Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Was best boeiend, gisteravond.’

De Galatenbrief is heel bijzonder. We zijn rijk gezegend met de
bestudering van deze brief. Wordt misschien wel het minst gele-
zen en bestudeerd. En de boodschap is duidelijk. Leven als ge-
lovige is alleen in de genade van God. Niets minder dan dat.
Al het andere is een lager niveau.

‘Nou, daar ben ik wel achter, sinds we ermee begonnen.’

Je stapt, nee, je valt uit de genade van God wanneer je in wet
gerechtvaardigd wordt. Dat is niet de rechtvaardiging om niet
in Zijn genade door de vrijkoping in Christus Jezus, maar dat is
leven in genade. Niets minder dan dat. Het gaat om het klimaat
waarin je leeft, over klimaatverandering gesproken!

‘Ja, we staan en leven in vrijheid, in Christus Jezus.’

Veel, te veel, christenen en gelovigen leven in wet, dat is niet
duurzaam. Dat werkt namelijk verstikkend. Te veel CO2-uitstoot
door wettische leraren en predikers. Het enige wat dat verdrijft
en schone lucht geeft, is Gods genade, zuiver, zoals Paulus die
predikt. Degenen, die beweren dat dat leidt tot wetteloosheid
geven er blijk van, zelf nooit echt te hebben ervaren wat het is
om in, uit, door en van Gods genade  te léven. 

Geloof als vrucht van de geest heeft trouw als andere,
erbij horende notitie. God is trouw, dat staat boven alles.
Alle trouw is van Hem afkomstig. Diverse aspecten kwa-
men aan de orde. Luister mee: deel A en deel B. 

‘Goed om steeds bij de genade van God bepaald te worden.’

We hebben een groot, liefdevol God, die genade schenkt. Nu, in
deze tijd, getuigt de apostel van overstromende genade. Dat is
niet weinig. Veel, zeer veel genade. Te veel voor ons begrijpen.
Dat zondaren genade nodig hebben, is duidelijk. Maar ook de
gerechtvaardigden leven door en uit genade. Een rechtvaardige
leeft door/uit geloof.

‘Dat spoort met de genade van God.’

Dat merkt Paulus op in Romeinen 4:16. Geloof is in volle harmo-
nie met de genade van God. Geloof heeft geen verdienste. God
geloven wordt tot gerechtigheid gerekend. Alsjeblieft. Het leven
door geloof alleen is principieel een leven in genade. We zijn in
genade geredden. Het geloof gaat voorop.

‘Vaak worden regels gesteld bij gelovigen.’

Dat is makkelijk, zowel voor de spreker als voor de luisteraar.
Daar krijg je volle zalen mee. Mensen willen graag horen wat zij
wel of niet moeten doen. Dat is makkelijk, want dan hoef je niet
aan de hand van de Heer te leven in Zijn genade. Daar stap je dan
uit. Je kan het zelf. Daar komt vroeg of laat de klad in.
Want het geloofsleven is leven door Zijn genade!

‘Heel bijzonder, dat evangelie van genade.’

Met Hem, onze Heer Jezus Christus, kwam ook genade en waar-
heid. Johannes getuigt ervan, over Zijn leven op aarde:

de wet werd door Mozes gegeven
de genade en de waarheid zijn door Jezus Christus geworden

Dit spreekt van de missie van Hem, van Wie al de profeten, dus
ook David, spraken. De genade van God werd voelbaar en zicht-
baar door Hem. Hij nam toe in kennis en genade, zegt Lucas, toen
Hij opgroeide. Het viel op.

‘Hij werd door de leiders later niet gewaardeerd.’

Hij kreeg teveel aanhang en dat prikkelde de schriftgeleerden en
overpriesters van het volk. Daarom moest Hij ondergaan waar Zijn
geboorte een type van was. Zijn dood en opstanding. God redt en
verzoent door de dood van Zijn Zoon heen heel de mensheid. Te
beginnen bij het lichaam van Christus als geheel. Eerder werden
enkelen van Zijn volk Israël gered en zullen opstaan bij de opstan-
ding van de rechtvaardigen.

‘Dat laatste in het evangelie van de Besnijdenis?’

Ja, en het lichaam van Christus is gered in het bloed van Christus
(dat is de basis voor alle redding!). Gerechtvaardigd om niet, in
het bloed van Christus. En verzoend met God doorheen de dood
van Zijn Zoon, nu gered in Zijn opstandingsleven. Dat zijn de lijnen
die het evangelie van de onbesnedenen laat zien. Dat is onze red-
ding nu, in Gods genade.

‘We zijn begenadigd om te dienen.’

De brief aan Titus vermeldt een bijzonder woord, dat zeer
betrouwbaar en aangenaam is. Tot opbouw van uw/jouw/mijn
geloof, en we hebben dat steeds nodig:

want verschenen is de genade van de God:
redding voor alle mensen                   Titus 2:11

Een waar woord, dat al onze aandacht meer dan verdient.
Het woord ‘verschijnen’ is in het oude Grieks een woord,
in betekenis voor het tussenbeide komen van de goden.
Bijvoorbeeld in een oorlog of bij ernstige hongersnood.

‘Hier gebruikt Paulus dit woord dat hij kende.’

En voor het komen en verschijnen van de Heer Jezus Christus.
Hetzelfde woord wordt ook gebruikt voor Zijn geboorte, Lucas
1:79, en dan in werkwoordsvorm. Het betekent: schijnen op.
Toen Hij kwam, begon het licht te schijnen voor de mensen.
In Titus 2:13 gaat het om de toekomstige verschijning van de
Heer Jezus Christus, en dat is vanzelfsprekend redding.

‘Het gaat om veel meer dan alleen Zijn geboorte?’

Jazeker! Niet alleen dat, want dat was het begin van de verlos-
sing van de mensheid. Het omvat ook Zijn leven op aarde, Zijn
dood en opstanding. En dan in 2:13 wordt ook Zijn toekomstige
verschijning vermeld. Zijn komen is een groot genadegeschenk,
en betekent redding voor alle mensen. Geweldig!