Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Als laatste echter van allen, als
het ware door de ontijdig
geborene, werd Hij ook door
mij gezien
          1 Korinthiërs 15:8

Als Saulus, de vijand van Hem,
werd Hij gezien. Toen was Hij
in grote heerlijkheid inmiddels.
Zo schonk Christus Jezus aan
Saulus overstromende genade.
Als bijzondere ooggetuige én
oorgetuige kon Paulus dit met
feitelijke kennis en overtuiging
schrijven. De Opgestane én
Verheerlijkte aan Gods rechter
(hand) ontmoette hem.
Als laatste werd Hij door Saulus
gezien; de volgende ontmoeting
zal wat de Heer betreft óók in
de lucht zijn; wij mogen dan,
meet zeer veel anderen, Paulus
vergezellen als wij Hem in de
lucht ontmoeten!

en dat Hij begraven werd
en dat Hij opgewekt is
op de derde dag in
overeenstemming met de
Schriften
         1 Korinthiërs 15:4

De Heer was in een nieuw graf
gelegd, dat van Jozef, de Jozef
van Arimathea. Een rijk man.
Zoals ook voorzegd was door de
profeet Jesaja. In typen, beelden
was de opstanding van Christus
aangegeven. Zelfs op de derde
dag van het herstel in Genesis 1
is dat al te zien in het opkomende
groen. Zaden ontkiemen en er
komen prachtige aren, planten
uit. De ware kalender als het om
Pasen of Pèsach gaat, is Joodse
maankalender. Dit jaar viel de 16^e
nisan (aviv) op 14 april; dat was
de feitelijke opstandingsdag van
onze Heer Jezus Christus.
Dat gedenken wij het hele jaar;
Zijn dood en opstanding zijn
beslissend voor heel Gods plan.
Vader, dank U wel.

De God beveelt echter aan
ons Zijn eigen liefde aan,
omdat, terwijl wij nog
zondaren waren, Christus
voor ons gestorven is
             Romeinen 5:8

God beveelt Zijn liefde tot
ons aan. Zijn eigen liefde.
Waaruit blijkt dat? Christus
stierf voor ons, toen wij nog
zondaren waren, of zouden
worden. Hij heeft Zijn Vader
lief; het niet Mijn wil was
beslissend in Gethsemane.
Daarmee is het ‘probleem’
van de zonde opgelost.
Paulus laat dat grondig en
uitgebreid in Romeinen zien.
Dat is écht goed nieuws.
Laten wij dankbaar en vol
vreugde in ons hart zeggen:
Vader, dank U wel.

Want ik streef naar jullie met 
het streven van God
   2 Korinthiërs 11:2^a

Het intense verlangen naar de
gelovigen is hier bij de apostel 
aanwezig. Hij streefde ernaar 
hen weer te ontmoeten. Dit 
was niet vleselijk; het was uit 
Gods liefde. 
Paulus’ bewogen hart ging uit 
naar de Korinthiërs; dat had 
hij ook voor de gelovigen in 
Rome. Dat had ook te maken 
met intens gebed voor hen en
dankbaarheid voor wat God
deed, zoals Titus bericht had.
Ons gebed en dank is aan God,
voor geestelijke zegen, voor 
medegelovigen, de geest van 
wijsheid en onthulling, dat het
woord van de Heer snel mag
voortrennen en verheerlijkt
wordt. En om vrijmoedigheid 
dat het geheimenis van het 
evangelie bekendgemaakt zal
worden.

Och, dat jullie van mij iets 
kleins van onbezonnenheid 
verdragen; maar ook, 
verdraagt het van mij!
   2 Korinthiërs 11:1

Ook hier, net als in andere 
delen van deze brief, een 
stijlvorm ironie. De apostel 
werd ongetwijfeld als een
‘onbezonnene’ bestempeld
door sommige Korinthiërs.
Hij was in hun ogen niet zo’n
goede spreker. In sommige 
lange toespraken ging het
voor hen te ver of was het 
te moeilijk. Om die reden 
gebruikt Paulus dat woord 
hier in ironie. Om toch zijn 
‘punt te willen maken’, wil
hij mogelijk via enigszins 
humoristische weg ingang 
bij hen houden. 
Het verdragen van elkaar is
iets van de liefde van God,
zie Efeziërs 4:2,3.