Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

aan de belofte van God werd 
echter niet getwijfeld door
ongeloof, maar hem werd kracht 
gegeven door geloof, hij die eer 
aan God gaf
         Romeinen 4:20

Twijfelen kun je ook door het 
begrip onderscheiden vertalen.
Misschien kan gezegd worden, 
dat aartsvader Abraham en Saraï 
geen onderscheid maakten als 
het om woorden van AL-Sjaddai 
ging. Nee. Alle woord van Hem 
was voor hen zeer betrouwbaar; 
zij geloofden ‘op voorhand’ wat 
Hij hen meedeelde. Zo ook wij.
Zonder onderscheid te maken, 
en dus zonder twijfel, geloven 
we wat God zegt in Zijn woord.
Die zal al Zijn beloften vervullen.
We zien uit naar het door Hem 
beloofde verwachtingsgoed. 
Ons diepe verlangen is, dat dat
binnenkort kan zijn!  

Hij geloofde op verwachting, 
tegen verwachting in, dat hij de
vader van veel natiën zou zijn, 
in overeenstemming met het 
uitgesprokene: 
       “Zo zal uw zaad zijn.”
             Romeinen 4:18

Volgens de natuurlijke situatie
in het vlees kon de belofte van
nageslacht niet meer vervuld
worden. Niettemin geloofden de
aartsvader en zijn vrouw dat God
de beloften waar zou maken. In
Genesis staat onomwonden, dat
hij (Abraham) veel nakomelingen
zou hebben. Hoewel hij 99 en zijn
vrouw 90 was, vertrouwden zij 
nochtans op AL-Sjaddai. De uit-
spraak was bekend, en twijfel is
niet aanwezig. God zal Zijn ware
woord vervullen. Met hun geloof
in de kracht en betrouwbaarheid 
van God gaven zij Hem alle eer.
Ook wij vertrouwen op God, dat
Hij Zijn beloofde toekomst aan al
de gelovigen waar zal maken. 

Het geheimenis van Christus in
de praktijk. De uitdrukking van
wat in Kolossenzen 1:9-2:7 staat.
We kunnen dat woord rijkelijk in
ons hart laten wonen.
Naluisteren: deel A + deel B

In dit gedeelte bespreekt Paulus
de praktische maatschappelijke
ordeningen, zoals huwelijk, kinderen,
werkgevers en werknemers.
Naluisteren: deel A en deel B

Want wij rekenen dat een mens 
gerechtvaardigd wordt door 
geloof, los van werken van wet
              Romeinen 3:28

Het ‘los van werken van de wet’
moet in de oren van de Israëliet
raar hebben geklonken. Geheel 
onafhankelijk van het doen van de
Thora kan de mens rechtvaardig 
verklaard worden. Revolutionair,
ook voor de Saulus die Paulus in
eerdere jaren was. Wij rekenen is
wat hij zegt. Rekenen wij ook zo?
Of halen wij Jakobus erbij en gaan
vervolgens anders rekenen dan 
de apostel zelf? Volg Paulus, dan 
kom je uit in de periode voordat
Thora aan Israël gegeven werd. 
In die tijd had je Abram. Die was
geen Jood, want Juda was nog in 
zijn lenden. Net als Levi. 
Onbesneden Abram geloofde God
en dát werd hem (en ook ons) tot 
rechtvaardigheid gerekend.