Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

7 juni 2019

‘Met welk lichaam staan ze op?’

Dat is de vraag. Paulus illustreert zijn 
antwoord met typologie uit de natuur.
De graankorrel moet eerst in de aarde
vallen en sterven. Pas daarna komt de
nieuwe aar als type van de opstanding.
Zo is het ook met de mens, we zaaien 
een overledene in verwachting. God is
bij machte – en zal dat zeker doen – de
gestorvene op te wekken uit de dood.
En 1 Corinthiërs 15:38 zegt, dat God
een lichaam (in de opstanding) geeft
zoals Hij dat wil. 

‘Daar geeft hij al een hint.’

Vervolgens worden we gehinderd in
de vertalingen. De herziene staten-
vertaling geeft in vers 39 vier keer in
hun tekst: verschillend, dat moet zijn:
anders (van dezelfde soort). Het gaat
om vlees, in verschillende hoedanig-
heden. En in vers 40 staat:

er zijn hemelse lichamen en aardse li-
chamen; maar een verschillende heer-
lijkeid inderdaad is die van de hemelse,
echter een verschillende van de aardse

Omdat het hier gaat om een duidelijk
andere heerlijkheid gaat, staat ander-
soortig in de tekst (door de hSV ver-
taal met: verschillend). Want het is een
tegenstelling. 

‘Paulus spreekt van hemellichamen.’

Ja, in vers 41 gaat het over zon, maan 
en sterren en hij gebruikt dus anders
(niet: andersoortig) omdat het om di-
verse hemellichamen gaat. Overigens 
zegt hij wel, dat de ene ster een grote-
re heerlijkheid (uitstraling) heeft dan 
de andere ster. Daarmee sluit Paulus 
de voorbeelden (typen) uit de natuur
af. In vers 42 stelt hij vast:

Zo is ook de opstanding van de doden.

Daarna werkt hij het verder uit in een
zeer bijzonder (uiteraard door God ge-
ïnspireerd) betoog.    

6 juni 2019

‘Verschil in heerlijkheid?’

De apostel verwijst in 1 Corinthiërs 15
naar de natuur. Want er waren vragen
in de gemeente over het lichaam van de
gelovige, hoe is dat straks? Hoe worden 
de doden opgewekt? En, met wat voor li-
chaam komen zij? Dit waren vragen van
uiterst kritische geesten aldaar. Paulus is
uitgebreid bezig om aan te tonen, dat do-
den wel degelijk opgewekt worden. Som-
migen beweerden dat er geen opstanding
van doden is (vers 12).

‘Absurd. Christus is opgewekt.’

Dat toont Paulus aan: de waanzin van
het ontkennen van de opstanding. Hij
noemt eerst de ooggetuigen, al diege-
nen die Hem hebben gezien en aange-
raakt ná Zijn opstanding. Kefas, de 12,
vervolgens meer dan 500 broeders te-
gelijk (vermoedelijk in Galilea), daarna
door Jakobus (Zijn broer) en nog door 
al de apostelen. Verreweg de meesten 
leefden nog toen Paulus de brief liet
noteren en verstuurde. De Corinthiërs 
hadden het kunnen checken. 

‘Ja, hoe duidelijk wil je het hebben?’

Paulus gaat door want het zit hem erg
hoog. Hij gaat argumenten aandragen,
die niet te weerleggen zijn. Dat lees je
in de woorden: indien het zo is, dat…
(1 Corinthiërs 15:13,14,15,16,17,19).
Dan volgt een tussenstuk (vers 20-28),
We lezen in vers 19:

indien wij alleen een verwachting in 
Christus hebben voor dit leven, zijn wij
de meest beklagenswaardige van alle
mensen…

Hij gaat in wezen verder in vers 29:

anders, wat zullen zij doen, die dopen?
voor de doden is het absoluut, indien 
de doden niet opgewekt worden

We zien dat de apostel na vers 28 vol
vuur verder schrijft naar aanleiding van
het ontkennen van de waarheid van de
opstanding. Hij gaat dan op de vragen-
stellers in die na al die getuigen en ar-
gumenten nog doorgaan, in vers 35.

5 juni 2019

‘Nieuwe kracht door Hem.’

We kunnen alleen leven door kracht,
die God geeft. Opstandingskracht, dat
was de bepalende factor in het leven
van Paulus, Timotheüs en anderen.
Ook in ons is die kracht, en werkt in
elke gelovige. Want de rechtvaardige
zal uit geloof leven. God geeft geloof in
het hart en dat is werkzaam, Zijn geest
verleent opstandingskracht om dat te
doen wat nodig is. In zwakheid en ziek-
te is dat wellicht minder merkbaar in
het lichaam, maar de geest van de gelo-
vige is al levendgemaakt, in Christus. 

‘Dat lees je in Romeinen 8.’

