‘Het is soms moeilijk te verteren. Ook het voorbeeld van gisteren.’
Zeker. Wanneer we Gods woord lezen, komen we deze dingen tegen. Het staat
er. En dan is ons gebed om een geest van wijsheid en onthulling, opdat wij ver-
lichte ogen van het hart hebben. Om Zijn waarheid te leren kennen. Eenzelfde
gedachte als in Exodus 21 vinden we ook in Deuteronomium 19:
4 Wie zijn naaste zonder kennis dood slaat en hij hem drie dagen van gisteren
niet haatte,
5 of hij komt met zijn naaste in het wilde hout om bomen te kappen en zijn
hand zet de bijl aan om de boom om te hakken en het ijzer schiet van de
houten steel af en vindt zijn naaste en die sterft, dan zal hij naar een van
deze steden vluchten en leven.
‘Nou, dat is nogal wat. Ik wist niet, dat dat ook in de Schrift staat.’
We zien hier opnieuw, dat het in het gericht uitmaakt of iemand een ander
met opzet of niet met opzet doodt. Een ander belangrijk punt is, dat deze ge-
beurtenissen niet buiten God om gaan. Bij Exodus 21 lezen we de uitspraak:
en Alueim zijn lot in zijn hand legde
Wat betekent, dat ondanks dat iemand een ander niet met opzet doodde, dit
toch zo moest gebeuren. Op een of andere manier deed God de ‘dingen’ zo
samenwerken, dat het moest plaatsvinden.
‘Dat geldt dus zelfs in het bijna absurde geval van het ijzer dat eraf schiet.’
Ja, daar waar iemand hout kapt en ‘per ongeluk’, onbedoeld en ongewild, het
ijzer van de steel schiet en de naaste treft en hij sterft. Zelfs die ‘toevallige’ en
onopzettelijke (zeer tragische) gebeurtenis moest zo gaan. Achteraf gezien: het
kon niet anders dan zo gaan. Noodlot? Nee. Uiteindelijk had God dit voorzien.
De uiteindelijke troost is, dat Hij ook deze zal doen opstaan op Zijn tijd!