Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Adam was van de aarde.’

Hoewel Paulus in Romeinen 5 aangeeft, dat Adam een antitype
van de Heer Jezus Christus was, leek hij niet op Christus. Hij was
uit de aarde genomen, van de aardbodem. De benaming Adam
is op verschillende manieren verklaard. Adam, daarin zit ‘dam’,
het Hebreeuwse woord voor bloed. Daarin domineert het getal
4, want de letter daleth is de 4. En de andere letter, de mem is
40. Dan heb je 4-40.

‘Verbinding met de aarde?’

Ja, het mooie is, dat Adam begint met de letter aleph, de eerste
van het Hebreeuwse alfabet. Dat is de 1, de letter van God. Uit
Hem kwam Adam voort, degene met bloed. En dat maakte hem
tot een levende ziel (Genesis 2:7), want de ziel is in het bloed.
Tegelijk kun je zeggen, dat God door middel van Adam de ope-
ning gaf naar Hem zelf. Dat blijkt uit de tweede letter, de daleth,
dat is de deur.

‘Toch wel mooi, om het zo te zien.’

En de Heer, de laatste Adam, zei van Zichzelf: Ik ben de deur.
Hij is de volkomen Mens, waardoor de opening naar Vader toe
is gekomen. Dat gebeurde door het verloop van de tijd in deze
wereld. Daarvan spreekt immers de letter mem (m), dat is de
40. Dat is het tijdsverloop waarin een zekere testperiode ver-
loopt. Men zegt van oudsher, dat de mem spreekt van de wate-
ren van de tijd. 

‘Hoe zit het met de mens in dit plan?’

Je kunt dezelfde lijn trekken als het om de mens gaat.
De redding van de mens was Gods bedoeling van meet af
aan. Ook toen de mens zondigde, was dat geen verrassing
voor God. Hij had de mens gemaakt in zijn vlees. De satan
vestigde de aandacht van het vlees op de begeerlijkheid
van de boom van kennis. En de mens hapte letterlijk toe.

‘Dit was door God zo voorbeschikt?’

Het moest zo gaan. Kon niet anders. God had de boom van
kennis midden in de hof geplaatst. Kon niet missen. Daarbij
komt, dat zonder de in de hof gezette de mens niet zou hebben
kunnen zondigen. Het moest zo gebeuren.

‘Het is wat! Maar dan is God verantwoordelijk!’

Dat kan ook niet anders. Alleen God kan verantwoordelijkheid
daarvoor dragen. Met het oog op het grote doel, dat Hij later
alles in allen zou zijn. Daarom schiep Hij eerst Adam, die slechts
een zeer flauwe afspiegeling van God was. Dat deed Hij met het
oog op Hem die komen zou, onze Heer Jezus Christus.
De mens zou door een (lang) proces van beproevingen en test
heen moeten, voordat de heerlijkheid aangedaaan wordt.

Openbaring 5:5-14 spreekt van het Lammetje, waarom
zo’n verkleinend woord, terwijl een lam toch al een
jong schaap is? Het staat centraal in het openingsvi-
sioen dat Johannes te zien kreeg. Dit gaat direct vooraf
aan de gerichten van Openbaring 6-19.
Luisteren: deel A en deel B van deze studie.

‘De schepping was volkomen, dat zien we in ander licht.’

Het was een eerste, grote stap op weg naar het uiteindelijke
doel van God. Verward door menselijke en satanische leer-
stellingen denkt men echter anders. Vaak wordt de gedachte
dat de satan alles opeens onverwacht verstoorde, geloofd.
In plaats van het woord van God. Wanneer we kijken naar
de nieuwe schepping, dan is ook doe tevoren bedoeld.

‘Dus de tegenwerker heeft niets gedaan dat God verraste?’

Nee, die deed exact wat die moest doen. Verwarren, tegen-
werken, ruïneren en dergelijke. Als gevolg van zijn activitei-
ten in de eerste eon kwam de neerwerping van die wereld.
Dat hebben we een tijdje terug met elkaar gezien. Daarna
herstelde God in 6 dagen de tot chaos verworden wereld.

‘Dat was een type van de nieuwe schepping?’

Zo kun je dat wel zeggen, ja. Ook bij Noach kun je na dat
-beperktere- watergericht zeggen, dat God een nieuw be-
gin (8 zielen gered) maakte. Ook een beeld van de ware
nieuwe schepping die later zou komen. En die zal komen,
niet omdat de tegenstander God verraste en God daarom
onverwacht een nieuwe moest creeëren. Nee.
Het was van meet af aan Gods plan en bedoeling, dat een 
nieuwe moest komen. U en ik hebben in Christus al deel
aan die nieuwe schepping!

‘Heel fijn, dat doel van God te kennen.’

Wederzijdse verzoening is het uiteindelijke doel van God.
Daarmee komt de blijvende harmonie tussen God en Zijn
schepping tot stand. De oorspronkelijke schepping was wel
compleet, maar dat is: als nodige stap in de eerste fase van
Gods plan. Zo gezien was de originele schepping niet iets
waarin je Gods uiteindelijke doel direct kon zien.

‘Met deze schepping was de eerste stap gezet?’

Ja, maar iemand kon gemakkelijk zeggen, dat het -zo gezien-
geen volmaakte schepping was. Het antwoord daarop is,
dat de schepping die oorspronkelijk door God zo geschapen
was, wel volmaakt was. Maar nog niet perfect in de zin van:
volkomen opgegroeid tot volwassenheid.   

‘Geestelijk gezien is dat ook zo?’

Dat is zo. Dat zullen we later in een vergelijking zien. Maar
we hebben het nu over de schepping. Deze is door God ge-
maakt, en door een lang proces heen werkt God. In diverse
fasen van het grote plan van God, die steeds een bijdrage
leveren, werkt God door. Elke fase kent eigen gebeurtenis-
sen die nodig zijn om het doel te bereiken. Wanneer je het
zo bekijkt, is de eerste schepping een eerste stap, die moet
leiden tot een volkomen resultaat!