Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

11 november 2018
‘Hij heeft alles in Zijn hand.’

God overziet vanaf het begin alles. In
niets hoeft Hij ineens in te grijpen als-
of het mis zou gaan. In de schepping
was alles exact zoals Hij wilde. En het
herstel na de nederwerping was pas
voldoende, toen Hij kon zeggen: het
is zeer goed. Dat was niet volmaakt.
In de nieuwe schepping zal het eerst
volkomen en volmaakt zijn. Nadat de
mens op aarde was gezet, kon Gods
plan verder gaan zoals Hij bedoelde.

‘Hij zal dat doen wat nodig is.’

Ook toen de mens zondigde, was het
geen verrassing voor God. Het was de
bedoeling. De zonde was er al vooraf-
gaand aan de schepping van de mens.
Alleen zo zou heel de schepping kun-
nen leren, wie God is. In de weg die
Hij gaat, leert de schepping door erva-
ringen met zonde en kwaad. Al wat in
de ogen van de mens mis lijkt te gaan,
gaat in werkelijkheid goed, omdat het
past in Zijn voornemen.

‘Alles werkt mee.’

Voor de gelovige is dat een waarheid
die staat. Voor hen die God liefhebben,
doet God alles samenwerken tot het
goede. (Romeinen 8:28).
Dat is iets, wat wij gaandeweg ontdek-
ken, leren. God is altijd actief en werkt
Zijn plan uit. Dat bijvoorbeeld de wet
werd gegeven, was opdat de krenking
zou toenemen. En dat gebeurde. Wet
werkte dat uit wat God ermee bedoel-
de. Daarna begon de tijd waarin over-
stromende genade geldt.

10 november 2018
‘Gods woord leidend.’

Dat zou zo zijn in alles. Menselijk stre-
ven en inzicht zijn van lager gehalte.
Jakob was een vasthouder en wilde
koste wat het kost dat eerstgeboorte-
recht. Hij haalde een truc uit die waar-
schijnlijk door vader Isaäk werd door-
zien. Want hij zei: het is de stem van
Jakob. Die stem hoor je door eeuwen
heen. Ook in grote verdrukking straks
zal, in de benauwdheid van Jakob de
stem van Jakob te horen zijn.

‘De belofte was leidend.’

Vanzelfsprekend zullen de woorden
tot Rebekka in het hart van Isaäk ge-
weest zijn toen hij Jakob zegende.
Bekende zinnen uit Genesis 25:23 :

er zijn twee volken in jouw schoot en
twee natiën zullen zich uit jouw inge-
wanden vaneenscheiden. ‘T ene volk
zal sterker zijn dan het andere en de
meerdere zal de mindere dienen

Daarom kon hij zegenen, terwijl hij
wist dat het Jakob was. Inzicht door
de beloften van God.

‘Isaäk handelde naar Gods plan.’

Ja, hij kende Gods woord en ging zo
bewust mee in dat wat God bedoel-
de. Dat het Esau woest maakte, dat
was gevolg ervan. Het was exact zo-
als God wilde en moest zo gaan. La-
ter, toen Paulus de volledige waar-
heid schreef, merkte hij op:

…in overeenstemming met het voor-
nemen van Hem Die alles bewerkt in
overeenstemming met de raad van
Zijn wil                          Efeziërs 1:11

Dat was zo bij Jakob en Esau. Maar
óók bij de Farao en Israël, én bij Ha-
man en de Joden.

9 november 2018
‘De waarheid van het evangelie.’

Daar ging het Paulus om, onder meer
in Galaten 2:1-5. Daar vertelt hij over
zijn ontmoeting in Jeruzalem met de
de apostelen van de besnijdenis. Daar
waren ook binnengesmokkelde valse
broeders. Zij probeerden Paulus er on-
der te krijgen. Maar Paulus was door
de geest van God alert en heeft geen
moment toegegeven. Dat was: opdat
de waarheid van het evangelie voort-
durend bij jullie blijft, schrijft hij.  

‘Hij kon dus niets toegeven.’

