‘Zeg, als je in Lucas 17 kijkt, lees je niet alleen over Noach, maar ook
over Lot en zijn dagen.’
Ja, dat wordt door de Heer in één adem eigenlijk genoemd. Hij zegt dat
het in de dagen van Lot op dezelfde manier toeging als in de dagen van
Noach vóór de grote vloed:
Op dezelfde manier ook, zoals het gebeurde in de dagen van Lot: zij aten,
zij dronken, zij kochten, zij verkochten, zij plantten, zij bouwden.
Op de dag echter waarop Lot uit Sodom wegging, regende het vuur en
zwavel uit de hemel en bracht hen allen om. Evenzo zal het zijn op de
dag waarop de Zoon des mensen (van Adam) geopenbaard zal worden.
Men ging gewoon zijn eigen gang: zij aten, zij dronken, zij kochten, zij
verkochtten, zij plantten, zij bouwden….. Â totdat de dag aanbrak, waarop
Lot uit Sodom wegvluchtte (hij moest er flink voor aangespoord worden)
en Sodom en Gomorra en Adama en Zeboïm verwoest werden door vuur
en zwavel. De steden werden omgekeerd in de as gelegd.
‘Veel gelovigen lijken ook onbekommerd hun leventje te leven. God en
Zijn woord hangen er maar een beetje bij.’Â
Als je in gemeentes kijkt, dan bezoekt men nog wel (soms ook maar inci-
denteel) de dienst op zondag en op andere momenten zie je mensen hele-
maal niet meer. Bijbelstudie-avonden die met regelmaat gehouden wor-
den ‘lopen leeg’ zoals dat heet. Je vraagt je dan af of men nog wel het woord
van God leest of iets dergelijks. In het evangelische zie je wel veel activiteit,
maar als je kijkt hoeveel er echt aan een stuk opbouwende, gedegen bijbel-
studie wordt gedaan, dan kon dat weleens flink tegenvallen.
‘Hosea zei toch ook al van Israël, dat het volk te gronde gaat door gebrek
aan kennis?’
Waarbij het Hebreeuwse woord voor ‘kennis’ meer betekent dan alleen het
verzamelen van informatie en dat opslaan in je hersens. Het heeft de notie
in zich van: bekennen, gemeenschap, omgang hebben met. Maar hoe kun
je goed omgaan met Jahweh, met God, als je niet eens de moeite neemt om
naar Hem te luisteren? En Hij moet wel altijd naar jou(w gebed) luisteren?
Dat laatste doet Hij wel, maar hoe wil je echt bemoedigd en getroost wor-
den als je niet eens Zijn woord opent en die stem van God tot je hart laat
spreken?
‘Dit ligt zwaar op je hart he.’
Dat wel ja, als gelovigen samen komen, op een of andere manier, dan kan
ik me dat niet voorstellen zonder het Woord. Tegenwoordig kan dat ech-
ter steeds meer, lijkt het wel. Maar dan word je een gezelligheidsclub, leuk
kletsen met elkaar, maar het Woord bungelt er zijdelings bij. Als die ten-
dens zichtbaar wordt, is dat een van de eerste tekenen dat de zaak uit el-
kaar gaat vallen of aan het vallen is. Eenheid? Ja, door het Woord!