Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

30 januari 2018
‘Bovennatuurlijke dingen niet.’

Dat lijkt tegenstrijdig. Alles in deze tijd
tijd van genade is geestelijk. We heb-
ben geestelijke zegen. Geen aardse of
tastbare. Daarvoor is geen enkele ga-
rantie. Het is geen welvaartsevangelie,
geen bovennatuurlijke manifestaties.
Paulus liet een Trofimus ziek achter,
terwijl daarvoor zelfs zijn zweetdoek
genezing bracht.

‘Een kenmerkende verandering.’

We zijn gezegend. Maar hebben geen
garantie op lichamelijke gezondheid,
of genezing bij ziekte, of materiële wel-
vaart. Zij, die anders prediken zitten er
eenvoudigweg naast. Zetten anderen
op het verkeerde been. Dat laatste is
nog het ergst. Fundament voor ons is
de waarheid voor nu door Paulus.

‘Fijn dat we dat mogen weten.’

Ook dat is Gods genade, we zijn niets
beter dan anderen. God geeft geloof,
Hij schenkt genade. Allen, die uitgeko-
zen werden vóór de nederwerping van
de wereld vormen het lichaam van die
ene Heer ons. Hij geeft eenieder in dat
lichaam een mate van geloof. Dáárin
wandelen wij, niet in wat we zien in al-
lerlei tekenen en wonderen. We ver-
trouwen op Gods beloften.

29 januari 2018
‘Paulus anders dan Petrus.’

Alle pogingen ze met elkaar te ver-
mengen zullen op niets uitlopen. Dat
brengt alleen verwarring teweeg. En
daar wees Paulus ernstig op in Gala-
ten 1:6-10. Je ziet de enorme kakafo-
nie in de christenheid. Over alles is
met het hartelijk oneens met elkaar.
Waardoor velen zich afvragen: wat
is de waarheid voor vandaag?

‘De brieven van Paulus.’

Dat is zo, en wanneer je verder met
dat evangelie gaat, is het geestelijke
conflict aan de orde. Je leest het bij
de apostel van de natiën. We zijn ge-
zegend, met geestelijke zegeningen
te midden van de hemelsen in Chris-
tus Jezus. Geen aardse zegen. Even-
min een toekomst op aarde. Dat ko-
ninkrijk is weggelegd voor gemeente
die dat aardse rijk binnengaat.

‘We zien de verschillen.’

Zeker, en dat is uiterst belangrijk als
je vrij wil blijven van allerlei claims.
Lichamelijke genezing is nu niet aan
de orde. Spreken in tongen evenmin.
Ook profetieën (‘zo spreekt de Heer’)
zijn niet voor nu. Dat is voorbij en ze
zullen straks wel een rol spelen als
het lichaam van Christus verdwenen
is. Ook het uitdrijven van demonen is
een bediening die niet bij het lichaam
van Christus hoort.

28 januari 2018
‘We volgen Paulus na.’

Dat is de nieuwe lijn, die in Handelin-
gen te lezen is. Deze ontwikkeling was
niet te voorzien. Was niet logisch. Het
kwam niet in Tenach naar voren. God
ging een onverwacht nieuw werk star-
ten door iemand die naar menselijke
maatstaven ongeschikt was. God doet
weer het bijzondere, het wonderlijke,
Hij roept Saulus die de gemeente van
God vervolgde en wilde verwoesten.

‘Saulus sloeg om zich heen.’

Hij blies dreiging en moord tegen hen,
die van de weg waren. Degenen in de
Heer Jezus Christus geloofden, joeg hij
achterna. Om ze uit hun huizen te sle-
pen en voor het Sanhedrin te brengen
of ze direct te laten stenigen. Zo was
hij bezig, als ijveraar voor de tradities
van de oude vaders. God schonk hem
overstromende genade. Saulus hoefde
zich niet eerst te bekeren.

‘Geen werken, maar geloof.’

Dat karakteriseert de bediening van
Paulus. Genade die overstroomt, uit
het hart van God naar en in het hart
van al diegenen die Hij tot het lichaam
van Christus roept. Berouw, bekering,
inkeer, het is allemaal niet nodig nu.
God danken – Hij heeft in Christus ge-
daan wat de mens niet kon. God dan-
ken – Zijn genade is genoeg.

27 januari 2018
‘Paulus kwam later.’

Dat is een bijzondere roeping. Uniek,
enig, want hij was tevoren bestemd.
Vanaf Adam werd Israël geroepen uit
de volkeren als bijzonder volk. Apart
gezet voor de dienst aan God, daar-
om heilig genoemd. Mozes leidde uit
uit Egypte en Jozua leidde dat volk
het beloofde land in.

‘Israël was onder de Thora.’

Dat was tijdelijk. Gods bedoeling was:
opdat de krenking zou toenemen (Ro-
meinen 5:20). En zo gebeurde. Paulus
stelt dat later vast in Romeinen 11:11,
12. Israëls krenking was rijkdom voor
de wereld. En redding voor de natiën.
Paulus verheerlijkt zijn bediening; hij
is de apostel van de natiën.

‘We leven nu in Gods genade.’

Om overstromende genade van God
bekend te maken, werd Saulus de a-
postel Paulus. De geroepenen door
zijn arbeid werden leden van de ge-
meente die het lichaam van Christus
is. Voor hen geldt niet wat zij doen,
maar wat Hij gedaan heeft. Voor de
gelovige onder het beheer van de ge-
nade (Efeziërs 3:2) is geen leven vol
Thora-verplichtingen aan de orde.
Wij leven in de genade van God, Die
ons riep en uitkoos in Christus vóór
de nederwerping van de wereld.

26 januari 2018
‘Gemeente is uniek.’

Dan hebben we het over het lichaam
van Christus. De gemeente die op de
pinksterdag begon, is de koninkrijks-
gemeente. Dat is geen letterlijk woord
in de Schrift, maar het wijst op de uit-
geroepenen van Israël die tot bekering
kwamen, eerst al 3000 en later meer.
Hun verwachting was het aardse konin-
krijk onder de Messias Jezus.

‘Onze verwachting is anders.’

Wij verwachten een (op-)hemels konin-
krijk (2 Timotheüs 4:18). De bazuin van
God zal klinken op Gods tijd. Dan zal
het hele lichaam van Christus snel van
de aarde weggenomen worden. Men-
sen die zich bekeerden, pinksterchris-
tenen, konden niet anders verwachten
dan het aardse koninkrijk, dat in Daniël
2:44 bedoeld werd.

‘De discipelen vroegen ernaar.’

Ja, in Handelingen 1:4-8 wordt daar
over gesproken. Johannes de doper
en de Heer Jezus verkondigden, dat
het koninkrijk der hemelen nabij was.
En de 69 jaarweken van Daniël 9:24-
27 waren ook bijna voorbij. Dan zou
er nog één jaarweek volgen. Vandaar
dat de discipelen na Zijn opstanding
daarnaar vroegen. Pinkstergemeente
(Handelingen 2) verwachtte dan ook
dat aardse koninkrijk.