Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Het kruis heeft vele aspecten. We hebben er een aantal van gezien. Fijn.’

We hebben gekeken naar het aan het kruis genageld zijn van de religieuze
regels (het handschrift) die ons vijandig gezind waren. Ook zagen we, dat
de boodschap van de wet vervangen werd door die van de pure genade
van God, dat is de valstrik van het kruis. We gaan nu naar een derde as-
pect kijken, en dat is de verlossing van zonde en dood door de kruisiging
van de oude mensheid, oftewel het woord van het kruis. Wij vinden dat
in 1 Corinthiërs 1:17,18:

Want Christus heeft mij niet gezonden om te dopen, maar om evangelie
te verkondigen, niet met wijsheid van woorden, opdat het kruis van
Christus zijn inhoud niet verliest.
Want het woord van het kruis is voor hen die verloren gaan dwaasheid,
maar voor ons die gered worden is het Gods kracht.

‘Ja, bekende woorden, maar de volle diepte heb ik nooit zo begrepen.’

Toen Christus stierf, stierven allen, geweldige waarheid uit 2 Corinthiërs 5:
14,15. De oude mensheid werd toen samen met Christus gekruisigd. Dat
wil zeggen: elke nakomeling van Adam en Eva was daarbij betrokken. En
de oude mensheid lag al onder het gericht van God, allen in Adam sterven.
Voor God is deze geheel weggedaan, en er komt een dag dat die er hele-
maal niet meer zal zijn. Het punt is dat heel die oude mensheid weggedaan
werd toen Hij, Jezus Christus, stierf aan het kruis.

‘Het werk is daar volbracht?’

Het woord van het kruis verlost ons niet alleen van de veroordeling en
de verontwaardiging van God en van de dood. Het kan een bron van red-
ding zijn –dagelijks- van nutteloosheid en van ongerechtigheid, zelfs van
apathie en hopeloosheid. Hoe zich dat uitwerkt, zullen we in de komende
dagen zien. We zien dat er twee keer een ontkenning klinkt:
Paulus was niet gezonden om te dopen (in water), en hij bracht evenmin
het evangelie in wijsheid van woorden. Dat sluit in de kern twee veel
voorkomende zaken uit! 

‘We hebben een bijzonder woord van het kruis in het evangelie.’

Het spreekt van de liefde van de Vader voor heel Zijn schepping. God is liefde
en we zouden dat steeds beter waarderen. Al wat Hij doet komt uit Zijn liefde
voort. Het plan van eonen is uit Zijn liefde geboren. Christus, de Zoon van Zijn
liefde: Hij is voor alles, het al heeft zijn samenhang in Hem (Kolossenzen 1:17).
En juist die Zoon van Zijn liefde moest als mens een diep lijden ondergaan.
Dat was in gehoorzaamheid aan de Vader, en hoewel Hij als mens er tegenop
zag, bad Hij: ‘Vader, niet Mijn wil, maar die van U geschiede!’

‘De strekking van het kruis omvat eigenlijk heel de schepping.’

In feite wordt bij het kruis de grote scheidslijn getrokken. Het oude is voorbij,
het nieuwe is gekomen! De oude mensheid werd daar weggedaan en de
nieuwe komt sinds de dag van de opstanding naar voren. Het betekende
daarom qua lijden en diepte ongelooflijk veel voor zowel de Vader als de
Zoon wat op Golgotha gebeurde. De dood van de Zoon was beslissend,
zeer zeker met het perspectief van het open graf daarachter.

‘Het was wel bijzonder, zoals dat in Romeinen 8:31-34 staat.’

God is voor ons. Hij kende ons tevoren, bestemde ons tevoren, roept en
rechtvaardigt en verheerlijkt ons. Niet als doel op zichzelf, maar als middel
om anderen te bereiken. Straks zal dat voor ons te midden van de heme-
lingen zijn, wanneer wij als zonen van God aan de schepping onthuld zullen
worden in een zó totaal alles overtreffende heerlijkheid, die al onze verwach-
ting vér te boven gaan! Dank U wel!

‘Heel fijn, het stukje dat God trouw is aan Zijn woord en Israël niet vergeet.’

Zeker, ook Israël zal, net als wij nu al, de diepte en reikwijdte van het kruis leren
kennen. Maar dat zal pas volkomen kunnen in de nieuwe schepping, als zij op
de nieuwe aarde zullen zijn. Daar zullen zij onderricht worden in de diepere
dingen van God door het evangelie van Paulus. Dat begint met de dood en op-
standing van Christus.

‘Dat is zo, omdat de hele oude mensheid medegekruisigd werd?’

Aan het kruis kwam voor God de oude schepping tot een einde. Uit het graf
kwam op die heerlijke derde dag de Zoon als de Eersteling van de nieuwe.
Hij moet in alles de Eerste zijn (Kolossenzen 1:18), daarom is Hij de Eerstgebo-
rene uit de dood. Hij is het Hoofd van de uitgeroepen gemeente, die Zijn li-
chaam is. Hij is tegelijkertijd het Hoofd van de nieuwe mensheid, zoals de
eerste Adam het hoofd van de oude was.

