Woord vandaag

‘Dat wordt nog wat he, die dag dat wij weggerukt worden van de aarde.
Soms denk ik dat het bijna té fantastisch is. Het gaat tegen alle wetten
van de natuur en de zwaartekracht en zo in.’

Zo is het ook met de hemelvaart van de Heer Jezus Christus geweest.
Dat moet voor de discipelen een hele wonderlijke ervaring geweest
zijn. Terwijl zij op de aarde bleven staan, ging de Heer omhoog en werd
uiteindelijk onttrokken aan hun ogen door een wolk.

‘Maar er was toch nog eerder iets? Wat de Heer tegen Maria zei?’

Ja, je bedoelt op de opstandingsdag? Toen zei Hij tegen Maria:
‘Raak Mij niet aan, want Ik ben nog niet opgevaren naar mijn Vader’
en: ‘Zie! Ik vaar op naar mijn Vader en jouw Vader, naar mijn God
en jouw God.’

Later op de dag mochten zij Hem wel aanraken (Mattheüs 28:9,10).
Dat betekent, dat Hij op die opstandingsdag opvoer naar God en dat
is een type van de wegvoering van het lichaam van Christus, dat
deel heeft aan de Eersteling, Christus.

‘Dit is voor veel mensen onbekend, lijkt mij.’

Dat is het ook, het maakt dan ook deel uit van de verborgenheid,
het beheer van het geheimenis, zoals Paulus dat in Efeziërs 3:9
noemt. Men luistert veel naar anderen, maar te weinig naar Paulus,
is mijn stellige overtuiging. Want wat horen wij maar heel weinig
gepredikt worden?

Het evangelie van de onnaspeurlijke rijkdom van Christus. Dát zou
veel meer gepredikt en dus gehoord worden!

Want Hém zal heel het universum als hoofd erkennen!  (Efeziërs 1:10)

Woord vandaag

‘Nou? En hoe zit dat nu met het woord wat je gisteren noemde?’

Je bedoelt: wegrukken (harpazo)? Dat wordt gebruikt in de volgende
vindplaatsen: Matt.11:12; Luc.16:16; Matt.13:19; Joh.6:15; 10:12,28,29;
Ha.8:39; 2 Cor.12:2,4; 1 Thess.4:17; Judas:23; Openb.12:5.
Het heeft te maken met plotseling gegrepen worden en daarna weg-
gevoerd, zoals een wolf een schaap pakt (Joh.10:12).
Het weggevoerd worden van Paulus tot in de derde hemel (2 Cor.12:2,4)
is een type geweest van de wegvoering (wegrukking) van de gemeente.

Zo bekeken heeft het niet altijd met een snelheid te maken. Het kan ook
betekenen dat het op tijd voor dreigend gevaar is geweest.

‘Dan hoeft het ook niet supersnel te volgen op de opstanding en
de verandering van de nog levenden daarna.
Altijd gedacht dat dat alles binnen enkele seconden zou gebeuren.’

Dat hoeft niet zo te zijn. Er wordt geen tijdsduur genoemd vanaf het
de opstanding van de ontslapen gelovigen tot de verandering van de
levenden. Tussen die momenten kan misschien wel enkele uren zitten.
Hoe lang het dan nog duurt voordat wij allemaal samen tegelijk wegge-
voerd naar Hem in de lucht, is ook niet uit de teksten op te maken.
Er kan best weer een paar uur of misschien wel een uur of 8 of zo tussen zitten.

‘Zo lijkt het alsof de Heer er alle tijd voor neemt en wacht totdat het hele
lichaam er als het ware klaar voor is.’

Misschien krijgen wij op die dag wel van de Heer te horen dat we
ons eerst kunnen verzamelen, als dat praktisch gezien mogelijk is.

‘En dan allemaal samen tegelijk Hem ontmoeten in de lucht!’

Precies. En wat voor een ontmoeting zal dat zijn! Overstromende genade
blijkt dan pas echt in de heerlijkheid die wij dan ontvangen!

Dit is een onderdeel van het evangelie van de heerlijkheid van de gelukkige
God, zoals Paulus dat noemt in 1 Timotheüs 1:11!

Woord vandaag

‘He denk jij dat die wegrukking heel erg snel zal gaan?’

Altijd wel gedacht ja. Bij nader inzien lijkt het ietsje anders te liggen.
Paulus heeft het in 1 Thessalonicenzen 4 en 1 Corinthiërs 15 over dat
gebeuren. Als je Thessalonicenzen leest, wordt het gebeuren van de bazuin als
iets ordelijks beschreven. Eerst worden de doden die in Christus ontslapen zijn,
opgewekt. Zij zijn dan direct levendgemaakt en dat is in onverderfelijkheid,
zo schrijft Paulus in 1 Corinthiërs 15:52.
Daarna, en er wordt dan nergens een tijdsbepaling gebruikt, worden de levenden
veranderd en doen onsterfelijkheid aan, zij worden ook levendgemaakt.
Hoe je dat precies moet zien, is lastig te zeggen.

