Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Want zie, hoeveel ditzelfde 
– het, dat jullie in 
overeenstemming met God 
bedroefd worden – bewerkt
in jullie: ijver, ja, verdediging, 
ja, gebelgdheid, ja, vrees, ja, 
verlangen, ja, streven, ja, 
wraak. In alles bevelen jullie 
jezelf aan zuiver te zijn in
deze zaak. 
       2 Korinthiërs 7:11

De grove zondaar was door 
de brief van Paulus, door de
veranderde houding van de
Korinthiërs, omgedraaid.
Er was zowel bij Korinthiërs 
als bij de grove zondaar echt
berouw en inkeer gekomen.
Het was, vreugde bij Paulus,
de bedroefdheid die echt in
overeenstemming met God
was. Dat brengt ware inkeer
die blijft. 
Zij waren kennelijk Paulus
gaan verdedigen vanuit een
verontwaardiging over wat
in hun midden plaatsvond. 
En zo noemt Paulus nog wat
reacties van hen die hij van 
Titus hoorde. Uiteindelijk 
was gebleken: er was echte
zuiverheid te merken.
Zo waren de medewerkers
en de apostel bijzonder blij
met die ontwikkelingen. Na
een moeilijke, zeer leerzame
fase kon er verder gegaan 
worden met Gods heerlijke 
genade-boodschap. 

Want de droefheid in 
overeenstemming met God 
bewerkt berouw tot 
onberouwelijke redding, 
maar de droefheid van 
de wereld bewerkt dood.
    2 Korinthiërs 7:10

In 1 Korinthërs 2 schreef 
Paulus aan hen, dat zij niet
de geest uit de wereld 
hadden ontvangen, maar
de geest uit God.
De uitwerking van de twee
invloedssferen zien wij in
de veranderde gezindheid 
bij de Korinthiërs. 
De redding is hier niet van 
de dood en de veroordeling;
het gaat hier om redding van
een corrupt denken, het op
zichzelf gerichte bezig zijn.
Want die gezindheid van het
vlees is erop uit de levende
relatie met God (Rom.8:5-7)
helemaal te verstoren; de
lijn dreigt stil te vallen: dood.
De Korinthiërs keerden zich 
van hun zelfzucht af, werden 
gered in een God vererende
wandel.  

Want jullie werden bedroefd in 
overeenstemming met God, 
opdat jullie in niets verlies 
lijden uit ons.
    2 Korinthiërs 7:9^b

Het gaat niet om ‘bekering’ 
als voorwaarde tot redding. 
De gehoorzaamheid van de
Christus tot en met de dood
van het kruis is de basis van
verzoening en redding. 
De bedroefdheid die in 
overeenstemming met God
is, bewerkte de ommekeer.
De verandering van denken 
(Grieks: metanoia) zorgde 
voor een gezindheid bij de 
Korinthiërs die anders was. 
Niet langer het gif van het 
zelfgerichte denken, maar de
liefde van God motiveerde. 
De ‘mindset’, de gezindheid 
was niet langer alleen maar
bezig met zelfzuchtig genot, 
maar met wat boven is, waar 
Christus is. 
Zo was gerichtheid op een 
wandel tot eer van God en 
Christus ontstaan.

Nu verheug ik me, niet omdat
jullie bedroefd werden, maar
omdat jullie bedroefd werden
tot berouw.
     2 Korinthiërs 7:9^a

Tot eer van God en Zijn Christus
zijn. Dat wilde Paulus in eigen
leven. Hij verlangde ernaar, dat
de gelovigen ook zich daarnaar
uitstrekken.
De motivatie van zijn schrijven
was de liefde van Christus. Dat
leidde eerst tot droefheid waar
waarschijnlijk tranen bij vloeiden.
God werkte uit, dat het niet zo
bleef. Men ging nadenken en
kwam tot inkeer. Het gedrag dat
was, was tot oneer van God!
De Korinthiërs zagen in, dat
Paulus’ schrijven terecht was.
Gods woord is een tweesnijdend
scherp zwaard. Het bewerkte
goede inkeer en verlangen naar
het alleen God en Zijn Christus
willen eren in wandel, gedrag.
Dat gaf diepe vreugde bij Paulus
in het hart. Laten ook wij tot eer
van Vader en Zoon zijn.