‘En wat wij nu hier overdenken zal Israël op de nieuwe aarde leren?’

Dat lijkt er wel op. Pas dan zijn de omstandigheden zodanig, dat zij ook open
staan voor de diepere geestelijke waarheden die Paulus mocht brengen als
apostel. De grotere heerlijkheid van Christus ten opzichte van Mozes en van
al hun aartsvaders en profeten zal pas dan goed duidelijk worden. Christus
Jezus zal zich dan ook in grotere heerlijkheid kunnen onthullen aan hen dan
nog op de oude aarde het geval was. Een illustratie hiervan vormt het feit,
dat dan de zon en de maan niet langer nodig zijn, maar de Heer zelf ook het
letterlijke Licht is. Een aanduiding van Zijn grotere geestelijke heerlijkheid!

‘We hebben écht evangelie, na D-day kwam ook de verlossing uit de dood!’

Zonder dat heb je geen goed nieuws, zegt Paulus in 1 Corinthiërs 15. Dat blijft
een monumentaal hoofdstuk. Nadat de Ene voor allen stierf, stierven allen. En
dat is, opdat zij die leven (met Hem, die Ene, opgewekt zijn), niet langer voor
zichzelf leven, maar voor Hem! Niet als ‘tegenprestatie’ of iets dergelijks, maar
dat is wat Hij, Christus Jezus, in ons als gelovigen geeft.

‘God heeft werkelijk een doel en plan voor allen.’

Jawel, ook Israël is in Gods plannen nooit uit beeld geweest. Israël op aarde,
de gemeente die het lichaam van Christus is, in de hemelen. Beiden uitgekozen
instrumenten om heel de schepping terug te brengen tot de Vader. Als we
heel even terugkijken in de loop van de afgelopen 2000 jaar, dan zien we in de
kerken als snel de verderfelijke vervangingsleer naar voren komen. Kerkvaders
beweerden dat de kerk/de gemeente het geestelijk Israël zou zijn. De uitdruk-
king ‘geestelijk Israël’ kom je nergens in de Schrift tegen.

‘Het leidde tot vele verschrikkingen voor Zijn volk.’

Men beweerde dat Israël definitief als volk afgedaan had en dat de kerk ervoor
in de plaats gekomen was. Dat is een schromelijk tekort doen aan al de beloften
die God aan Abraham, Izaak en Jakob gegeven had. Die waren niet aan voor-
waarden gebonden. Ondanks dat Israël ontrouw was, blijft God trouw aan wat
Hij gesproken heeft. Daarom schrijft Paulus in Romeinen 3:

Zal hun ontrouw de trouw van God buiten werking stellen?
Laat dat niet gebeuren!

God ís trouw, en daarom zal Israël in de bediening komen en zij zullen koningen
en priesters zijn onder het nieuwe verbond in de komende eon van de 1000 jaar.
Daarna zullen zij –nog steeds in het koninkrijk van de hemelen- samen met Hem
regeren op de nieuwe aarde. Zo zullen zij de volkeren doen delen in de enorme
zegen van Ieue, tegen Wie zij zullen zeggen met heel hun hart: U bent onze God
en Vader!

‘Vandaag is het 70 jaar geleden D-day herdenking.’

Dat is een beslissend moment geweest in de tweede wereldoorlog. Toen bestorm-
den de geallieerden de Normandische kust in Frankrijk. Vanaf dat moment werd
de bezettende macht teruggedrongen en uiteindelijk verslagen. Vrijheid voor het
westen van Europa.
Maar wat een oneindig veel belangrijker D-day was de 14^e Nisan in pakweg het jaar
30 AD. Toen werd de Heer van de heerlijkheid (1 Corinthiërs 2:8) gekruisigd. Daar
schrijft de apostel Paulus regelmatig over. De enorme reikwijdte van het kruis op
Golgotha.

‘Wat groots was dat, Vader heeft Zijn overgegeven om ons.’

Het evangelie is, dat God Zijn eigen Zoon niet teruggehouden heeft. Hij kwam in
de handen van zondaren terecht. Vijanden hebben Hem gekruisigd aan een hout,
dat een verschrikkelijk martelwerktuig was. Dat was zonde, want daar hebben zij
de Zondeloze de straf als was Hij een misdadiger gegeven. God heeft Hem gegeven,
en zo zal Hij ons ook met Hem alles in genade schenken! Dat is wat!

‘Het blijft een machtig evangelie. Echt goed nieuws!’

Dat het voor allen is en dat op grond van het kruis ook daadwerkelijk allen gered
worden, ja. Dát is goed nieuws. Te midden van een wereld die weg lijkt te zinken
in chaos, spreekt dat evangelie onze harten aan. Al die vijanden, God heeft vrede
gemaakt in het bloed van Zijn kruis. En op basis daarvan verzoent Hij allen, zowel
de zichtbare (mensen) als de onzichtbare (geestelijke machten en krachten), met
Zichzelf. De totale verzoening van heel de schepping, niets minder dan dat. Dáár-
voor was de 14^e Nisan de ware D-day!