‘Nadenkend over gisteren drong het tot me door, dat de gemeenschap van
gelovigen resultaat van het kruis is.’
Ja, wij zijn allen onderwerp of voorwerp van Gods genade. Wij kunnen zo
zonder meer te allen tijde vrij tot de Vader komen. Met zekerheid en vol
vertrouwen. Wij worden allemaal opgebouwd – gezamenlijk – tot woon-
plaats van God, in de geest. Dit vereist, dat er geen onderscheid meer kan
zijn tussen diverse gelovigen als het gaat om onze positie voor God. Dat
wordt bewerkt door de verzoening door het kruis.
‘Ja, fantastisch dat in Christus niemand meer of minder is voor God.’
Nou en of! En eveneens kan als gevolg daarvan evenmin onderscheid zijn
in de mate van zegen die elke gelovige ontvangt. Of elke gelovige daarvan
evenveel geniet, is een andere zaak. Dat heeft weer met allerlei omstandig-
heden te maken. God heeft met ons allen hetzelfde voor, ook daarin bestaat
geen verschil. Hij gaat ons allen inzetten in de hemelse bediening, voor de
geestelijke machten en krachten.
‘Dat kun je dus ook rekenen als een van de gevolgen van het kruis.’
Absoluut. Ons onderwerp is nu, dat twee groepen, de Besnijdenis en de
Voorhuid, in diezelfde geest vrije toegang tot de Vader hebben. In de dagen
van Paulus was er wel degelijk intense vijandschap tussen die twee. Nadien
zijn er talloze andere groepen gekomen, die elkaar meer of minder onderling
bestrijden en bevechten. Dat laat de geschiedenis vanaf Paulus zien.
Maar, zoals het bloed van Christus alle barrieres tussen de twee weggedaan
heeft, is ook al wat ons vandaag de dag verdeelt, vernietigd. Wij zouden dan
ook geen enkele afscheidingsmuur erkennen. Dat is allemaal vlees, menselijke
inzettingen, belijdenissen, rituelen en organisaties. Wij erkennen alleen het
bloed van Christus, waardoor dat alles is weggedaan!