Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

23 april 2019
‘Wat werkt Zijn opstanding veel uit.’

Nu al in veel mensenlevens, straks bij
de bazuin de eerste fase van de twee-
de levendmaking. Dan zien we onze
geliefde medegelovigen weer terug.
In alles weten we ons verzekerd van
het geschreven woord:

want evenals in Adam allen sterven
zo zullen in Christus allen levendge-
maakt worden      1 Corinthiërs 15:22

Ook dit is een mededeling, een state-
ment, de waarheid. Hier kun je mee
oneens zijn, het willen wegredeneren.
Dat maakt niets uit.

‘Nou, ik ben dankbaar.’

Het punt is, dat God dit zegt en dat
eerder door de Zoon verklaard werd:

want evenals de Vader de doden op-
wekt en levendmaakt, zo maakt ook
de Zoon levend wie Hij wil
Johannes 5:21

In feite maakt het niet om welke wil
het hier gaat. De Zoon doet wat de
Vader wil. Nu we in 1 Corinthiërs 15
lezen, dat in Hem (Christus) allen le-
vendgemaakt worden, weten we dat
dit de wil van de Vader is. De Zoon
zal die uitvoeren!

‘Wat is dat geweldig he.’

Het licht dat uit dit gegeven straalt,
is voor velen te fel. Zij zijn daardoor
verblind en de waarheid ervan zien
zij niet. Helaas.
God liet de apostel noteren, dat Hij
het in rangorden gaat doen. De eer-
ste is al levendgemaakt: Christus.
Daarna volgen de gemeente – het
lichaam van Christus – en de heiligen
van Israël bij de opstanding van de
rechtvaardigen. Uiteindelijk, veel later,
als Gods plan tot voltooiing komt, zal
de rest van de mensheid levendge-
maakt worden. Soli Deo gloria.

22 april 2019
‘Hij leeft!’

Dat klinkt al 2000 jaar door, beperkt
of niet, het klonk – en klinkt. Christus,
de Eersteling van de oogst. Het merk-
waardige is dat in 1 Corinthiërs 15 de
vrouwen niet als ooggetuigen vermeld
worden. Dat heeft waarschijnlijk te ma-
ken met het juridische karakter van dit
hoofdstuk. Gemeenteleden zeiden dat
er geen opstanding van doden is. Daar-
mee ontkenden ze de opstanding van
Christus. Hij werd gezien door Kefas,
door de twaalf, door Jakobus en meer
dan 500 broeders tegelijk.

‘Eersteling van de oogst.’

Precies op het feest van de ongezuur-
de broden werd Hij opgewekt. Opge-
wekt in onverderfelijkheid. Op de 14^e
nisan (Abib)werd Hij ook als het ware
Lam gedood. Het kruis was het middel
waardoor Hij de vervulling van het pro-
fetische type dat voor het eerst bij de
uittocht uit Egypte gedood moest om
eerstgeborenen in de Israëlische gezin-
nen te redden. Dat kon als het bloed
van het lammetje werd toegepast op
de deurposten.

‘Zijn bloed voor ons.’

Ja, in het evangelie komt het bloed
van Christus als reddend naar voren:

God echter, bewijst Zijn liefde voor
ons dat Christus voor ons stierf toen
wij nog zondaars waren. Veel meer
dan zullen wij, thans gerechtvaardigd
in Zijn bloed, door Hem gered worden
voor de verontwaardigng
                                Romeinen 5:8,9

Het was in het type van het lammetje
in het Israëlische gezin aanwezig. God
stelde het zo in, het moest verwijzen
naar de Messias Die later zou komen.
Zijn bloed, in dat bloed zijn wij gerecht-
vaardigd; Gods rijke genade.

21 april 2019
‘Hij werd opgewekt.’

Dat is wat Hij Zelf had aangekondigd;
Hij stierf in het diepe vertrouwen dat
Vader Hem zou opwekken. En zo ge-
schiedde! Een bewezen feit, dat niet
weersproken kan worden. Vanaf Zijn
opwekking werd Hij gezien (niet: ver-
scheen Hij) door Kefas (Petrus), de
twaalf. Daarna werd Hij gezien door
meer dan 500 broeders tegelijk, en
ten slotte aan de apostel zelf, toen
hij nog Saulus heette, en in ongeloof
tekeer ging tegen juist die Heer, Die
hem later vrije, overstromende gena-
de schonk.

‘Hij werd levendgemaakt.’

