‘We zien bij Noach de kracht van het woord van God.’
Nou en of. God had het gezegd, en dus ging het gebeuren! Voor Noach
was dat geen punt, hij handelde in geloof op het woord en belofte van
God. Hij ging aan de slag en bouwde de ark. Of dat nu exact 120 jaar was
op de dag af, of ongeveer? Dat doet er niet zo heel veel toe, alleen geloof
ik dat het precies 120 jaar was. Waarom niet?
‘Overigens, het valt me op, dat de Heer zonder meer Genesis ziet als histo-
risch betrouwbaar.’
Dat is duidelijk ja, de Heer haalt regelmatig teksten uit de Tenach aan en
daaruit blijkt, dat het voor Hem alles woord van God was en is. Hij kende
zonder twijfel hoe men er binnen het judaïsme over dacht. Noach handel-
de in geloof en ging uitgebreid aan de slag om de ark te gaan bouwen. Hij
besefte dat hij niet blijvend op de (oude) aarde was en ging op tijd de ark
in met zijn gezin waarna de Heer zelf de deur achter hem sloot.
‘Daarna kwam Noach op een nieuwe aarde, en er was een heel nieuw begin.
De oude mensheid was nagenoeg weg.’
De naam Noach heeft dan ook te maken met ’troosten’, het Hebreeuwse
woord nacham (de naam: Menachem komt daar vanaf) betekent ’troosten’.
En dat doet God: Hij vertroost doordat Hij iets nieuws begint. Denk aan op-
standing, een nieuwe schepping, de nieuwe mensheid. Het blijft niet bij
verdriet, pijn, gemis, ellende, wanhoop soms, maar Hij geeft een nieuw be-
gin, dát is troost!
‘Oh geweldig zeg, ja ik herken dat, dat is een zeer troostvolle gedachte.’
God gaat een nieuwe schepping geven, het oude is voorbij, zie het is alles
nieuw geworden. God gaf diepe troost aan de apostel, toen hij zelfs dacht
dat hij het leven erbij moest laten, zó werd hij vervolgd om zijn evangelie.
Maar de God van alle vertroosting bemoedigde hem, verleende hem op-
standingskracht zelfs in zijn oude zwakke gestel.
Zelfs het woord ‘berouw krijgen’ (Genesis 6:6) is verbonden met dit woord
nacham, zodat je daar zelfs zou kunnen lezen, dat Jahweh zich troostte in
zekere zin; Hij zou de aarde gaan vernieuwen!