Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Te midden van de hemelingen, dat hoor je eigenlijk nooit.’

Het gaat om een verborgen koninkrijk, dat van de Zoon van
Gods liefde. Niet zichtbaar, en daarom voor mensen moei-
lijk te vatten. Voor veel mensen móet het allemaal op aarde.
Als je anders denkt en dat naar voren brengt, dan word je
soms afgeserveerd met de opmerking dat het helemaal geen
discussie is. Van tevoren is dan al vastgesteld dat het om op
de aarde gaat en is er geen gesprek over mogelijk.

Merkwaardig genoeg wel. Men kan er kennelijk niet in geloven,
terwijl het duidelijk in de Schrift staat. Het komt mijn inziens
erop neer, dat men zo aan de aarde en het hier en nu gehecht is,
dat men gewoon niet wíl geloven in een hemelse bediening voor
het lichaam van Christus. Terwijl Paulus er in al zijn latere brie-
ven over schrijft.

‘Dat is jammer. Men is meer aards gericht dan je zou denken.’

Net als een Abraham zijn wij hier als het ware vreemdeling en is
het hier allemaal slechts van korte duur. Paulus schrijft, dat wij
een gebouw uit God hebben, in de hemelen en dat niet met han-
den gemaakt. Het is toch vreemd, dat wij een hemels, geestelijk
lichaam krijgen en toch op aarde blijven. Dat is erg tegenstrijdig.

‘We zijn dan net als Abraham uit ons land weggegaan.’

De Heer zei tegen Abraham dat hij uit zijn land weg moest gaan
en uit zijn familie-omgeving. Dat is niet bepaald een makkelijk
vertrek. Maar hij ging op weg in geloof en wist eigenlijk niet waar
hij terecht zou komen. Dat geldt in feite ook voor ons. Wij kennen
dat hemelse Kanaän nog niet, maar zijn er wel naar op weg!

‘Gisteren eindigden wij met een belangrijk verschil.’

Het blijft voor veel gelovigen kennelijk een moeilijk te verteren zaak,
dat de toekomst voor het lichaam van Christus niet op aarde, maar te
midden van de hemelingen is. Op een of andere manier kan men zich
kennelijk niet voorstellen, dat het lichaam van Christus alles te maken
heeft met de hemelse lijn van het geheimenis van Christus.

‘Wacht even, wat is het geheimenis van Christus?’

‘Denk jij, dat er veel mensen zijn, die écht van genade leven?’

Hij heeft die, en zal die weer gebruiken. Het is een aards koninkrijk
wat hem en zijn volksgenoten wacht. Dat is in overeenstemming
met de beloften en dus toekomstverwachting van Israël. Dat dat
nu nog verborgen is in de hemelen, zoals de Messias Jezus dat is,
mag duidelijk zijn. Een diepgaand verschil bestaat met de bood-
schap van Paulus, die overstromende genade brengt en een positie
en plaats en toekomst te midden van de hemelingen!

‘Toch fijn, dat wij zoveel uit Zijn woord hebben kunnen leren.’

Je leert anders kijken. Ook als je naar mensen kijkt. De mens ziet
aan wat voor ogen is, maar Jahweh ziet het hart aan. Daarom moest
Samuël de achtste zoon van Isaï tot koning zalven; niet degene die
groot van gestalte was. David, de geliefde, was de man naar Gods
hart. Niet de keuze van de mens, maar die van God zou het zijn.

‘Blijft toch een wonderlijke geschiedenis, wat in de Schrift vermeld
wordt over het koninkrijk, waarover eerst Saul koning werd.’

Je kunt Saul zien als een beeld van de mens onder de slavernij van
de wet, of van de zonde zo je wilt. David is een type van Christus uit-
eraard, maar dus ook van de mens onder de genade. Degene die in
vrijheid is. En het oude principe gaat op: zoals Ismaël Izaäk vervolg-
de (Galaten 4:21-31), zo vervolgt koning Saul David.

‘Je kunt dan zeggen dat toen Saul tot rust kwam toen David voor hem
speelde, dat de klank van de genade rust bracht.’

Paulus noemt dat in Efeziërs 5 de Psalmen, lofzangen en geestelijke
liederen in het hart zingen en spelen. Het hart dat door de rijke bood-
schap van genade vervuld is met vreugde. Omdat het allemaal niet
moet. We leven in de vrijheid van Gods rijkdom van genade. Zo is het
elke dag. Geen verhinderingen om tot Hem te komen in dank. Heer-
lijk toch? Het neemt een last van je schouders af. Niet jij, maar Hij!

‘Veel gelovigen of christenen leven anders, denk ik.’

Oorzaak daarvan is, dat er allerlei van hen verwacht wordt, terwijl
dat niet in het evangelie zo klinkt. Het wordt steeds als opdracht op
hen gelegd en daarom denken zij: ‘ja maar je moet toch dit’ en ‘dat
is wel zo, maar je moet toch wel dat en dat’. En zo beseft men vaak
niet, dat men in een vorm van (heel subtiele) slavernij leeft.

‘Waar de geest van de Heer is, daar is vrijheid.’

Dat schrijft Paulus in 2 Corinthiërs 3 en 4. Tegenover de bediening
van de letter, van de dood, van de veroordeling (want zo noemt
Paulus het oude verbond daar!), zet de apostel de bediening van de
geest van God, die een veel grotere heerlijkheid heeft dan de oude
bediening die door Mozes aan Israël was gegeven. En die bediening
van de geest van God is in feite: genade en vrijheid! Daar leven wij
vandaag in!

‘We zien uit naar de terugkeer van Jezus Christus, dat zal vrede brengen.
Tot dat moment wordt het lichaam uitgeroepen?’

Vanuit God naar de mensen toe is het vrede. Al de vijandschap en vijandig-
heid van de mens richting God wordt door God beantwoord met een onveran-
derlijke houding van vrede. De Heer Jezus Christus, die nu verheerlijkt aan
Gods rechterhand is. En wij als gelovigen met Hem.
Dáár, boven, te midden van de hemelingen, zou ons aandachtsgebied liggen.
Bedenkt de dingen die boven zijn, waar Christus is, gezeten aan Gods rechter-
hand, niet die op de aarde zijn!