Maar de Schrift laat ruimte te denken, dat alle gelovigen zich eerst kunnen verzamelen
op een of andere manier. Voor sommigen zal de afstand te groot zijn om te overbruggen,
maar voor anderen die in de buurt van elkaar wonen zou de mogelijkheid kunnen bestaan
elkaar op te zoeken als reactie op het klinken van de eerste bazuin(stoot). Zij, die al gestorven
waren en weer opgewekt zijn, zullen in dezelfde buurt waar zij stierven opnieuw
tevoorschijn komen.
Dat ligt voor de hand, als je het mij vraagt.

‘Dit is voor mij helemaal nieuw. Zo heb ik het nog nooit bekeken.’

Dat begrijp ik, sinds kort denk ik er ook dieper over verder en als je de teksten vergelijkt,
zal blijken, dat er tijdruimte lijkt te zijn tussen het opstaan van de doden van de gemeente
en het werkelijke weggerukt worden. De tweede fase is dat de mensen die leven als zij de
bazuin horen, veranderd zullen worden.
Zij zullen niet sterven, niet doodgaan.
Die verandering zal snel gaan. In een flits.

‘Oke, dat is duidelijk ja. Maar het woord ‘wegrukken’ wordt toch gebruikt?
Dat lijkt te wijzen op snelheid.’

Ja. Het gaat om het Griekse begrip harpazo en dat wordt verschillende keren gebruikt.
Laten we er morgen verder over spreken. Goed?

‘Ja, ik kan bijna niet wachten!’

Woord vandaag

‘Wat denk jij eigenlijk van al die berichten die je overal leest?
Over de economische crisis, de situatie in het Midden-Oosten
en dergelijke?’

Het profetische woord van God is uitermate belangrijk.Vooral
lees je daarin, dat Gód het is, die alles werkelijk in handen heeft.
Er bestaan veel meningen -ook hierover- en de mensen weten het
soms niet meer.

‘Is het dan niet beter maar af te wachten en te zien hoe het gaat?’

Het woord is niet voor niets uitgebreid als het gaat om de eindfase
van deze boze eon. Openbaring gaat grotendeels over een korte periode
en beschrijft de gebeurtenissen die vooral Israël en de volkeren aan-
gaan. Als we zien hoe de Heer zelf emotioneel is als Hij op de Olijfberg
is en naar Jeruzalem wil afdalen. Hij weent, huilt. Waarom? Omdat
Zijn volk in het land destijds
niet de tijd van hun bezoeking onderkende.
Daarom was het verborgen voor hun ogen.

‘Maar voor ons als lichaam van Christus zijn er toch geen specifieke tekenen
die aangeven dat het bijna bazuintijd is?’

Paulus heeft het in 1 Thessalonicenzen 5:8-10 wel over slapen en waken.
Hij had tegen hen veel gesproken over de profetieën want zij wisten heel
goed dat de dag van de Heer zou komen als een dief in de nacht.
Zó onverwacht zal het zijn!

En dan schrijft hij:’Maar júllie, broeders, zijn niet in duisternis zodat jullie die
dag als een dief zou overvallen’.
Kennelijk is het de bedoeling, dat wij weten wanneer Hij terugkeert.
De tijd onderkennen en meer van dat.

‘Jij denkt echt dat we er dicht bij zitten he?’

Zeker! We hebben de 2 dagen (van 1000 jaar) uit Hosea 6:1-3 gehad. Het wordt hoog
tijd voor de opstanding en levendmaking van hen, die in Christus ontslapen zijn!

Woord vandaag

‘Het is een feit, dat er allerlei meningen over diverse onderwerpen
zijn. Denk bijvoorbeeld aan de profetieën over de laatste dingen.’

Zo is er een hele serie onderwerpen te noemen waar verschillend
over gedacht wordt. Zoals de redding. Is die voor allen of niet?
Genezingen. Genade en wet of regels. Noem maar op.

‘Maar de Bijbel geeft er toch wel een antwoord op?’

Natuurlijk wel. Een uitermate belangrijk principe dat bij het bestuderen
van de Schrift gebruikt moet worden is: kijken wie het schreef, aan wie
het geschreven werd en wanneer (onder welke omstandigheden).

‘Dat heb ik inmiddels ook ontdekt ja. Israël kreeg de 10 woorden op Sinaï.’

Precies. Die 10 woorden werden daar alleen op het volk Israël gelegd. Zij zeiden
dat zij die konden houden. We weten allemaal hoe dat gegaan is. Mozes was nog
niet beneden of men danste al om het gouden kalf. Overtreding van het eerste
woord, dat zij alleen hun Jahweh, hun God moesten aanbidden en geen beeld
maken.

Er gebeurde iets typisch menselijks: men vond het te lang duren en  keek naar
wat men in Egypte aan goden had gezien. Het kalf was er een van en dat maakte
men. Een God die je niet kunt zien is lastig voor zielse mensen.

‘Die hele wetgeving op Sinaï was echt alleen voor dat volk he.’

Het hele woord van God is tot lering en zo voorts gegeven. Er zitten heel veel
verborgen aanduidingen (typen) van Christus en Zijn werk in de Torah.

Het is aan de leraar van vandaag die te ontdekken en zo de heerlijkheid van
Christus aan het lichaam van Christus bekend te maken. Want het is uiteindelijk
automatisch óók de heerlijkheid van het lichaam zelf!