Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Want ook Christus heeft niet 
Zichzelf behaagd, maar zoals 
er staat geschreven:
“De verwijten van hen die 
U verwijten vallen op Mij.”
          Romeinen 15:3

Psalm 69:9^b is het citaat, uit
een van de vele Psalmen die
het lijden van de Heer Jezus
Christus beschrijven. Hij kreeg
verwijten, want de ijver voor
het huis van Jahweh verteerde
Hem (Psalm 69:9^a). Centraal in
dat huis is het Woord, dat in de
ark in het heilige der heiligen
was. Daar was het Hem om te
doen; het woord van Vader.
Terwijl de discipelen steeds
zwak (in het geloof) waren.
Toch behaagde Hij Zichzelf niet,
toonde veel geduld, liefde tot
en met het (bittere) einde, toen
zij allen vluchtten, om ze na Zijn
opstanding weer in genade te
ontmoeten en te spreken.

21 november 2022

Want ook Christus heeft niet 
Zichzelf behaagd, maar zoals 
er staat geschreven:
“De verwijten van hen die 
U verwijten vallen op Mij.”
          Romeinen 15:3

Paulus citeert uit Psalm 69:9; wat
David ervoer in lijden en druk is
wat later zijn Heer overkwam.

wie Mij zonder reden haten, zijn
talrijker dan de haren van Mijn
hoofd – Psalm 69:5^a

ja zij hebben Mij gal als voedsel
gegeven, in Mijn dorst hebben
zij Mij zure wijn laten drinken –
Psalm 69:22

Indrukwekkende woorden, die
precies het lijden van de Messias
van Israël, onze Heer Jezus laten
zien. Doe ons stil zijn en danken
en opzien naar Hem Die ons zo
liefhad, en bovenal de wil van
Vader wilde doen.

Want ook Christus heeft niet 
Zichzelf behaagd, maar zoals 
er staat geschreven:
“De verwijten van hen die 
U verwijten vallen op Mij.”
          Romeinen 15:3

In Zijn aardse bestaan streden
Zijn discipelen. En dat om dé
bestuursplek als het aardse
koninkrijk aanbreekt (Marcus
10:35,37).
Het was leeg, vleselijk gedrag.
Hoe anders was, is onze Heer!
Christus Jezus is het meest
briljante Voorbeeld in deze,
zoals in al het andere.
Hij behaagde Zichzelf niet.
En ontledigde, verootmoedigde
Zichzelf, zocht niet eigen genot
maar wilde de wil van de Vader
doen. Laten we dat navolgen.  

Laat ieder van ons zijn naaste 
behagen, voor het goede, tot 
opbouw    Romeinen 15:2

Nuttig is dat wat tot opbouw
van de ander is. De naaste is
voor de sterke hier: de zwakke
in geloof.
De sterke zal, net als Christus,
niet zichzelf willen behagen.
De zwakke wil bepaald voedsel
niet eten, wil zich houden aan
bepaalde dagen, omdat de wet
van Mozes dat voorschrijft.
Deze afdwaling kwam voort uit
onvolwassenheid in geloof en
onwetendheid. Niet zozeer uit
trots of vleselijke ambitie.
Daarom is de toon van Paulus in
deze mild, en niet streng.

De voor velen gouden regel is:
Al wat jullie dan ook willen dat 
mensen jullie doen, doen jullie 
hun ook zo, want dat is de wet 
en de profeten, Mattheüs 7:12

Dan is dit de diamanten regel:
Zoals ook de Heer jullie genade 
schenkt, zo ook jullie
          Kolossenzen 3:13^b

Wij nu, die bij machte zijn, zijn
verschuldigd de zwakheden 
van hen die krachteloos zijn te 
dragen en niet onszelf te 
behagen          Romeinen 15:1

De zwakheden komen voort uit
de gedachte, dat God iets zou
vragen (eisen) van de mens. In
het evangelie van de genade
van God is dat echter niet zo.
Zoals we gisteren zagen, heeft
de Zoon aan de eisen voldaan
en zo de mens ervan verlost.
God heeft dus Zelf voorzien in
de bevrijding, zodat wij niet
langer in slavernij leven. Een
zwakke in geloof denkt nog in
termen van ‘iets moeten doen’
en kleeft nog aan voorschriften
over voedsel, bepaalde dagen
in acht nemen. Wij zouden die
zwaktes dragen en de ander
tot ons nemen. Opdat groei in
geloof kan plaatsvinden, in de
liefde van God.