‘De woorden uit de brieven zijn voor mij kostbaar.’
In de brieven wordt regelmatig gesproken over waarheid. Gods
woord is de waarheid, bad de Heer in Johannes 17:17. En in de
laatste brief van de apostel van de natiën komt waarheid ook
naar voren. Dit is in de wereld steeds minder voorhanden. Je kunt
zeggen, zoals het populair ook wel gezegd wordt, dat de leugen
regeert. Dat stemt overeen met wat Johannes schrijft, dat heel de
wereld in het boze ligt.
‘Je bent somber.’
Het is wat de Schrift naar voren brengt. We kunnen niet om de
Schrift heen, ook wanneer we graag de eenheid van de geest wil-
len bewaren. Het streven in de wereld is naar eenheid. Daarom
houdt men interreligieuze samenkomsten. Daarin probeert men
te vinden wat gemeenschappelijk is. Dat leidt onherroepelijk tot
het moeten opgeven van wat men als waarheid ziet, ook vanuit
het christendom. Op wereldniveau wordt daar erg voor geijverd.
‘Hebben we onlangs nog gezien.’
Ja, en binnen het christelijk geloof streeft men ook naar eenheid,
terwijl men erg verdeeld is. Wanneer je de Schrift opent, juist on-
der gelovigen, is er onmiddellijk strijd. Want dan kan het zijn, dat
jouw opvatting niet juist blijkt. En dat je nog vast zat of zit aan aller-
lei tradities, die in het licht van Gods woord incorrect blijken.
En dat heeft vaak te maken met Paulus. De apostel die door God
geroepen werd om een unieke boodschap te brengen.
‘Men wil er dan niet aan?’
Hij werd geroepen –als instrument in Gods hand- om de waarheid
van God bekend te maken. De hoogste en diepste waarheden tref
je in zijn brieven aan. Het zet de rest van de Schrift in het juiste licht.
Dan wordt heel je geestelijk zicht veranderd. Velen maken dat niet
mee en schuiven zijn boodschap opzij. Of zij willen de woorden uit
zijn brieven anders uitleggen dan ze bedoeld zijn. Dat heet: naar je
hand zetten. En dat gaat niet. Gelukkig zorgt God er zelf voor dat
het woord bewaard blijft, het is niet gebonden aan een organisatie
of een lokale groep/gemeente, of hoe je het noemen wil.