‘Wij zijn nu al met God verzoend, wij genieten nu al die vrede.’
Niet zomaar. De Eerstgeborene van heel de schepping, de Zoon van
Zijn liefde, is óók de Eerstgeborene uit de doden. Wat is dat gewel-
dig he. Hij is in alles de Eerste. Hij is – zoals geschreven staat – vóór
alles en alles heeft zijn samenhang in Hem. Dus nu, vandaag, valt de
wereld of de schepping niet echt uit elkaar, maar wordt door Hem,
de Zoon van Zijn liefde, vastgehouden en samen bewaard.
‘Geweldig! Wat zijn we ons dat maar weinig bewust!’
We zijn bijzonder gezegend, zeker als we kijken met de ogen die
verlicht zijn geworden door Zijn geest en Zijn woord. Hij doet ons
anders kijken naar de anderen, naar de wereld om ons heen. Alle-
maal uiteindelijk geborgen in de Zoon van Zijn liefde. Niets kan mis
gaan – uiteindelijk. God werkt alles in overeenstemming met de
raad van Zijn wil. Hij zal álles terechtbrengen. Dat is Zijn uitdruk-
kelijke wil, die gestuurd wordt door Zijn liefde.
‘God is veel groter dan wij denken!’
Wij kunnen Hem niet narekenen of nameten. Hij zal alles uitwerken.
Wij kunnen Hem niet ter verantwoording roepen, en Hem vragen
waarom Hij dit of dat zo doet. Lijden en verdrukkingen zijn geen te-
ken van Zijn ongenoegen. Zij zijn ook instrumenten in de handen
van Hem, die ons onuitsprekelijk liefheeft. God gebruikt ze onder
andere om de mens te verootmoedigen. Dat wordt vaak verkeerd
begrepen, maar het is wat Zijn woord ons aanreikt.