Hij bleef bij de genade van God als de
kern en basis van het evangelie zoals
hij dat te verkondigen kreeg. Hij gaf
niet toe aan de dwaalleraren. Er was
sprake van een geestelijk conflict, en
dat werd niet op een zielse manier op-
gelost. Paulus bleef bij de waarheid
van God voor deze tijd, daar kun je
niets van loslaten. Zo bleef het conflict
gewoon bestaan.

‘Onoplosbaar conflict, toen.’

Omdat er een geestelijk verschil was.
De judaïsten waren religieus, zij hiel-
den het bij de grondbeginselen van
de wereld. Paulus leerde de nieuwe
schepping met heel andere grondre-
gels. Oud en nieuw, dus. Wanneer in
de kern zo’n onderscheid speelt, kun
je dat niet oplossen. Niet met zielse,
of wereldse inzichten. Dan is geeste-
lijke wijsheid nodig.

8 november 2018
‘Gods woord wijst de weg.’

Het evangelie van verzoening en ge-
nade wijst de weg voor de gemeente.
Bij onenigheid zou het woord van de
verzoening leidend zijn. Dat werkt erg
praktisch uit. Moeilijker wordt het als
‘verschil van inzicht’ over fundamen-
tele zaken bestaat. Dat is een geeste-
lijk conflict waarbij je het niet via ziel-
lijke weg kunt oplossen.

‘Geestelijke wijsheid.’

Die is nodig, en het getuigt van wijs-
heid wanneer je blijft bij dat wat Gods
woord aan waarheid bekendmaakt. In
deze tijd is heel wezenlijk, dat je goed
weet wat wel en niet voor de gemeen-
te geldt. De Schrift spreekt vooral tot
Israël. Slechts een klein deel is direct
voor de gemeente, het lichaam van de
Christus, bestemd. De brieven van de
apostel Paulus.

‘Het adres op de envelop.’

Een fijne brochure van broeder A.E.
Knoch, die duidelijk maakt hoe het is.
Gratis te bestellen, zowel via da-ath
als via godsvermogen.nl als via eben-
haezer.nl en u krijgt deze kosteloos
toegestuurd. De hemelse roeping en
bediening van de gemeente is uiterst
belangrijk. Ook de godheid van God
is fundamenteel. Kan de mens iets in-
brengen? Of niet? Dat laatste is het
geval. Waarheden, we blijven er bij.

7 november 2018
‘Het lijden van de apostel.’

Dat kwam gisteravond naar voren. In
Filippenzen 3 spreekt hij erover. Gela-
den tekst, om het zo te zeggen. Op-
merkelijk is, dat de apostelen in Han-
delingen 5 gegeseld werden. Een hef-
tig lichamelijk lijden. Ze mochten van
het Sanhedrin niet langer over Jezus
en Zijn Naam spreken. Ook een vorm
van lijden, maar dan geestelijk.

‘Zij waren wel blij.’

Dat is weer iets bijzonders, dat zij weg-
gingen van het Sanhedrin en:

waren verheugd dat zij waardig geacht
waren, omwille van Zijn Naam smaad-
heid te lijden
                                 Handelingen 5:41

Je kunt het niet begrijpen, of wel. Ver-
blijden om het lijden dat je overkomt.
Paulus zegt er ook iets over in zijn eer-
ste Korintebrief:

Waarom lijden jullie niet liever onrecht?
Waarom laten jullie je niet liever bena-
delen?

‘Zomaar lijden? Dat ondergaan?’

Dat gaat niet ‘zomaar’, alleen wijst de
apostel wel de weg als het gaat om on-
derlinge conflicten. De apostelen van
de besnijdenis waren verheugd dat zij
waardig waren om te lijden voor Zijn
Naam. Paulus wijst onderlinge ruzies
en conflicten aan. In Korinte stapten
ze naar de wereld en wilden daar hun
gelijk halen. In plaats daarvan zouden
ze een oudere, wijze gelovige raadple-
gen. Die kan in het geschil of de con-
flicten het juiste zeggen, in de lijn van
het evangelie van verzoening en gena-
de van God.