachte die niet op de boodschap van Paulus gebaseerd is?’

Dat lijkt mij niet. Eerder moet je denken aan ‘het evangelie van het koninkrijk’
waarover je in de evangeliën leest. En dat is beslist een ander evangelie dan
wat Paulus bracht!

Laatst werd in een rouwdienst het woord ‘genade’ op bijzonder fijne
wijze door Wim Hoogendijk behandeld.

Hij maakte duidelijk aan de hand van Titus 2:11-15 dat genade iets is
wat je niet kunt verdienen. Je kunt er niets voor doen.

Daarbij las hij de heldere woorden van Romeinen 11:6 :

‘Indien het nu door genade is, dan is het niet meer uit werken;
anders is de genade geen genade meer.’

En hij merkte op, dat als een mens overal doorheen gezakt is
en dus in feite alles verspeeld heeft, hij op de bodem terecht-
komt waar hem geen veroordeling wacht, maar genade van God.

‘Prachtig. Dat is  de werkelijk blij makende boodschap voor ons
mensen he. Waarom wordt dat maar zo weinig gehoord?’

Dat heeft o.a. te maken met de strategieën en methodes van de
tegenstander. Die probeert alles door elkaar te husselen en zo
de waarheid van God te verdraaien.

‘Dus al die religies en zo, komen uit de koker van de slang?’

Ja, het is de aloude boodschap van de slang, die de mens wijs
probeert te maken (filosofie!), dat zij zelf iets kunnen doen
(eten van de boom van kennis van goed en kwaad) om zo god
te worden, want zij kunnen het immers zelf en hebben God
dan niet langer nodig!

‘Daarom heeft de slang een hekel aan de boodschap van genade
alleen, door Christus?’

Precies! Christus is het einde van alle filosofie en alle religie!

‘Paulus was de eerste ambassadeur van deze boodschap van
genade he. Maar, toen hij gevangen werd gezet, reageerde
God toen niet? Want ze werden eerst in Filippi toch bevrijd?’

Toen hij gevangen zat in Rome, werd hij er niet uit verlost.
Het is een prachtige uitbeelding van deze tijd. Paulus zat daar
als ambassadeur in een vorm van ballingschap. Daarmee was
hij niet zichtbaar voor de wereld, verborgen dus.
Zo is het met ons ook, het lichaam van Christus is verborgen voor
deze wereld. De kerk is wat anders. Dat is een groot instituut en wat
je daar hoort, is veelal religie en/of filosofie van mensen.

‘Maar God bevrijdde hem dus niet daaruit?’

Nee, ondanks deze provocatie van de kant van de mens, volhardde
God in de houding van vrede naar de mens toe, zoals Hij dat nu
nog steeds doet. Binnenkort is dat voorbij, trouwens. Maar laten
ook wij genieten van de zonneschijn van Zijn genade, waarin wij
dagelijks leven. En dat doorgeven aan de anderen.

‘Geldt dat doorgeven ook je medegelovigen?’

Juist die ja! Het elkaar genade schenken staat in twee van zijn
belangrijkste brieven: Efeziërs en Kolossenzen. Dat heeft dus
zware nadruk bij Paulus. Hij bedoelt dat het normaal is dat ge-
lovigen elkaar onderling genade schenken; het zou abnormaal
zijn als dat niet zo zou zijn.

‘Zo heb ik het nog niet bekeken. Maar het is erg logisch ja. Je merkt
dat gelovigen nogal eens met elkaar omgaan zoals men in de wereld
met elkaar omgaat. Ongenadig zijn is voor de gelovige in feite abnor-
maal. Elkaar genade schenken zoals God ons dat in Christus doet he.’

Ja dat laatste, dat is het! Genade van God!