Als Eersteling en dat is een woord uit
de oogst. Als die eersteling binnen is
gaat heel de oogst komen. Onafhan-
kelijk of we dat geloven of niet; Gods
woord is:

want evenals in Adam allen sterven,
zo zullen ook in Christus allen levend-
gemaakt worden
                             1 Corinthiërs 15:22

Een prachtige parallel en voluit goed
nieuws. Het feit dat Christus stierf, be-
graven en opgewekt werd in de derde
dag vormt het evangelie. De levendma-
king van allen is iets geweldigs. Het zal
in fasen (rangorden) gebeuren; de Eer-
steling is er al: Christus.

‘Het draait om Hem.’

In diepste zin rekent God met Adam en
Christus als het om de mensheid gaat.
Nu Christus als Eersteling is opgewekt
en levendgemaakt, is er de garantie dat
heel de oogst binnengehaald wordt. In
Zijn aanwezigheid zullen twee groepen
levendgemaakt worden: allen, die van
Hem zijn. Dat betreft de gemeente en
de heiligen uit Israël. Vervolgens zal de
rest van de mensen komen. Christus
geeft dan Zijn koningschap aan God
de Vader over. De tweede dood is dan
buiten werking gesteld.
Dat is groots, fantastisch.

20 april 2019
‘Hij werd begraven.’

Dat was overeenkomstig de Schriften
zegt Paulus in 1 Corinthiërs 15:1-3.
En hij benoemt dat als onderdeel van
het evangelie dat hij mocht brengen.
De profeet had daar iets over gezegd:

Hem werd een graf bij de slechten ge-
geven, een rotsholte van de rijke, in
Zijn dood                        Jesaja 53:9

Dit werd nauwkeurig vervuld; Hij is
begraven in een nieuw graf. Dat was
bezit van de rijke Jozef van Arimatea.
Geen gebrek aan bewijs, het is door
ooggetuigen precies vastgelegd.

‘Hij werd later opgewekt.’

Dat zou op de derde dag gebeuren.
God heeft Zijn ziel niet in het ‘doden-
rijk’ (het onwaarneembare) overgela-
ten. Zijn geliefde Zoon zou geen be-
derf zien, lezen we in Handelingen
2:27, dat een citaat is uit Psalm 16.
De periode dat het verderf zijn werk
kon doen, zou te kort zijn. De vroe-
ge ochtend van de derde dag was
het, dat Hij opgewekt werd door de
Vader. Zo begon voor Hem de stra-
lende ochtend na Zijn dood.

‘Ook wij met Hem begraven.’

Dat betreft onze oude mens, zegt
Romeinen 6:4. Wij zijn gezamenlijk
met Hem begraven door de doop in
de dood. Dat is niet in water, maar in
Zijn dood. Een puur geestelijk gege-
ven. Onze oude mens is voor God in
elk geval dood en begraven, en wij
zouden zo rekenen. Dat is de enor-
me waarde van Zijn werk op Golgo-
tha. Iedere gelovige kan in alle vrij-
heid rekenen zoals God rekent. Wat
een voorrecht dat wij deze waarhe-
den hebben kunnen aanvaarden,
doordat God in ons werkt.  

19 april 2019
‘Hij stierf voor allen.’

Paulus stelt in zijn tweede brief aan
de Corinthiërs vast, dat:

indien Eén voor allen stierf, zij dan
allen stierven

Daarmee is voor God al een einde ge-
komen aan de oude mensheid. Met
de roeping van het lichaam van Chris-
tus komt de nieuwe mensheid naar
voren. Dat lichaam is de voorhoede.
Eerst moest het einde van het vlees
(de afsnijding) gebeuren, daarna kon
de doorbraak van de geest van God
komen en de leden verzegelen.

‘Toegang tot de Vader.’

Toen Hij stierf, werd de voorhang in
de tempel van boven naar beneden
in tweeën gescheurd. Teken, dat het
oude verbond voorbij was. Toegang
tot de Vader zonder voorwaarden is
vanaf Zijn dood en opstanding iets,
dat zelfs de Israëliet niet had. Alleen
de hogepriester mocht één keer per
jaar in het heilige van de heiligen ko-
men. Daar was de heerlijkheid van
Jahweh, maar die was sinds het pro-
feteren van Ezechiël er niet meer.

‘Hij gaf Zijn geest aan Vader.’

Dat was het laatste, toen Hij zei:

Vader, in Uw handen beveel Ik mijn
geest

was het lijden voorbij, nu kon Hij de
dood ingaan, wetend dat Vader Hem
zou opwekken op de derde dag. Dat
had Hij zelf vier keer aangekondigd.
Zo was het een welbehagen voor de
Vader, de kracht van de Allerhoogste
zou Hem levendmaken. In Romeinen
5 staat: we zijn met God verzoend en
dat is door de dood van de Zoon. En
we leven in Zijn leven, nu. Zo diep is
het gegaan, met heel fijn resultaat.