Daarin lees je de overmaat aan geest
die de gelovige heeft. Niet alleen de ei-
gen geest, maar vooral de geest van 
Christus, en de geest van God. Verder
lezen we van de geest van het zoon-
schap waardoor wij ‘Abba, Vader’ kun-
nen zeggen, misschien wel roepen als
het er erg op aan komt in ons leven. In
nood, lijden en verdrukking is het deze
geest van zoonschap die in ons werkt,
terwijl Vader door alles heen toekom-
stige heerlijkheid bewerkt.

‘Dat is fijn, die verwachting.’

Ons leven is in Gods hand, in Zijn gena-
de gaan wij voort, dag na dag. Heerlijk-
heid wacht; dan zullen we ervaren, wat
de overmaat aan geest en genade van
God vermag. Dan zal die alles overstra-
lende heerlijkheid van God het deel zijn
van alle gelovigen. Dat zal in Zijn schep-
ping uitgroeien totdat allen bereikt zijn
en delen in Gods genade. De mate waar-
in wij verheerlijkt worden, zal toch ver-
schil kennen, want Paulus schrijft in zo-
veel woorden met deze betekenis; on-
derscheid in toekomstige positie – zo-
als dat nu al in de natuur geïllustreerd 
wordt (1 Corinthiërs 15:35-49). 

4 juni 2019

‘Ja, God draagt door alles heen.’

Dat weet je pas achteraf en je leert 
dat in de ervaring. Aan het begin van 
je leven met Vader besef je dat niet. 
En is eerst het leren kennen van het
evangelie en de grote lijnen van het 
woord van God aan de orde. In las-
tige omstandigheden, die in ieders 
leven komen, is de kennis van Zijn
woord nodig. Opdat je daardoor be-
moedigd en bekrachtigd wordt. God
is het, die altijd nabij is. Ook al lijkt 
Hij voor je idee soms ver weg. 

‘Waar je ook gaat?’

Mensen kunnen op de vlucht zijn, in
hun angst voor God. De Psalmist, in 
Psalm 139:7, spreekt ervan:

waar kan ik Uw geest ontgaan,
waar Uw aangezicht ontvluchten?

De vraag is tegelijk het antwoord.
Het volgende vers laat het zien:

Al steeg ik op naar de hemelen, daar
bent U; of legde ik mij neer in sheol 
(het onwaarneembare), zie! U bent
daar.

Je kunt God niet ontvluchten; Die is
liefde en zal je nooit laten gaan. Hij
zoekt je op. 

‘God is overal.’

Zijn geest doordringt de hele schep-
ping. Je kunt niet aan Zijn liefde ont-
komen. Hij draagt je, ook al ben je je
dat niet zo bewust. Wanneer je Gods
woorden in je laat komen, ontvang je
liefde, rust en (opnieuw) uitzicht. Dan
ga je het meer van Hem verwachten:

en wie Jahweh verwachten, zullen de
kracht vernieuwen, zij zullen opstijgen 
op vleugels als vale gieren; zij zullen
rennen en niet vermoeid raken, zij zul-
len wandelen en niet verslappen
                                         Jesaja 40:31

Door de geest van het zoonschap, die
ook zo krachtig werkt in dé Zoon, kun
je wandelen, nieuwe kracht hebben.

3 juni 2019

‘We leven op Gods beloften.’

Dat doen we, en de belofte uit 1 Corin-
thiërs 10:13 is dat God met de beproe-
ving ook de uitkomst geeft. Dus God is
het, die óók de beproeving geeft. Dat
blijft voor veel gelovigen een lastig te
verteren punt. Velen denken, zijn op-
gegroeid met het idee dat al het goede
van de ene God komt. En al het kwade
en de duisternis komen van de duivel 
(satan). In dit denken kan beproeving
niet van God komen. Volgens het vers
1 Corinthiërs 10:13 is dat wél het geval.

‘Hij geeft ook de uitkomst.’

Daar getuigt Paulus van, onder meer 
in 2 Corintiërs 1. Hij schrijft daar over
verdrukking die hem overkwam:

want wij willen niet, broeders, dat jul-
lie geen weet hebben van onze verdruk-
king, die ons in Asia overkomen is: dat 
wij het uitermate zwaar te verduren 
hebben gekregen, boven vermogen, zo-
dat wij zelfs aan ons leven wanhoopten

Dat is nogal wat. In zulke omstandighe-
den komen wij niet. Hoe lang dat in de
dagen van de apostel geduurd heeft, is
onbekend.  

‘Hij kwam er doorheen.’

Omdat Gods kracht in hem werkte, kon
hij er onder blijven staan:

Hij verloste ons uit zo’n groot doodsge-
vaar en Hij verlost (nog steeds). Op Hem
verlaten wij ons, dat Hij ons ook verder 
verlossen zal
                                  2 Corinthiërs 1:10

De verlossing gaf een verdere, zekere 
verwachting, dat God zou voorzien. En
zo werkt dat ook in ons leven. In moei-
lijkheden, verdrukkingen eronder kun-
nen blijven staan; dat is een groot ge-
schenk van onze Vader. Je weet vaak in
je besef achteraf hoe God droeg. Datge-
ne zorgt ervoor, dat je vandaag het van
Hem verwacht.